Να Μένετε Άγρυπνοι, Όπως ο Ιερεμίας
Να Μένετε Άγρυπνοι, Όπως ο Ιερεμίας
«[Εγώ, ο Ιεχωβά,] μένω ξύπνιος σχετικά με το λόγο μου για να τον εκτελέσω».—ΙΕΡ. 1:12.
1, 2. Γιατί συσχετίζεται με την αμυγδαλιά το γεγονός ότι ο Ιεχωβά “μένει ξύπνιος”;
ΣΤΟΥΣ λόφους του Λιβάνου και του Ισραήλ, ένα από τα πρώτα δέντρα που ανθίζουν είναι η αμυγδαλιά. Τα υπέροχα ροζ ή άσπρα λουλούδια της κάνουν την εμφάνισή τους πολύ νωρίς, στα τέλη Ιανουαρίου ή στις αρχές Φεβρουαρίου. Η εβραϊκή ονομασία της σημαίνει κατά κυριολεξία «αυτό που ξυπνάει».
2 Όταν ο Ιεχωβά διόρισε τον Ιερεμία προφήτη του, χρησιμοποίησε εύστοχα αυτό το χαρακτηριστικό της αμυγδαλιάς για να απεικονίσει μια σημαντική πραγματικότητα. Στην αρχή της διακονίας του, ο προφήτης είδε σε όραμα ένα κλωνάρι αυτού του δέντρου. Ποια ήταν η σημασία του; Ο Ιεχωβά εξήγησε: «Μένω ξύπνιος σχετικά με το λόγο μου για να τον εκτελέσω». (Ιερ. 1:11, 12) Όπως η αμυγδαλιά “ξυπνούσε” νωρίς, έτσι και ο Ιεχωβά “εγειρόταν νωρίς”, μεταφορικά μιλώντας, για να στείλει τους προφήτες του να προειδοποιήσουν το λαό του σχετικά με τις συνέπειες της ανυπακοής. (Ιερ. 7:25) Και δεν αναπαυόταν—“έμενε ξύπνιος”—μέχρι να επιτελεστεί ο προφητικός του λόγος. Το 607 Π.Κ.Χ., ακριβώς στον προσδιορισμένο καιρό, η κρίση του Ιεχωβά ήρθε πάνω στο αποστατικό έθνος του Ιούδα.
3. Για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι όσον αφορά τον Ιεχωβά;
3 Παρόμοια και σήμερα, ο Ιεχωβά “μένει ξύπνιος”, άγρυπνος για να εκτελέσει το θέλημά του. Είναι αδύνατον να αμελήσει την εκπλήρωση του λόγου του. Πώς επηρεάζει εσάς η επαγρύπνηση του Ιεχωβά; Πιστεύετε ότι τώρα, στο έτος 2011, ο Ιεχωβά “μένει ξύπνιος” για να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του; Αν τυχόν έχουμε αμφιβολίες για τις βέβαιες υποσχέσεις του Ιεχωβά, τώρα είναι ο καιρός να ξυπνήσουμε, διώχνοντας οποιαδήποτε πνευματική υπνηλία. (Ρωμ. 13:11) Ως προφήτης του Ιεχωβά, ο Ιερεμίας έμεινε άγρυπνος. Ας εξετάσουμε πώς και γιατί έμεινε άγρυπνος στο θεόδοτο διορισμό του για να διακρίνουμε πώς μπορούμε και εμείς να εγκαρτερούμε στο έργο που μας έχει αναθέσει ο Ιεχωβά.
Επείγον Άγγελμα
4. Ποιες προκλήσεις αντιμετώπισε ο Ιερεμίας στην επίδοση του αγγέλματός του, και τι καθιστούσε αυτό το άγγελμα επείγον;
4 Ο Ιερεμίας ίσως κόντευε τα 25 όταν ο Ιεχωβά τού ανέθεσε το διορισμό να υπηρετήσει ως φρουρός. (Ιερ. 1:1, 2) Αλλά ένιωθε σαν μικρό παιδί, εντελώς ακατάλληλος να μιλήσει στους πρεσβυτέρους του έθνους, άντρες προχωρημένης ηλικίας και εξέχουσας θέσης. (Ιερ. 1:6) Είχε να διακηρύξει καυστικές καταγγελίες και τρομακτικές κρίσεις, ιδιαίτερα κατά των ιερέων, των ψευδοπροφητών και των αρχόντων, καθώς και εκείνων που ακολουθούσαν τη «δημοφιλή πορεία» και είχαν αναπτύξει «διαρκή απιστία». (Ιερ. 6:13· 8:5, 6) Ο ένδοξος ναός του Βασιλιά Σολομώντα, που επί τέσσερις σχεδόν αιώνες υπήρξε το κέντρο της αληθινής λατρείας, θα ισοπεδωνόταν. Η Ιερουσαλήμ και ο Ιούδας θα ερημώνονταν και οι κάτοικοί τους θα αιχμαλωτίζονταν. Σαφέστατα, το άγγελμα που διορίστηκε να μεταδώσει ο Ιερεμίας ήταν επείγον!
5, 6. (α) Πώς χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά την τάξη του Ιερεμία σήμερα; (β) Πού θα εστιάσει την προσοχή η μελέτη μας;
5 Στους σύγχρονους καιρούς, ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει στοργικά στην ανθρωπότητα μια ομάδα χρισμένων Χριστιανών οι οποίοι ενεργούν ως συμβολικοί φρουροί, προειδοποιώντας για τη θεϊκή κρίση που θα επέλθει σε αυτόν τον κόσμο. Επί δεκαετίες, αυτή η τάξη του Ιερεμία παροτρύνει τους ανθρώπους να δώσουν προσοχή στους καιρούς στους οποίους ζούμε. (Ιερ. 6:17) Η Αγία Γραφή τονίζει ότι ο Ιεχωβά, ο Μεγάλος Χρονομέτρης, δεν αργοπορεί. Η ημέρα του θα έρθει ακριβώς στην ώρα της, μια ώρα την οποία οι άνθρωποι δεν περιμένουν.—Σοφ. 3:8· Μάρκ. 13:33· 2 Πέτρ. 3:9, 10.
6 Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά μένει άγρυπνος και θα φέρει το δίκαιο νέο κόσμο του ακριβώς στην ώρα του. Αυτό πρέπει να εμψυχώνει όσους ανήκουν στην τάξη του Ιερεμία και να παρακινεί τους αφιερωμένους συντρόφους τους να μένουν άγρυπνοι ως προς το ολοένα και πιο επείγον άγγελμά τους. Πώς σας επηρεάζει εσάς αυτό; Ο Ιησούς έδειξε ότι όλοι χρειάζεται να λάβουν θέση υπέρ της Βασιλείας του Θεού. Ας εξετάσουμε τρεις ιδιότητες που βοήθησαν τον Ιερεμία να μείνει άγρυπνος στο διορισμό του και οι οποίες θα βοηθήσουν και εμάς να κάνουμε το ίδιο.
Αγάπη για τους Ανθρώπους
7. Εξηγήστε πώς η αγάπη υποκινούσε τον Ιερεμία να κηρύττει παρά τις αντιξοότητες.
7 Τι υποκινούσε τον Ιερεμία να κηρύττει παρά τις αντιξοότητες; Η αγάπη του για τους ανθρώπους. Ο Ιερεμίας ήξερε ότι πολλά από τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο λαός τα προκαλούσαν οι ψευδοποιμένες. (Ιερ. 23:1, 2) Η γνώση αυτού του γεγονότος τον βοηθούσε να κάνει το έργο του με αγάπη και συμπόνια. Ήθελε να ακούσουν οι ομοεθνείς του τα λόγια του Θεού και να ζήσουν. Το ενδιαφέρον του ήταν τόσο μεγάλο ώστε έκλαψε για τη συμφορά που θα τους έβρισκε. (Διαβάστε Ιερεμίας 8:21· 9:1) Το βιβλίο των Θρήνων περιγράφει πολύ παραστατικά τα βαθιά αισθήματα αγάπης και ενδιαφέροντος που είχε ο Ιερεμίας για το όνομα και το λαό του Ιεχωβά. (Θρ. 4:6, 9) Σήμερα, όταν βλέπετε ανθρώπους να είναι «γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα», δεν νιώθετε και εσείς την επιθυμία να τους μεταδώσετε τα παρηγορητικά νέα της Βασιλείας του Θεού;—Ματθ. 9:36.
8. Τι δείχνει ότι ο Ιερεμίας, παρά τα όσα υπέφερε, δεν ανέπτυξε πικρία;
8 Μολονότι ο Ιερεμίας υπέφερε στα χέρια του ίδιου εκείνου λαού τον οποίο ήθελε να βοηθήσει, δεν ανταπέδωσε τα ίσα ούτε ανέπτυξε πικρία. Ήταν μακρόθυμος και καλοσυνάτος, ακόμη και απέναντι στον διεφθαρμένο Βασιλιά Σεδεκία! Και μολονότι ο Σεδεκίας τον παρέδωσε για να θανατωθεί, αυτός τον ικέτευσε να υπακούσει στη φωνή του Ιεχωβά. (Ιερ. 38:4, 5, 19, 20) Είναι και η δική μας αγάπη για τους ανθρώπους εξίσου ισχυρή με του Ιερεμία;
Θεόδοτο Θάρρος
9. Πώς γνωρίζουμε ότι το θάρρος του Ιερεμία πήγαζε από τον Θεό;
9 Την πρώτη φορά που ο Ιεχωβά μίλησε στον Ιερεμία, εκείνος προσπάθησε να υπεκφύγει. Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι ο Ιερεμίας δεν διέθετε εκ φύσεως την τόλμη και τη σταθερότητα που επέδειξε στη συνέχεια. Απεναντίας, η ασυνήθιστη δύναμή του σε όλη την περίοδο της προφητικής του δράσης πήγαζε από την πλήρη εμπιστοσύνη του στον Θεό. Πράγματι, ο Ιεχωβά ήταν μαζί με τον προφήτη «σαν κάποιος που είναι τρομερός και κραταιός», με την έννοια ότι τον υποστήριζε και του έδινε τη δύναμη να επιτελεί το διορισμό του. (Ιερ. 20:11) Ο Ιερεμίας είχε γίνει τόσο γνωστός για το θάρρος και την τόλμη του ώστε, στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του Ιησού, μερικοί νόμισαν ότι ο Ιησούς ήταν ο Ιερεμίας που είχε επιστρέψει στη ζωή!—Ματθ. 16:13, 14.
10. Γιατί μπορεί να λεχθεί ότι το χρισμένο υπόλοιπο είναι διορισμένο “πάνω σε έθνη και βασίλεια”;
10 Ως “Βασιλιάς των εθνών”, ο Ιεχωβά ανέθεσε στον Ιερεμία να μεταδώσει ένα άγγελμα κρίσης σε έθνη και βασίλεια. (Ιερ. 10:6, 7) Αλλά με ποια έννοια είναι το χρισμένο υπόλοιπο διορισμένο «πάνω στα έθνη και πάνω στα βασίλεια»; (Ιερ. 1:10) Όπως συνέβαινε και με τον αρχαίο προφήτη, η τάξη του Ιερεμία έχει λάβει έναν διορισμό από τον Κυρίαρχο του σύμπαντος. Επομένως, οι χρισμένοι υπηρέτες του Θεού είναι κατάλληλα εξουσιοδοτημένοι να κάνουν εξαγγελίες σε όλο τον κόσμο ενάντια σε έθνη και βασίλεια. Με την εξουσία που έχει λάβει από τον Ύψιστο Θεό και με την καθαρή γλώσσα του θεόπνευστου Λόγου του, η τάξη του Ιερεμία διακηρύττει ότι τα σημερινά έθνη και τα βασίλεια θα ξεριζωθούν και θα καταστραφούν στον ορισμένο καιρό του Θεού και με τα μέσα που έχει επιλέξει ο ίδιος. (Ιερ. 18:7-10· Αποκ. 11:18) Η τάξη του Ιερεμία είναι αποφασισμένη να εκπληρώνει με αμείωτο ζήλο τη θεόδοτη αποστολή που έχει να διακηρύττει τα αγγέλματα κρίσης του Ιεχωβά σε όλη τη γη.
11. Τι θα μας βοηθάει να κηρύττουμε ακατάπαυστα όταν αντιμετωπίζουμε αντιξοότητες;
11 Δεν είναι ασυνήθιστο να αποθαρρυνόμαστε μερικές φορές εξαιτίας της εναντίωσης, της αδιαφορίας και των αντιξοοτήτων. (2 Κορ. 1:8) Αλλά σαν τον Ιερεμία, ας συνεχίσουμε τον αγώνα. Ας μη χάνουμε το κουράγιο μας. Ας εξακολουθήσουμε όλοι μας να κάνουμε δεήσεις στον Θεό, να στηριζόμαστε πάνω του και να εκδηλώνουμε «τόλμη» καθώς αποβλέπουμε σε αυτόν για βοήθεια. (1 Θεσ. 2:2) Ως αληθινοί λάτρεις, πρέπει να παραμένουμε άγρυπνοι αναφορικά με τις θεόδοτες ευθύνες μας. Πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να κηρύττουμε ακατάπαυστα για την καταστροφή του Χριστιανικού κόσμου, η οποία προσκιάστηκε από την καταστροφή της άπιστης Ιερουσαλήμ. Η τάξη του Ιερεμία θα συνεχίσει να διακηρύττει, όχι μόνο «το έτος της καλής θέλησης του Ιεχωβά», αλλά και «την ημέρα της εκδίκησης του Θεού μας».—Ησ. 61:1, 2· 2 Κορ. 6:2.
Χαρά που Πηγάζει από την Καρδιά
12. Γιατί μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Ιερεμίας διατήρησε τη χαρά του, και τι συνέβαλε καθοριστικά σε αυτό;
12 Ο Ιερεμίας έβρισκε χαρά στο έργο του. Είπε στον Ιεχωβά: «Τα λόγια σου βρέθηκαν, και εγώ τα έφαγα· και ο λόγος σου γίνεται για εμένα η αγαλλίαση και η χαρά της καρδιάς μου· διότι το όνομά σου κλήθηκε πάνω μου, Ιεχωβά». (Ιερ. 15:16) Ο Ιερεμίας θεωρούσε προνόμιο το να εκπροσωπεί τον αληθινό Θεό και να κηρύττει το λόγο του. Είναι ενδιαφέρον πως, όταν ο Ιερεμίας επικέντρωσε την προσοχή του στον εμπαιγμό του λαού, έχασε τη χαρά του. Όταν έστρεψε την προσοχή του στην ωραιότητα και στη σπουδαιότητα του αγγέλματός του, επανέκτησε τη χαρά του.—Ιερ. 20:8, 9.
13. Για να διατηρούμε τη χαρά μας, γιατί είναι σημαντικό να τρεφόμαστε με βαθύτερες πνευματικές αλήθειες;
13 Για να διατηρούμε τη χαρά μας στο έργο κηρύγματος σήμερα, χρειάζεται να τρεφόμαστε με «στερεή τροφή», με τις βαθιές αλήθειες του Λόγου του Θεού. (Εβρ. 5:14) Η βαθύτερη μελέτη οικοδομεί την πίστη. (Κολ. 2:6, 7) Εντυπώνει στη διάνοιά μας το πόσο επηρεάζουν οι πράξεις μας την καρδιά του Ιεχωβά. Αν δυσκολευόμαστε να βρούμε χρόνο για ανάγνωση και μελέτη της Γραφής, πρέπει να επανεξετάσουμε το πρόγραμμά μας. Ακόμη και λίγα λεπτά μελέτης και στοχασμού κάθε μέρα θα μας φέρουν πιο κοντά στον Ιεχωβά και θα συμβάλουν “στην αγαλλίαση και στη χαρά της καρδιάς” μας, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Ιερεμία.
14, 15. (α) Ποιους καρπούς απέφερε η πιστή προσκόλληση του Ιερεμία στην αποστολή του; (β) Τι αντιλαμβάνεται ο λαός του Θεού σήμερα σχετικά με το έργο κηρύγματος;
14 Ο Ιερεμίας διακήρυττε μεν ακατάπαυστα τις προειδοποιήσεις και το άγγελμα κρίσης του Ιεχωβά, αλλά στην καρδιά του είχε την αποστολή “να χτίζει και να φυτεύει”. (Ιερ. 1:10) Το χτίσιμο και το φύτεμα που έκανε απέφερε καρπούς. Μερικοί Ιουδαίοι, καθώς και κάποιοι μη Ισραηλίτες, επέζησαν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ. Γνωρίζουμε, λόγου χάρη, για τους Ρηχαβίτες, τον Αβδέ-μέλεχ και τον Βαρούχ. (Ιερ. 35:19· 39:15-18· 43:5-7) Αυτοί οι όσιοι και θεοφοβούμενοι φίλοι του Ιερεμία εξεικονίζουν πολύ κατάλληλα εκείνους που έχουν επίγεια ελπίδα σήμερα και γίνονται φίλοι της τάξης του Ιερεμία. Η τάξη του Ιερεμία χαίρεται πάρα πολύ να εποικοδομεί πνευματικά αυτό το «μεγάλο πλήθος». (Αποκ. 7:9) Παρόμοια, οι όσιοι σύντροφοι των χρισμένων αντλούν απερίγραπτη ικανοποίηση καθώς βοηθούν ειλικρινή άτομα να γνωρίσουν την αλήθεια.
15 Ο λαός του Θεού αντιλαμβάνεται ότι το κήρυγμα των καλών νέων δεν αποτελεί μόνο ευεργετική υπηρεσία προς εκείνους που το ακούν, αλλά και πράξη λατρείας προς τον Θεό μας. Είτε βρίσκουμε ευήκοα αφτιά είτε όχι, η απόδοση ιερής υπηρεσίας προς τον Ιεχωβά μέσω του κηρύγματός μας μάς φέρνει μεγάλη χαρά.—Ψαλμ. 71:23· διαβάστε Ρωμαίους 1:9.
Μείνετε Άγρυπνοι στο Διορισμό Σας!
16, 17. Πώς τα εδάφια Αποκάλυψη 17:10 και Αββακούμ 2:3 δείχνουν το επείγον των καιρών μας;
16 Όταν σκεφτόμαστε τη θεόπνευστη προφητεία του εδαφίου Αποκάλυψη 17:10, συνειδητοποιούμε ακόμη περισσότερο το επείγον των καιρών στους οποίους ζούμε. Ο έβδομος βασιλιάς, η Αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Δύναμη, έχει έρθει σε ύπαρξη. Σχετικά με αυτήν, διαβάζουμε: «Όταν έρθει [η έβδομη παγκόσμια δύναμη] πρέπει να μείνει για σύντομο χρονικό διάστημα». Τώρα αυτό το «σύντομο χρονικό διάστημα» πρέπει να οδεύει στην ολοκλήρωσή του. Ο προφήτης Αββακούμ μάς δίνει την εξής διαβεβαίωση σχετικά με το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος: «Το όραμα μένει για τον προσδιορισμένο καιρό . . . Συνέχισε να το προσμένεις· διότι εξάπαντος θα βγει αληθινό. Δεν θα αργήσει».—Αββακ. 2:3.
17 Ρωτήστε τον εαυτό σας: “Φανερώνει πράγματι η ζωή μου ότι συναισθάνομαι το επείγον των καιρών μας; Δείχνει ο τρόπος της ζωής μου ότι περιμένω να έρθει το τέλος σύντομα; Ή μήπως οι αποφάσεις και οι προτεραιότητές μου μαρτυρούν ότι δεν περιμένω το τέλος στο άμεσο μέλλον ή ακόμη και ότι αμφιβάλλω αν θα έρθει ποτέ;”
18, 19. Γιατί δεν είναι τώρα καιρός να επιβραδύνουμε το ρυθμό μας;
18 Το έργο της τάξης του φρουρού δεν έχει τελειώσει ακόμη. (Διαβάστε Ιερεμίας 1:17-19) Πόσο χαιρόμαστε που το χρισμένο υπόλοιπο στέκεται ακλόνητο, σαν “σιδερένιος στύλος” και «οχυρωμένη πόλη»! Έχουν “την οσφύ τους περιζωσμένη με αλήθεια”, με την έννοια ότι αφήνουν το Λόγο του Θεού να τους ενισχύει μέχρις ότου ολοκληρωθεί το έργο που τους έχει ανατεθεί. (Εφεσ. 6:14) Με παρόμοια αποφασιστικότητα, τα μέλη του μεγάλου πλήθους υποστηρίζουν ενεργά την τάξη του Ιερεμία στην επιτέλεση του θεϊκού διορισμού της.
19 Τώρα δεν είναι καιρός να επιβραδύνουμε το ρυθμό μας στο έργο της Βασιλείας, αλλά να συλλογιστούμε τη σημασία του εδαφίου Ιερεμίας 12:5. (Διαβάστε) Όλοι μας αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες τις οποίες πρέπει να υπομένουμε. Αυτές οι δοκιμές της πίστης μπορούν να παρομοιαστούν με τους «πεζούς» με τους οποίους πρέπει να τρέχουμε. Ωστόσο, καθώς η «μεγάλη θλίψη» πλησιάζει, αναμένουμε ότι οι δυσχέρειες θα αυξάνονται. (Ματθ. 24:21) Η πάλη με τις μεγαλύτερες δυσκολίες που βρίσκονται μπροστά μας είναι σαν έναν “συναγωνισμό με άλογα”. Για να μπορέσει κανείς να αναμετρηθεί με άλογα που καλπάζουν, απαιτούνται μεγάλα αποθέματα δύναμης και αντοχής. Είναι λοιπόν ωφέλιμο να υπομένουμε τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε τώρα, διότι αυτό μπορεί να μας προετοιμάσει για να υπομείνουμε εκείνες που θα έρθουν στο μέλλον.
20. Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;
20 Όλοι μας μπορούμε να μιμηθούμε τον Ιερεμία και να εκπληρώσουμε με επιτυχία το διορισμό μας να κηρύττουμε! Ιδιότητες όπως η αγάπη, το θάρρος και η χαρά υποκίνησαν τον Ιερεμία να επιτελέσει πιστά την 67χρονη διακονία του. Τα πανέμορφα άνθη της αμυγδαλιάς μάς υπενθυμίζουν ότι ο Ιεχωβά θα “μείνει ξύπνιος” για να εκτελέσει πλήρως το λόγο του. Έχουμε λοιπόν βάσιμους λόγους να τον μιμηθούμε. Ο Ιερεμίας έμεινε άγρυπνος, και το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και εμείς.
Θυμάστε;
• Πώς βοήθησε η αγάπη τον Ιερεμία να μείνει άγρυπνος στο διορισμό του;
• Γιατί χρειαζόμαστε θεόδοτο θάρρος;
• Τι βοήθησε τον Ιερεμία να διατηρήσει τη χαρά του;
• Γιατί θέλετε εσείς να μένετε άγρυπνοι;
[Ερωτήσεις Μελέτης]
[Εικόνες στη σελίδα 31]
Θα συνεχίσετε να κηρύττετε παρά την εναντίωση;