Πώς να Βρίσκετε Χαρά στο Χάρισμα της Αγαμίας

«ΚΑΙ παντρεύτηκαν και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Πολλά παιδικά παραμύθια τελειώνουν με λόγια σαν αυτά. Αισθηματικές ταινίες και μυθιστορήματα μεταδίδουν συνήθως παρόμοιο μήνυμα​—ότι ο γάμος φέρνει επιτέλους την ευτυχία! Επιπλέον, στους περισσότερους πολιτισμούς οι νεαροί ενήλικοι δέχονται έντονες πιέσεις να παντρευτούν. «Σε κάνουν να νομίζεις ότι μοναδικός στόχος μιας κοπέλας είναι να παντρευτεί», είπε η Ντέμπι όταν ήταν γύρω στα 25. «Απηχούν την άποψη ότι η ζωή αρχίζει μετά το γάμο».

Το πνευματικό άτομο δεν έχει τέτοιες απόλυτες απόψεις. Παρότι ο γάμος αποτελούσε τον κανόνα μεταξύ των Ισραηλιτών, η Αγία Γραφή μιλάει για άγαμους άντρες και γυναίκες οι οποίοι έζησαν πολύ ανταμειφτική ζωή. Σήμερα, μερικοί Χριστιανοί επιλέγουν μια ζωή αγαμίας, ενώ πολλοί άλλοι παραμένουν άγαμοι λόγω περιστάσεων. Για όποιον λόγο και αν είναι κανείς άγαμος, το σημαντικό ερώτημα παραμένει το ίδιο: Πώς μπορεί ένας Χριστιανός να έχει επιτυχημένη άγαμη ζωή;

Ο ίδιος ο Ιησούς δεν παντρεύτηκε, πράγμα απολύτως κατανοητό αν ληφθεί υπόψη ο διορισμός που του είχε δοθεί. Αυτός είπε στους μαθητές του ότι μερικοί από τους ακολούθους του θα “άφηναν χώρο” για την αγαμία. (Ματθ. 19:10-12) Έδειξε έτσι ότι, για να έχουμε επιτυχημένη άγαμη ζωή, χρειάζεται να αποδεχτούμε στη διάνοια και στην καρδιά μας το συγκεκριμένο τρόπο ζωής, ή αλλιώς να αφήσουμε χώρο για αυτόν.

Μήπως η συμβουλή του Ιησού εφαρμόζεται μόνο σε κάποιο άτομο που επιλέγει σκόπιμα μια ζωή αγαμίας ώστε να επικεντρωθεί πλήρως σε θεοκρατικούς διορισμούς; (1 Κορ. 7:34, 35) Όχι απαραίτητα. Σκεφτείτε τη θέση μιας Χριστιανής που ίσως θα ήθελε να παντρευτεί αλλά προς το παρόν δεν μπορεί να βρει κατάλληλο γαμήλιο σύντροφο. «Πρόσφατα, ένας συνάδελφος που δεν είναι Μάρτυρας μου έκανε αναπάντεχα πρόταση γάμου», ανέφερε η Άνα, μια άγαμη αδελφή που έχει περάσει τα 30. «Κολακεύτηκα κάπως, αλλά ξεπέρασα γρήγορα αυτό το συναίσθημα επειδή θέλω να παντρευτώ μόνο κάποιον που θα με φέρει πιο κοντά στον Ιεχωβά».

Η επιθυμία τους να παντρευτούν «εν Κυρίω» βοηθάει πολλές αδελφές όπως η Άνα να μην παντρευτούν κάποιον μη ομόπιστο. * (1 Κορ. 7:39· 2 Κορ. 6:14) Σεβόμενες τη συμβουλή του Θεού, αφήνουν χώρο για την αγαμία, τουλάχιστον προς το παρόν. Πώς μπορούν να το κάνουν αυτό με επιτυχία;

Μάθετε να Βλέπετε τα Θετικά

Το αν θα μπορέσουμε να αποδεχτούμε μια κατάσταση που ίσως φαίνεται κάθε άλλο παρά ιδανική εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη στάση μας. «Απολαμβάνω όσα έχω και δεν ονειρεύομαι όσα δεν έχω», λέει η Κάρμεν, μια άγαμη αδελφή άνω των 40. Ομολογουμένως, ίσως υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε μοναξιά ή απογοήτευση. Αλλά το να γνωρίζουμε ότι πολλοί άλλοι σε ολόκληρη την αδελφότητα στον κόσμο αντιμετωπίζουν παρόμοια πράγματα μπορεί να μας ενθαρρύνει ώστε να προχωρούμε σταθερά και με πεποίθηση. Ο Ιεχωβά έχει βοηθήσει πολλούς να απολαμβάνουν  επιτυχημένη άγαμη ζωή, καθώς και να ξεπεράσουν διάφορες άλλες δυσκολίες.​—1 Πέτρ. 5:9, 10.

Πολλοί Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές έχουν ανακαλύψει μια θετική πτυχή της αγαμίας. «Νομίζω ότι το μυστικό της ευτυχίας είναι να μπορείς να απολαμβάνεις τις θετικές πλευρές της όποιας κατάστασης», λέει η Έστερ, μια άγαμη αδελφή γύρω στα 35. «Πιστεύω ότι είτε παντρευτώ είτε όχι, αν θέτω τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα, ο Ιεχωβά δεν θα μου στερήσει τίποτα καλό», προσθέτει η Κάρμεν. (Ψαλμ. 84:11) «Μπορεί η ζωή μου να μην έχει εξελιχθεί όπως ακριβώς τη σχεδίαζα, αλλά είμαι ευτυχισμένη και θα συνεχίσω να είμαι».

Γραφικά Παραδείγματα Αγαμίας

Η κόρη του Ιεφθάε δεν είχε σχεδιάσει να παραμείνει άγαμη. Αλλά η ευχή του πατέρα της την υποχρέωσε να υπηρετεί στο αγιαστήριο από τη νεαρή της ηλικία και έπειτα. Αναμφίβολα, αυτός ο απροσδόκητος διορισμός άλλαξε τα προσωπικά της σχέδια και ήρθε σε σύγκρουση με τα φυσικά της αισθήματα. Πένθησε για δύο μήνες όταν συνειδητοποίησε ότι δεν θα παντρευόταν και δεν θα έκανε οικογένεια. Παρ’ όλα αυτά, δέχτηκε την καινούρια της κατάσταση και υπηρέτησε πρόθυμα όλη την υπόλοιπη ζωή της. Οι άλλες Ισραηλίτισσες την επαινούσαν κάθε χρόνο για το αυτοθυσιαστικό της πνεύμα.​—Κριτ. 11:36-40.

Ορισμένοι που ήταν ευνούχοι από σωματική άποψη την εποχή του Ησαΐα ίσως ένιωθαν απογοητευμένοι λόγω των περιστάσεών τους. Η Γραφή δεν λέει πού οφειλόταν η κατάστασή τους. Πάντως, ως ευνούχοι δεν μπορούσαν να γίνουν ισότιμα μέλη της εκκλησίας του Ισραήλ ούτε μπορούσαν να παντρευτούν και να τεκνοποιήσουν. (Δευτ. 23:1) Ωστόσο, ο Ιεχωβά κατανοούσε τα αισθήματά τους και τους επαίνεσε για την ολόψυχη υπακοή τους στη διαθήκη του. Τους είπε ότι θα είχαν «μνημείο» και «όνομα αιώνιο» στον οίκο του. Με άλλα λόγια, εκείνοι οι πιστοί ευνούχοι θα είχαν τη βέβαιη ελπίδα να απολαύσουν αιώνια ζωή υπό τη Μεσσιανική διακυβέρνηση του Ιησού. Ο Ιεχωβά δεν θα τους ξεχνούσε ποτέ.​—Ησ. 56:3-5.

Οι περιστάσεις του Ιερεμία ήταν πολύ διαφορετικές. Αφού ο Θεός τον διόρισε προφήτη, τον πρόσταξε να παραμείνει άγαμος λόγω των κρίσιμων καιρών στους οποίους ζούσε και λόγω της φύσης του διορισμού του. «Να μην πάρεις σύζυγο», είπε ο Ιεχωβά, «και να μην αποκτήσεις γιους και κόρες σε αυτόν τον τόπο». (Ιερ. 16:1-4) Η Γραφή δεν αποκαλύπτει τα προσωπικά αισθήματα του Ιερεμία για αυτή την εντολή, μολονότι μας διαβεβαιώνει ότι ήταν άνθρωπος που έβρισκε ευχαρίστηση στο λόγο του Ιεχωβά. (Ιερ. 15:16) Τα μετέπειτα χρόνια, όταν ο Ιερεμίας υπέμεινε τη φρικτή 18μηνη πολιορκία της Ιερουσαλήμ, αναμφίβολα διέκρινε πόσο σοφό ήταν το ότι υπάκουσε στην εντολή του Ιεχωβά να παραμείνει άγαμος.​—Θρ. 4:4, 10.

Τρόποι για να Εμπλουτίσετε τη Ζωή Σας

Οι προαναφερθέντες Βιβλικοί χαρακτήρες ήταν άγαμοι, αλλά είχαν την υποστήριξη του Ιεχωβά και ήταν πλήρως δοσμένοι στην υπηρεσία του. Παρόμοια και σήμερα, η ουσιαστική δραστηριότητα μπορεί να εμπλουτίσει κατά πολύ τη ζωή μας. Η Γραφή προείπε ότι οι γυναίκες που θα έλεγαν τα καλά νέα θα γίνονταν μεγάλο στράτευμα. (Ψαλμ. 68:11) Μέσα σε αυτό το πλήθος υπάρχουν χιλιάδες άγαμες αδελφές. Χάρη στην καρποφορία της διακονίας τους, πολλές έχουν ευλογηθεί με πνευματικούς γιους και κόρες.​—Μάρκ. 10:29, 30· 1 Θεσ. 2:7, 8.

 «Το σκαπανικό δίνει κατεύθυνση στη ζωή μου», εξηγεί η Λόλι ύστερα από 14 χρόνια σε αυτή την υπηρεσία. «Ως άγαμη, έχω πολυάσχολη, δραστήρια ζωή, κάτι που με βοηθάει να αποφεύγω τη μοναξιά. Νιώθω ικανοποίηση στο τέλος της κάθε μέρας επειδή αντιλαμβάνομαι ότι η διακονία μου βοηθάει πραγματικά τους ανθρώπους. Αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά».

Πολλές αδελφές έχουν καταφέρει να μάθουν μια καινούρια γλώσσα και έχουν επεκτείνει τη διακονία τους κηρύττοντας σε ξενόγλωσσα άτομα. «Στην πόλη όπου ζω, υπάρχουν χιλιάδες ξένοι», παρατηρεί η Άνα, η οποία αναφέρθηκε νωρίτερα. Η Άνα απολαμβάνει το κήρυγμα σε γαλλόφωνα άτομα. «Η εκμάθηση μιας γλώσσας που μπορώ να χρησιμοποιώ για να επικοινωνώ με πολλά από αυτά τα άτομα μου έχει ανοίξει έναν καινούριο τομέα δραστηριότητας και έχει κάνει το έργο μου πολύ ενδιαφέρον».

Εφόσον η αγαμία σημαίνει συνήθως λιγότερες υποχρεώσεις, μερικοί έχουν επωφεληθεί από τις περιστάσεις τους για να υπηρετήσουν εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη. «Πιστεύω ακράδαντα ότι, όσο περισσότερα κάνεις στην υπηρεσία του Ιεχωβά, τόσο ευκολότερο είναι να αποκτήσεις στενούς φίλους και να νιώθεις ότι σε αγαπούν», λέει η Λιντιάνα, μια άγαμη αδελφή γύρω στα 35 η οποία έχει υπηρετήσει εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη στο εξωτερικό. «Έχω αποκτήσει πολλούς στενούς φίλους με διαφορετικό παρελθόν και εθνικότητα, και αυτές οι φιλίες έχουν εμπλουτίσει σημαντικά τη ζωή μου».

Η Γραφή αναφέρεται στον Φίλιππο τον ευαγγελιστή ο οποίος είχε τέσσερις ανύπαντρες κόρες που προφήτευαν. (Πράξ. 21:8, 9) Αυτές πρέπει να είχαν ζήλο όπως ο πατέρας τους. Πιθανώς χρησιμοποιούσαν το χάρισμα της προφητείας που διέθεταν προς όφελος των συγχριστιανών τους στην Καισάρεια. (1 Κορ. 14:1, 3) Παρόμοια και σήμερα, πολλές άγαμες αδελφές εποικοδομούν άλλους καθώς παρευρίσκονται και συμμετέχουν τακτικά στις Χριστιανικές συναθροίσεις.

Η Λυδία πάλι, μια Χριστιανή στους αρχαίους Φιλίππους, εγκωμιάζεται στη Γραφή για τη φιλοξενία της. (Πράξ. 16:14, 15, 40) Η Λυδία​—η οποία πιθανώς ήταν άγαμη ή χήρα—​είχε γενναιόδωρο πνεύμα που της επέτρεπε να απολαμβάνει ανταμειφτική συναναστροφή με περιοδεύοντες επισκόπους όπως ήταν ο Παύλος, ο Σίλας και ο Λουκάς. Αυτού του είδους το πνεύμα φέρνει παρόμοιες ευλογίες σήμερα.

Ικανοποίηση της Ανάγκης που Έχουμε να μας Αγαπούν

Εκτός από ουσιαστική δραστηριότητα που να γεμίζει τη ζωή μας, όλοι έχουμε ανάγκη να μας δείχνουν αγάπη και στοργή. Πώς μπορούν οι άγαμοι να καλύψουν αυτή την ανάγκη; Πρώτα από όλα, ο Ιεχωβά είναι πάντοτε δίπλα μας​—μας αγαπάει, μας ενισχύει και μας ακούει. Ο Βασιλιάς Δαβίδ ένιωθε μερικές φορές «ολομόναχος και ταλαιπωρημένος», αλλά γνώριζε ότι μπορούσε να στρέφεται πάντα στον Ιεχωβά για υποστήριξη. (Ψαλμ. 25:16· 55:22) «Ακόμη και αν ο πατέρας μου και η μητέρα μου με εγκαταλείψουν, ο Ιεχωβά θα με δεχτεί», έγραψε. (Ψαλμ. 27:10) Ο Θεός προσκαλεί όλους τους υπηρέτες του να τον πλησιάσουν, να γίνουν στενοί του φίλοι.​—Ψαλμ. 25:14· Ιακ. 2:23· 4:8.

Επιπλέον, εντός της παγκόσμιας αδελφότητας μπορούμε επίσης να βρούμε πνευματικούς πατέρες, μητέρες, αδελφούς και αδελφές των οποίων η αγάπη θα εμπλουτίσει τη ζωή μας. (Ματθ. 19:29· 1 Πέτρ. 2:17) Πολλοί άγαμοι Χριστιανοί νιώθουν μεγάλη ικανοποίηση ακολουθώντας το παράδειγμα της Δορκάδος, η οποία «αφθονούσε σε καλά έργα και σε δώρα ελέους». (Πράξ. 9:36, 39) «Οπουδήποτε  πηγαίνω, ψάχνω για πραγματικές φίλες στην εκκλησία οι οποίες θα με αγαπούν και θα με υποστηρίζουν όταν νιώθω πεσμένη», εξηγεί η Λόλι. «Για να ενισχύσω αυτές τις φιλίες, προσπαθώ να δείχνω αγάπη και ενδιαφέρον για τους άλλους. Έχω υπηρετήσει σε οχτώ διαφορετικές εκκλησίες, και πάντα βρίσκω αληθινές φίλες. Σε αρκετές περιπτώσεις δεν είναι αδελφές της ηλικίας μου​—μερικές φορές είναι γιαγιάδες ή έφηβες». Σε κάθε εκκλησία, υπάρχουν άτομα που χρειάζονται στοργή και συντροφιά. Αν εκδηλώνουμε ειλικρινές ενδιαφέρον για τέτοια άτομα, θα είμαστε σε θέση να τα βοηθήσουμε ουσιαστικά, ικανοποιώντας παράλληλα και τη δική μας επιθυμία να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε.​—Λουκ. 6:38.

Ο Θεός Δεν θα Ξεχάσει

Η Γραφή δείχνει πως, εφόσον ζούμε σε δύσκολους καιρούς, όλοι οι Χριστιανοί πρέπει να κάνουν κάποιες θυσίες. (1 Κορ. 7:29-31) Όσοι παραμένουν άγαμοι επειδή είναι αποφασισμένοι να υπακούσουν στη θεϊκή εντολή να παντρευτούν μόνο εν Κυρίω είναι ασφαλώς άξιοι ιδιαίτερου σεβασμού και ενδιαφέροντος. (Ματθ. 19:12) Αυτή η αξιέπαινη θυσία, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να απολαμβάνουν τη ζωή πλήρως.

«Έχω μια ικανοποιητική ζωή που οφείλεται στη σχέση μου με τον Ιεχωβά και στην υπηρεσία που του προσφέρω», αναφέρει η Λιντιάνα. «Ξέρω παντρεμένους που είναι ευτυχισμένοι και άλλους που είναι δυστυχισμένοι. Αυτό το γεγονός με πείθει ότι η ευτυχία μου δεν εξαρτάται από το αν θα παντρευτώ στο μέλλον ή όχι». Όπως τόνισε ο Ιησούς, η ευτυχία εξαρτάται πρωτίστως από το να δίνουμε και να υπηρετούμε, κάτι που μπορούν να κάνουν όλοι οι Χριστιανοί.​—Ιωάν. 13:14-17· Πράξ. 20:35.

Αναμφισβήτητα, η μεγαλύτερη αιτία χαράς που έχουμε είναι η γνώση του ότι ο Ιεχωβά θα μας ευλογήσει για οποιαδήποτε θυσία κάνουμε χάριν του θελήματός του. Η Γραφή μάς διαβεβαιώνει: «Ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του».​—Εβρ. 6:10.

[Υποσημείωση]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 25]

«Απολαμβάνω όσα έχω και δεν ονειρεύομαι όσα δεν έχω».—Κάρμεν

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Η Λόλι και η Λιντιάνα χαίρονται που υπηρετούν εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη

[Εικόνα στη σελίδα 27]

Ο Θεός προσκαλεί όλους τους υπηρέτες του να τον πλησιάσουν