«Να Κάνετε Πολύ Καρπό»

«Να κάνετε πολύ καρπό και να αποδεικνύεστε μαθητές μου».​—ΙΩΑΝΝΗΣ 15:8.

1. (α) Ποια απαίτηση ανέφερε ο Ιησούς στους αποστόλους του ώστε να έχουν την ιδιότητα του μαθητή του; (β) Ποιο ερώτημα πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας;

 ΗΤΑΝ το βράδυ πριν από το θάνατό του. Ο Ιησούς είχε αφιερώσει άφθονο χρόνο για να ενθαρρύνει τους αποστόλους του μιλώντας τους με τρόπο που άγγιξε την καρδιά τους. Μέχρι τότε, πρέπει να ήταν ήδη περασμένα μεσάνυχτα, αλλά ο Ιησούς, υποκινούμενος από αγάπη για τους στενούς του φίλους, εξακολούθησε να μιλάει. Κατόπιν, ενώ εξελισσόταν η συζήτησή του μαζί τους, τους υπενθύμισε άλλη μια απαίτηση στην οποία χρειαζόταν να ανταποκρίνονται για να παραμείνουν μαθητές του, λέγοντας: «Με αυτό δοξάζεται ο Πατέρας μου, με το να κάνετε πολύ καρπό και να αποδεικνύεστε μαθητές μου». (Ιωάννης 15:8) Ανταποκρινόμαστε εμείς σήμερα σε αυτή την απαίτηση ώστε να έχουμε την ιδιότητα του μαθητή του; Τι σημαίνει να “κάνουμε πολύ καρπό”; Για να μάθουμε, ας επιστρέψουμε στη συζήτηση που έλαβε χώρα εκείνο το βράδυ.

2. Ποια παραβολή σχετικά με καρπό αφηγείται ο Ιησούς το βράδυ πριν από το θάνατό του;

² Η προτροπή να κάνουν καρπό αποτελεί μέρος μιας παραβολής την οποία αφηγήθηκε ο Ιησούς στους αποστόλους του, λέγοντας: «Εγώ είμαι το αληθινό κλήμα και ο Πατέρας μου είναι ο καλλιεργητής. Κάθε κλαδί σε εμένα που δεν κάνει καρπό το αφαιρεί, και το καθένα που κάνει καρπό το καθαρίζει για να κάνει περισσότερο καρπό. Εσείς είστε ήδη καθαροί χάρη στο λόγο που σας έχω πει. Παραμείνετε σε ενότητα με εμένα, και εγώ σε ενότητα με εσάς. Όπως το κλαδί δεν μπορεί να κάνει καρπό από μόνο του αν δεν παραμείνει στο κλήμα, έτσι ούτε εσείς μπορείτε αν δεν παραμένετε σε ενότητα με εμένα.  Εγώ είμαι το κλήμα, εσείς είστε τα κλαδιά. . . . Με αυτό δοξάζεται ο Πατέρας μου, με το να κάνετε πολύ καρπό και να αποδεικνύεστε μαθητές μου. Όπως με αγάπησε ο Πατέρας και εγώ σας αγάπησα, να παραμείνετε στην αγάπη μου. Αν τηρήσετε τις εντολές μου, θα παραμείνετε στην αγάπη μου».—Ιωάννης 15:1-10.

3. Πώς πρέπει να ενεργούν οι ακόλουθοι του Ιησού για να κάνουν καρπό;

³ Σε αυτή την παραβολή, ο Ιεχωβά είναι ο Καλλιεργητής, ο Ιησούς το κλήμα, και οι απόστολοι στους οποίους απευθυνόταν ο Ιησούς τα κλαδιά. Όσο οι απόστολοι θα αγωνίζονταν να “παραμείνουν σε ενότητα” με τον Ιησού, θα έκαναν καρπό. Ο Ιησούς εξήγησε κατόπιν πώς θα μπορούσαν οι απόστολοι να καταφέρουν να διατηρήσουν αυτή τη ζωτική ενότητα: «Αν τηρήσετε τις εντολές μου, θα παραμείνετε στην αγάπη μου». Αργότερα, ο απόστολος Ιωάννης επρόκειτο να γράψει παρόμοια λόγια στους συγχριστιανούς του: «Εκείνος που τηρεί τις εντολές του [Χριστού] παραμένει σε ενότητα με αυτόν». a (1 Ιωάννη 2:24· 3:24) Συνεπώς, τηρώντας τις εντολές του Χριστού, οι ακόλουθοί του παραμένουν σε ενότητα μαζί του, και αυτή η ενότητα, κατόπιν, τους καθιστά ικανούς να κάνουν καρπό. Τι χαρακτηρίζει τους καρπούς που χρειάζεται να κάνουμε;

Χώρος για Ανάπτυξη

4. Τι μπορούμε να μάθουμε από το γεγονός ότι ο Ιεχωβά «αφαιρεί» κάθε κλαδί που δεν κάνει καρπό;

⁴ Στην παραβολή του κλήματος, ο Ιεχωβά «αφαιρεί», ή αλλιώς κόβει, ένα κλαδί όταν εκείνο δεν κάνει καρπό. Τι λέει αυτό σε εμάς; Μας λέει, όχι μόνο ότι όλοι οι μαθητές απαιτείται να παράγουν καρπό, αλλά και ότι όλοι είναι ικανοί να το κάνουν αυτό, άσχετα με τις περιστάσεις τους ή τους περιορισμούς τους. Στο κάτω κάτω, θα συγκρουόταν με τις στοργικές οδούς του Ιεχωβά το να “αφαιρέσει”, ή αλλιώς να κρίνει ακατάλληλο, έναν μαθητή του Χριστού επειδή δεν κατάφερε να επιτελέσει κάτι που ήταν πέρα από τις δυνατότητές του.—Ψαλμός 103:14· Κολοσσαείς 3:23· 1 Ιωάννη 5:3.

5. (α) Πώς δείχνει η παραβολή του Ιησού ότι μπορούμε να σημειώνουμε πρόοδο στην καρποφορία; (β) Ποια δύο είδη καρπών θα εξετάσουμε;

⁵ Η παραβολή του Ιησού σχετικά με το κλήμα δείχνει επίσης ότι, όσο επιτρέπουν οι περιστάσεις μας, πρέπει να βρίσκουμε χώρο για να αυξάνουμε τις δραστηριότητές μας ως μαθητές. Προσέξτε πώς το θέτει ο Ιησούς: «Κάθε κλαδί σε εμένα που δεν κάνει καρπό το αφαιρεί, και το καθένα που κάνει καρπό το καθαρίζει για να κάνει περισσότερο καρπό». (Ιωάννης 15:2) Προς το τέλος της παραβολής του, ο Ιησούς παρότρυνε τους ακολούθους του να κάνουν «πολύ καρπό». (Εδάφιο 8) Ποιο μήνυμα υπάρχει εδώ; Ως μαθητές, ποτέ δεν πρέπει να εφησυχάζουμε. (Αποκάλυψη 3:14, 15, 19) Απεναντίας, πρέπει να αναζητούμε τρόπους για να σημειώνουμε πρόοδο στην καρποφορία. Τι είδους καρπούς πρέπει να προσπαθούμε να κάνουμε σε μεγαλύτερη αφθονία; Υπάρχουν (1) «οι καρποί του πνεύματος» και (2) οι καρποί της Βασιλείας.—Γαλάτες 5:22, 23· Ματθαίος 24:14.

Οι Καρποί των Χριστιανικών Ιδιοτήτων

6. Πώς τόνισε ο Ιησούς Χριστός την αξία του καρπού του πνεύματος που αναφέρεται πρώτος;

⁶ Πρώτη ανάμεσα “στους καρπούς του πνεύματος” αναφέρεται η αγάπη. Το άγιο πνεύμα του Θεού παράγει αγάπη στους Χριστιανούς, διότι αυτοί υπακούν στην εντολή που έδωσε ο Ιησούς λίγο προτού πει την παραβολή σχετικά με το καρποφόρο αμπέλι. Είπε στους αποστόλους του: «Σας δίνω μια καινούρια εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον». (Ιωάννης 13:34) Στην πραγματικότητα, σε όλη του τη συζήτηση εκείνη την τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του, ο Ιησούς υπενθύμισε επανειλημμένα στους αποστόλους του την ανάγκη να εκδηλώνουν την ιδιότητα της αγάπης.—Ιωάννης 14:15, 21, 23, 24· 15:12, 13, 17.

7. Πώς έδειξε ο απόστολος Πέτρος ότι η καρποφορία σχετίζεται με την εκδήλωση χριστοειδών ιδιοτήτων;

⁷ Ο Πέτρος, ο οποίος ήταν παρών εκείνη τη νύχτα, κατανοούσε ότι η χριστοειδής αγάπη και οι συναφείς ιδιότητες πρέπει να εκδηλώνονται ανάμεσα στους γνήσιους μαθητές του Χριστού. Χρόνια αργότερα, ο Πέτρος παρότρυνε τους Χριστιανούς να καλλιεργούν ιδιότητες όπως η εγκράτεια, η αδελφική στοργή και η αγάπη. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι αυτό μας εμποδίζει “να  είμαστε είτε αδρανείς είτε άκαρποι”. (2 Πέτρου 1:5-8) Όποιες και αν είναι οι περιστάσεις μας, το να εκδηλώνουμε τους καρπούς του πνεύματος είναι μέσα στις δυνατότητές μας. Είθε λοιπόν να αγωνιζόμαστε να δείχνουμε αγάπη, καλοσύνη, πραότητα και άλλες χριστοειδείς ιδιότητες σε πληρέστερο βαθμό, διότι «εναντίον τέτοιων πραγμάτων δεν υπάρχει νόμος» ούτε όριο. (Γαλάτες 5:23) Πράγματι, ας κάνουμε «περισσότερο καρπό».

Να Κάνετε Καρπούς της Βασιλείας

8. (α) Ποια σύνδεση υπάρχει ανάμεσα στους καρπούς του πνεύματος και στους καρπούς της Βασιλείας; (β) Ποιο ερώτημα αξίζει να εξετάσουμε;

⁸ Οι ζωηρόχρωμοι και χυμώδεις καρποί στολίζουν ένα φυτό. Ωστόσο, η αξία τέτοιων καρπών προχωρεί πολύ πέρα από το στολισμό. Οι καρποί έχουν επίσης ζωτική σημασία για τον πολλαπλασιασμό του φυτού μέσω των σπόρων τους. Παρόμοια, οι καρποί του πνεύματος κάνουν πολύ περισσότερα από το να στολίζουν τη Χριστιανική μας προσωπικότητα. Ιδιότητες όπως η αγάπη και η πίστη μάς υποκινούν επίσης να διαδίδουμε το όμοιο με σπόρο άγγελμα της Βασιλείας που βρίσκεται στο Λόγο του Θεού. Προσέξτε πώς τονίζει ο απόστολος Παύλος αυτή τη ζωτική σύνδεση: «Και εμείς ασκούμε πίστη [η οποία είναι μέρος των καρπών του πνεύματος], γι’ αυτό και μιλάμε». (2 Κορινθίους 4:13) Με αυτόν τον τρόπο, εξηγεί περαιτέρω ο Παύλος, «προσφέρουμε . . . στον Θεό θυσία αίνου, δηλαδή τον καρπό των χειλιών»—το δεύτερο είδος των καρπών που χρειάζεται να εκδηλώνουμε. (Εβραίους 13:15) Υπάρχει άραγε χώρος στη ζωή μας για να είμαστε πιο καρποφόροι, μάλιστα για να κάνουμε «πολύ καρπό», ως διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού;

9. Ισοδυναμεί η καρποφορία με τη μαθήτευση; Εξηγήστε.

⁹ Για να απαντήσουμε κατάλληλα, χρειάζεται πρώτα να κατανοήσουμε σε τι συνίστανται οι καρποί της Βασιλείας. Θα ήταν άραγε ορθό να συμπεράνουμε ότι η καρποφορία σημαίνει μαθήτευση; (Ματθαίος 28:19) Μήπως οι καρποί τους οποίους πρέπει να κάνουμε αναφέρονται πρωτίστως στα άτομα που βοηθάμε να γίνουν βαφτισμένοι λάτρεις του Ιεχωβά; Όχι. Αν συνέβαινε αυτό, η κατάσταση θα ήταν πολύ αποθαρρυντική για όλους εκείνους τους αγαπητούς Μάρτυρες που κηρύττουν πιστά το άγγελμα της Βασιλείας επί χρόνια σε τομείς με λιγότερη ανταπόκριση. Εξάλλου, αν ο καρπός της Βασιλείας που παράγουμε αντιπροσωπεύεται μόνο από τους καινούριους μαθητές, τότε τέτοιοι σκληρά εργαζόμενοι Μάρτυρες θα ήταν σαν τα άκαρπα κλαδιά της παραβολής του Ιησού! Βεβαίως, δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Ποιοι, λοιπόν, είναι πρωτίστως οι καρποί της Βασιλείας στη διακονία μας;

Καρποφόροι Μέσω της Διασποράς του Σπόρου της Βασιλείας

10. Πώς δείχνει η παραβολή του Ιησού σχετικά με το σπορέα και τα διαφορετικά είδη χώματος τι είναι οι καρποί της Βασιλείας και τι δεν είναι;

¹⁰ Η παραβολή του Ιησού σχετικά με το σπορέα και τα διαφορετικά είδη χώματος υποδεικνύει την απάντηση—μια ενθαρρυντική απάντηση για όσους δίνουν μαρτυρία σε λιγότερο παραγωγικούς τομείς. Ο Ιησούς είπε ότι ο σπόρος είναι το άγγελμα της Βασιλείας που βρίσκεται στο Λόγο του Θεού και ότι το χώμα αντιπροσωπεύει τη συμβολική καρδιά του ατόμου. Μερικοί σπόροι “έπεσαν στο καλό χώμα και,  αφού βλάστησαν, παρήγαγαν καρπό”. (Λουκάς 8:8) Τι καρπό; Όταν ένα στάχυ βλαστήσει και ωριμάσει, παράγει ως καρπό, όχι μικρά στάχυα, αλλά καινούριο σπόρο. Παρόμοια, ο Χριστιανός παράγει ως καρπό, όχι κατ’ ανάγκην καινούριους μαθητές, αλλά καινούριο σπόρο της Βασιλείας.

11. Πώς μπορούν να οριστούν οι καρποί της Βασιλείας;

¹¹ Συνεπώς, οι καρποί σε αυτή την περίπτωση δεν είναι ούτε οι καινούριοι μαθητές ούτε οι καλές Χριστιανικές ιδιότητες. Εφόσον ο σπόρος που σπέρνεται είναι ο λόγος της Βασιλείας, οι καρποί πρέπει να είναι μια πολλαπλάσια αναπαραγωγή αυτού του σπόρου. Το να κάνει κάποιος καρπό σε αυτή την περίπτωση αναφέρεται στο να εκφράζεται σχετικά με τη Βασιλεία. (Ματθαίος 24:14) Είναι άραγε η παραγωγή τέτοιων καρπών της Βασιλείας—η διακήρυξη των καλών νέων της Βασιλείας—μέσα στις δυνατότητές μας, άσχετα με τις περιστάσεις μας; Και βέβαια! Στην ίδια παραβολή, ο Ιησούς εξηγεί το γιατί.

Ας Δίνουμε το Καλύτερό μας προς Δόξα του Θεού

12. Είναι η καρποφορία της Βασιλείας μέσα στις δυνατότητες όλων των Χριστιανών; Εξηγήστε.

¹² “Αυτός που σπάρθηκε πάνω στο καλό χώμα”, είπε ο Ιησούς, «παράγει, αυτός εκατό φορές περισσότερο, εκείνος εξήντα, ο άλλος τριάντα». (Ματθαίος 13:23) Τα σιτηρά που σπέρνονται σε έναν αγρό μπορεί να ποικίλλουν όσον αφορά την παραγωγή ανάλογα με τις περιστάσεις. Παρόμοια, τα όσα μπορούμε να κάνουμε εμείς σε σχέση με τη διακήρυξη των καλών νέων μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τις περιστάσεις μας, και ο Ιησούς έδειξε ότι το αναγνώριζε αυτό. Μερικοί ίσως έχουν περισσότερες ευκαιρίες, ενώ  άλλοι ίσως έχουν καλύτερη υγεία και περισσότερο σφρίγος. Επομένως, αυτό που είμαστε σε θέση να κάνουμε μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο από αυτό που κάνουν οι άλλοι, αλλά εφόσον αντιπροσωπεύει το καλύτερό μας, ο Ιεχωβά ευαρεστείται. (Γαλάτες 6:4) Ακόμη και αν η προχωρημένη ηλικία ή κάποια εξουθενωτική ασθένεια περιορίζει τη συμμετοχή μας στο έργο κηρύγματος, ο συμπονετικός Πατέρας μας, ο Ιεχωβά, αναμφίβολα μας θεωρεί άτομα που “κάνουν πολύ καρπό”. Γιατί; Επειδή του δίνουμε “όλα όσα έχουμε”—την ολόψυχη υπηρεσία μας. b—Μάρκος 12:43, 44· Λουκάς 10:27.

13. (α) Ποιος είναι ο πρώτιστος λόγος για τον οποίο “προχωρούμε” κάνοντας καρπούς της Βασιλείας; (β) Τι θα μας βοηθήσει να κάνουμε καρπό σε τομείς με λιγότερη ανταπόκριση; (Βλέπε το  πλαίσιο στη σελίδα 21.)

¹³ Σε όποιον βαθμό και αν είμαστε σε θέση να παράγουμε καρπούς της Βασιλείας, θα υποκινούμαστε να “προχωρούμε και να κάνουμε καρπό” όταν θυμόμαστε γιατί ενεργούμε έτσι. (Ιωάννης 15:16) Ο Ιησούς ανέφερε τον πρώτιστο λόγο: «Με αυτό δοξάζεται ο Πατέρας μου, με το να κάνετε πολύ καρπό». (Ιωάννης 15:8) Ναι, η δραστηριότητά μας στο κήρυγμα αγιάζει το όνομα του Ιεχωβά ενώπιον όλης της ανθρωπότητας. (Ψαλμός 109:30) Η Όνορ, μια πιστή Μάρτυρας του Ιεχωβά γύρω στα 75, επισημαίνει: «Ακόμη και σε τομείς με λιγότερη ανταπόκριση, είναι προνόμιο να εκπροσωπεί κάποιος τον Ύψιστο». Όταν ο Κλαούντιο, ο οποίος είναι ζηλωτής Μάρτυρας από το 1974, ρωτήθηκε γιατί εξακολουθεί να κηρύττει, παρότι λίγοι ανταποκρίνονται στον τομέα του, παρέθεσε το εδάφιο Ιωάννης 4:34, όπου διαβάζουμε τα λόγια του Ιησού: «Η τροφή μου είναι να κάνω το θέλημα εκείνου που με έστειλε και να τελειώσω το έργο του». Ο Κλαούντιο πρόσθεσε: «Όπως ο Ιησούς, δεν θέλω απλώς να αρχίσω αλλά και να τελειώσω το έργο μου ως διαγγελέας της Βασιλείας». (Ιωάννης 17:4) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκόσμια συμφωνούν.—Βλέπε το πλαίσιο «Πώς Μπορούμε να “Καρποφορούμε με Υπομονή”», στη σελίδα 21.

Να Κηρύττετε και να Διδάσκετε

14. (α) Ποιο δίπτυχο σκοπό είχε το έργο του Ιωάννη του Βαφτιστή και του Ιησού; (β) Πώς θα περιγράφατε το Χριστιανικό έργο σήμερα;

¹⁴ Ο πρώτος διαγγελέας της Βασιλείας που αναφέρεται στα Ευαγγέλια είναι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής. (Ματθαίος 3:1, 2· Λουκάς 3:18) Ο κύριος σκοπός του ήταν «να δώσει μαρτυρία», και το έκανε αυτό με εγκάρδια πίστη και με την ελπίδα ότι “άνθρωποι κάθε είδους θα πίστευαν”. (Ιωάννης 1:6, 7) Πράγματι, μερικοί στους οποίους κήρυξε ο Ιωάννης έγιναν μαθητές του Χριστού. (Ιωάννης 1:35-37) Επομένως, ο Ιωάννης ήταν κήρυκας καθώς και άτομο που έκανε μαθητές. Και ο Ιησούς επίσης ήταν κήρυκας και δάσκαλος. (Ματθαίος 4:23· 11:1) Δεν μας εκπλήσσει, λοιπόν, το ότι ο Ιησούς πρόσταξε τους ακολούθους του, όχι μόνο να κηρύξουν το άγγελμα της Βασιλείας, αλλά και να βοηθήσουν τους ανθρώπους που το δέχονται να γίνουν μαθητές του. (Ματθαίος 28:19, 20) Συνεπώς, το δικό μας έργο σήμερα είναι ένας συνδυασμός κηρύγματος και διδασκαλίας.

15. Ποια ομοιότητα υπάρχει ανάμεσα στην ανταπόκριση στο έργο κηρύγματος που γινόταν τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. και σε αυτό που επιτελείται σήμερα;

¹⁵ Ανάμεσα στα άτομα του πρώτου αιώνα Κ.Χ. που άκουσαν τον Παύλο να κηρύττει και να διδάσκει, «μερικοί άρχισαν να πιστεύουν τα όσα λέγονταν· άλλοι δεν πίστευαν». (Πράξεις 28:24) Σήμερα, η ανταπόκριση είναι παρόμοια. Δυστυχώς, οι περισσότεροι σπόροι της Βασιλείας πέφτουν σε μη δεκτικό χώμα. Εντούτοις, μερικοί σπόροι εξακολουθούν να πέφτουν σε καλό χώμα, να ριζώνουν και να βλαστάνουν, όπως προείπε ο Ιησούς. Στην πραγματικότητα, παγκόσμια, πάνω από 5.000 άτομα κατά μέσο όρο γίνονται γνήσιοι μαθητές του Χριστού κάθε εβδομάδα του έτους! Αυτοί οι καινούριοι μαθητές “πιστεύουν  τα όσα λέγονται”, αν και οι περισσότεροι άλλοι άνθρωποι δεν πιστεύουν. Τι τους έχει βοηθήσει να κάνουν την καρδιά τους δεκτική στο άγγελμα της Βασιλείας; Πολλές φορές, το προσωπικό ενδιαφέρον που έδειξαν οι Μάρτυρες—το πότισμα, σαν να λέγαμε, του σπόρου που μόλις είχε σπαρθεί—έπαιξε αποφασιστικό ρόλο. (1 Κορινθίους 3:6) Εξετάστε μόνο δύο από τα πολλά παραδείγματα.

Το Προσωπικό Ενδιαφέρον Παίζει Αποφασιστικό Ρόλο

16, 17. Γιατί είναι σημαντικό να δείχνουμε προσωπικό ενδιαφέρον για όσους συναντάμε στη διακονία μας;

¹⁶ Η Καρολίν, μια νεαρή Μάρτυρας του Ιεχωβά στο Βέλγιο, επισκέφτηκε κάποια ηλικιωμένη κυρία η οποία δεν έδειξε ενδιαφέρον για το άγγελμα της Βασιλείας. Βλέποντας το χέρι της να είναι δεμένο με επίδεσμο, η Καρολίν και η σύντροφός της προσφέρθηκαν να τη βοηθήσουν, αλλά εκείνη αρνήθηκε. Δύο ημέρες αργότερα, οι ίδιες αδελφές ξαναπήγαν στο σπίτι της κυρίας και τη ρώτησαν πώς ένιωθε. «Αυτό έπαιξε αποφασιστικό ρόλο», είπε η Καρολίν. «Εκείνη εξεπλάγη βλέποντας ότι ενδιαφερόμασταν πραγματικά για αυτήν ως άτομο. Μας κάλεσε στο σπίτι της και αρχίσαμε Γραφική μελέτη».

¹⁷ Η Σάντι, μια Μάρτυρας του Ιεχωβά στις Ηνωμένες Πολιτείες, δείχνει και αυτή προσωπικό ενδιαφέρον για εκείνους στους οποίους κηρύττει. Ψάχνει στις αναγγελίες γεννήσεων σε μια τοπική εφημερίδα και κατόπιν επισκέπτεται τους καινούριους γονείς προσφέροντάς τους Το Βιβλίο Μου με τις Βιβλικές Ιστορίες. c Εφόσον η μητέρα είναι συνήθως στο σπίτι και δείχνει με καμάρι το μωρό της στους επισκέπτες, συχνά επακολουθεί μια συζήτηση. «Μιλάω με τους γονείς σχετικά με το πόσο σημαντικό είναι να δημιουργήσουν έναν δεσμό με το νεογέννητο μέσω της ανάγνωσης», εξηγεί η Σάντι. «Αργότερα τους μιλάω για την πρόκληση της ανατροφής ενός παιδιού στη σημερινή κοινωνία». Πρόσφατα, ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας επίσκεψης, κάποια μητέρα και τα έξι παιδιά της άρχισαν να υπηρετούν τον Ιεχωβά. Το να παίρνουμε την πρωτοβουλία και να δείχνουμε προσωπικό ενδιαφέρον μπορεί να οδηγήσει σε παρόμοια χαρωπά αποτελέσματα στη δική μας διακονία.

18. (α) Γιατί είναι μέσα στις δυνατότητες όλων μας η απαίτηση του “να κάνουμε πολύ καρπό”; (β) Σε ποιες τρεις απαιτήσεις που αναφέρονται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη είστε αποφασισμένοι να ανταποκρίνεστε ώστε να έχετε την ιδιότητα του μαθητή του Ιησού;

¹⁸ Πόσο καθησυχαστικό είναι το να γνωρίζουμε ότι η απαίτηση του να “κάνουμε πολύ καρπό” είναι μέσα στις δυνατότητές μας! Είτε είμαστε νέοι είτε ηλικιωμένοι, είτε έχουμε καλή υγεία είτε κλονισμένη υγεία, είτε κηρύττουμε σε δεκτικούς είτε σε λιγότερο δεκτικούς τομείς, όλοι μας μπορούμε να κάνουμε πολύ καρπό. Πώς; Εκδηλώνοντας τους καρπούς του πνεύματος σε πληρέστερο βαθμό και διαδίδοντας το άγγελμα της Βασιλείας του Θεού όσο καλύτερα το επιτρέπουν οι δυνατότητές μας. Συγχρόνως, αγωνιζόμαστε να “μένουμε στο λόγο του Ιησού” και να “έχουμε αγάπη μεταξύ μας”. Ναι, ανταποκρινόμενοι σε αυτές τις τρεις σημαντικές απαιτήσεις ώστε να έχουμε την ιδιότητα του μαθητή του, οι οποίες αναφέρονται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, αποδεικνύουμε ότι “είμαστε πραγματικά μαθητές του Χριστού”.—Ιωάννης 8:31· 13:35.

[Υποσημειώσεις]

Ερωτήσεις για Ανασκόπηση

• Τι είδους καρπούς χρειάζεται να κάνουμε σε μεγαλύτερη αφθονία;

• Γιατί είναι μέσα στις δυνατότητές μας ο στόχος τού “να κάνουμε πολύ καρπό”;

• Ποιες τρεις σημαντικές απαιτήσεις για τους μαθητές του Ιησού, οι οποίες αναφέρονται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, έχουμε εξετάσει;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

 [Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 21]

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ “ΚΑΡΠΟΦΟΡΟΥΜΕ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ”

ΤΙ ΣΑΣ βοηθάει να εξακολουθείτε να κηρύττετε πιστά το άγγελμα της Βασιλείας σε τομείς με λιγότερη ανταπόκριση; Ακολουθούν μερικές υποβοηθητικές απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα.

«Το ότι γνωρίζουμε πως έχουμε την πλήρη υποστήριξη του Ιησού μάς εμπνέει αισιοδοξία και μας βοηθάει να εγκαρτερούμε, όποια αντίδραση και αν συναντάμε στον τομέα».—Χάρι, 72 ετών· βαφτίστηκε το 1946.

«Το εδάφιο 2 Κορινθίους 2:17 με ενθαρρύνει πάντοτε. Λέει ότι συμμετέχουμε στη διακονία “κάτω από το βλέμμα του Θεού, μαζί με τον Χριστό”. Όταν είμαι στη διακονία, απολαμβάνω τη συντροφιά των καλύτερων φίλων μου».—Κλαούντιο, 43 ετών· βαφτίστηκε το 1974.

«Ειλικρινά, το έργο κηρύγματος αποτελεί για εμένα μια προσωπική μάχη. Ωστόσο, βλέπω πόσο αληθινά είναι τα λόγια του εδαφίου Ψαλμός 18:29: “Με τη βοήθεια του Θεού μου μπορώ να σκαρφαλώσω σε τείχος”».—Γκέραρντ, 79 ετών· βαφτίστηκε το 1955.

«Αν μπορώ να διαβάσω έστω και ένα εδάφιο στη διακονία, ικανοποιούμαι επειδή η καρδιά κάποιου ατόμου εξετάστηκε από την Αγία Γραφή».—Έλινορ, 26 ετών· βαφτίστηκε το 1989.

«Δοκιμάζω συνεχώς διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης. Υπάρχουν τόσο πολλοί ώστε δεν θα μπορέσω να τους χρησιμοποιήσω όλους στα χρόνια της ζωής που μου απομένουν».—Πάουλ, 79 ετών· βαφτίστηκε το 1940.

«Δεν παίρνω προσωπικά τις αρνητικές αντιδράσεις. Προσπαθώ να είμαι άνετος και φιλικός, συζητώντας με τους ανθρώπους και ακούγοντας την άποψή τους».—Ντάνιελ, 75 ετών· βαφτίστηκε το 1946.

«Έχω συναντήσει νεοβαφτισμένα άτομα που μου είπαν ότι η δραστηριότητά μου στο έργο κηρύγματος συνέβαλε στο να γίνουν Μάρτυρες. Χωρίς να το ξέρω εγώ, κάποιος άλλος μελέτησε αργότερα τη Γραφή μαζί τους και τους βοήθησε να προοδεύσουν. Με χαροποιεί το ότι γνωρίζω πως η διακονία μας περιλαμβάνει συλλογική προσπάθεια».—Τζόαν, 66 ετών· βαφτίστηκε το 1954.

Τι βοηθάει εσάς να “καρποφορείτε με υπομονή”;—Λουκάς 8:15.

[Εικόνες στη σελίδα 20]

Εκδηλώνοντας τους καρπούς του πνεύματος και διακηρύττοντας το άγγελμα της Βασιλείας, κάνουμε πολύ καρπό

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε στους αποστόλους του: «Να κάνετε πολύ καρπό»;