Έχει Υπερισχύσει το Κακό;

Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ περί μιας διαμάχης σε όλο το σύμπαν ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού και του κακού έχει δώσει το έναυσμα για ατελείωτες εικασίες συγγραφέων και φιλοσόφων σε ολόκληρη την ιστορία. Υπάρχει όμως ένα βιβλίο που περιέχει την ακριβή ιστορία της πάλης ανάμεσα στον Θεό και στον Διάβολο. Αυτό το βιβλίο είναι η Αγία Γραφή. Ρίχνει φως στα ζητήματα που περιλαμβάνονται σε αυτή τη σύγκρουση και παρέχει τα μέσα για να μπορεί κάποιος να κρίνει ποιος έχει πραγματικά υπερισχύσει.

Λίγο καιρό μετά τη δημιουργία του πρώτου άντρα και της πρώτης γυναίκας, ένα αόρατο πνευματικό πλάσμα, ο Σατανάς ο Διάβολος, αμφισβήτησε τη διακυβέρνηση του Θεού. Πώς; Υπαινισσόμενος ύπουλα ότι ο Θεός κατακρατούσε καλά πράγματα από τη δημιουργία του και ότι οι άνθρωποι θα βρίσκονταν σε καλύτερη κατάσταση αν ανεξαρτητοποιούνταν από εκείνον.—Γένεση 3:1-5· Αποκάλυψη 12:9.

Αργότερα, στις ημέρες του πατριάρχη Ιώβ, ο Σατανάς ήγειρε άλλο ένα ζήτημα. Επιζητώντας να διαρρήξει την ακεραιότητα του Ιώβ στον Θεό, ο Σατανάς είπε: «Δέρμα για χάρη δέρματος, και όλα όσα έχει ο άνθρωπος θα τα δώσει για χάρη της ψυχής του». (Ιώβ 2:4) Τι γενικευμένος ισχυρισμός ήταν αυτός! Χρησιμοποιώντας το γενικό όρο «ο άνθρωπος» αντί για το όνομα Ιώβ, ο Σατανάς έθεσε υπό αμφισβήτηση την ακεραιότητα κάθε ανθρώπου. Στην ουσία ισχυρίστηκε: “Ο άνθρωπος θα κάνει τα πάντα για να σώσει τη ζωή του. Δώσε μου μια ευκαιρία και εγώ μπορώ να απομακρύνω τον καθένα από τον Θεό”.

Η νίκη στην πάλη ανάμεσα στον Θεό και στον Διάβολο κρίνεται από την απάντηση σε δύο ερωτήματα: Μπορεί ο άνθρωπος να αυτοκυβερνηθεί με επιτυχία; Έχει καταφέρει ο Διάβολος να απομακρύνει όλους τους ανθρώπους από τον αληθινό Θεό;

Μπορούν οι Άνθρωποι να Αυτοκυβερνηθούν με Επιτυχία;

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι άνθρωποι πειραματίζονται με ποικίλα είδη διακυβέρνησης. Διαφορετικές μορφές διακυβέρνησης, όπως μοναρχία, αριστοκρατία, δημοκρατία, απολυταρχία, φασισμός και κομμουνισμός, έχουν δοκιμαστεί στο διάβα της ιστορίας. Δεν αποδεικνύει, άραγε, από μόνη της η συνεχής ανάγκη για πειραματισμό πως αυτοί οι διαφορετικοί τρόποι διακυβέρνησης είναι ανεπαρκείς;

«Ο ρωμαϊκός λαός βρέθηκε σχεδόν απροσδόκητα αναμειγμένος σε έναν τεράστιο διοικητικό πειραματισμό», γράφει ο Χ. Τζ. Γουέλς στην Ιστορία του Κόσμου (A History of the World), έκδοση 1922, και συνεχίζει: «Πάντοτε μεταβαλλόταν, δεν σταθεροποιήθηκε ποτέ. Κατά μία έννοια ο πειραματισμός απέτυχε. Κατά μία άλλη έννοια ο πειραματισμός παραμένει ημιτελής, η δε Ευρώπη και η Αμερική εξακολουθούν σήμερα να επεξεργάζονται τους γρίφους της παγκόσμιας πολιτικής τέχνης οι οποίοι απασχόλησαν πρώτα το ρωμαϊκό λαό».

Ο πειραματισμός με τη διακυβέρνηση συνεχίστηκε και τον 20ό αιώνα. Εκείνος ο αιώνας τελείωσε με το δημοκρατικό τρόπο διακυβέρνησης να χαίρει μεγαλύτερης αποδοχής από ό,τι οποτεδήποτε άλλοτε. Στη δημοκρατία θεωρητικά υπάρχει θέση για όλους. Ωστόσο, έχει άραγε δείξει η δημοκρατία ότι ο άνθρωπος μπορεί να κυβερνάει με επιτυχία χωρίς τον Θεό; Ο Γιαβαχαρλάλ Νεχρού, πρώην πρωθυπουργός της Ινδίας, χαρακτήρισε τη δημοκρατία καλή, αλλά πρόσθεσε: «Το λέω αυτό επειδή τα άλλα συστήματα είναι χειρότερα». Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν είπε: «Είμαστε μάρτυρες της κρίσης που περνάει η αντιπροσωπευτική δημοκρατία».

Ακόμη και τον πέμπτο αιώνα Π.Κ.Χ., ο φιλόσοφος Πλάτων εντόπισε μια αδυναμία στο δημοκρατικό τρόπο διακυβέρνησης. Σύμφωνα με το βιβλίο Η Ιστορία της Πολιτικής Θεωρίας (A History of Political Theory), καταφέρθηκε εναντίον «της άγνοιας και της ανικανότητας των πολιτικών, η οποία είναι η χαρακτηριστική κατάρα των δημοκρατιών». Πολλοί σύγχρονοι πολιτικοί βλέπουν με λύπη πόσο δύσκολο είναι να βρεθούν ικανά άτομα που να έχουν τα προσόντα  να υπηρετήσουν σε μια κυβέρνηση. Οι άνθρωποι «ενοχλούνται από ηγέτες οι οποίοι φαίνονται “μικροί” σε έναν καιρό που τα προβλήματα τα οποία έχουν να αντιμετωπίσουν είναι τόσο μεγάλα», έγραψε η εφημερίδα Δε Γουόλ Στριτ Τζέρναλ (The Wall Street Journal), και συνέχισε: «Οι άνθρωποι έχουν αηδιάσει επειδή βρίσκουν αναποφασιστικότητα και διαφθορά όταν αναζητούν καθοδήγηση».

Τώρα εξετάστε τη διακυβέρνηση του Βασιλιά Σολομώντα του αρχαίου Ισραήλ. Ο Ιεχωβά Θεός έδωσε στον Σολομώντα εξαιρετική σοφία. (1 Βασιλέων 4:29-34) Ποια ήταν η κατάσταση του έθνους του Ισραήλ στη διάρκεια της 40ετούς βασιλείας του Σολομώντα; «Ο Ιούδας και ο Ισραήλ ήταν πολυάριθμοι», απαντάει η Γραφή, «σαν τους κόκκους της άμμου δίπλα στη θάλασσα σε πλήθος, και έτρωγαν και έπιναν και χαίρονταν». Η αφήγηση επίσης αναφέρει: «Ο Ιούδας και ο Ισραήλ κατοικούσαν με ασφάλεια, ο καθένας κάτω από το κλήμα του και κάτω από τη συκιά του, από τη Δαν μέχρι τη Βηρ-σαβεέ, όλες τις ημέρες του Σολομώντα». (1 Βασιλέων 4:20, 25) Έχοντας έναν σοφό βασιλιά να τους κυβερνάει ως ο ορατός εκπρόσωπος του αόρατου Υπέρτατου Άρχοντα, του Ιεχωβά Θεού, το έθνος απολάμβανε απαράμιλλη σταθερότητα, ευημερία και χαρά.

Τι έντονη αντίθεση ανάμεσα στη διακυβέρνηση του ανθρώπου και σε αυτήν του Θεού! Μπορεί κανείς να πει ειλικρινά ότι ο Σατανάς έχει υπερισχύσει στο ζήτημα της διακυβέρνησης; Όχι, επειδή ο προφήτης Ιερεμίας διακήρυξε ορθά: «Γνωρίζω καλά, Ιεχωβά, ότι δεν ανήκει στο χωματένιο άνθρωπο η οδός του. Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του».—Ιερεμίας 10:23.

Μπορεί ο Σατανάς να Απομακρύνει Όλους τους Ανθρώπους από τον Θεό;

Έχει καταφέρει ο Σατανάς να αποδείξει τον ισχυρισμό του ότι μπορεί να απομακρύνει όλους τους ανθρώπους από τον Θεό; Στο 11ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Εβραίους, ο απόστολος Παύλος κατονομάζει μια σειρά πιστών αντρών και γυναικών της προχριστιανικής εποχής. Κατόπιν λέει: «Ο χρόνος δεν θα μου φτάσει αν συνεχίσω να αφηγούμαι για τον Γεδεών, τον Βαράκ, τον Σαμψών, τον Ιεφθάε, τον Δαβίδ, καθώς και τον Σαμουήλ και τους άλλους προφήτες». (Εβραίους 11:32) Ο Παύλος απλώς αναφέρεται σε αυτούς τους όσιους υπηρέτες του Θεού ως ένα «μεγάλο σύννεφο μαρτύρων». (Εβραίους 12:1) Η λέξη του πρωτότυπου κειμένου που αποδίδεται εδώ «σύννεφο» δεν υπονοεί ένα μεμονωμένο, σαφώς καθορισμένο σύννεφο με συγκεκριμένο μέγεθος και σχήμα, αλλά μια τεράστια, άμορφη μάζα από πυκνά σύννεφα. Αυτή η περιγραφή είναι κατάλληλη εφόσον οι πιστοί υπηρέτες του Θεού στο παρελθόν ήταν τόσο πολυάριθμοι ώστε μοιάζουν με μια τεράστια μάζα από πυκνά σύννεφα. Ναι, στο διάβα των αιώνων, αναρίθμητα πλήθη ανθρώπων έχουν ασκήσει την ελεύθερή τους βούληση και έχουν επιλέξει να θέσουν την αφοσίωσή τους στον Ιεχωβά Θεό.—Ιησούς του Ναυή 24:15.

Τι βλέπουμε να συμβαίνει στις ημέρες μας; Ο αριθμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά παγκόσμια έχει ξεπεράσει τα έξι εκατομμύρια παρά τον  τρομερό διωγμό και την εναντίωση που αντιμετώπισαν στη διάρκεια του 20ού αιώνα. Άλλα εννιά περίπου εκατομμύρια συναναστρέφονται μαζί τους και πολλοί από αυτούς κάνουν αποφασιστικά βήματα για να συνάψουν μια στενή προσωπική σχέση με τον Θεό.

Η οριστική απάντηση στον ισχυρισμό του Σατανά ότι μπορεί να απομακρύνει τους ανθρώπους από τον Ιεχωβά προήλθε από τον ίδιο τον Γιο του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Ούτε ακόμη και ο φρικτός πόνος στο ξύλο του βασανισμού δεν διέρρηξε την ακεραιότητά του. Με την τελευταία του πνοή, ο Ιησούς φώναξε: «Πατέρα, στα χέρια σου εμπιστεύομαι το πνεύμα μου».—Λουκάς 23:46.

Ο Σατανάς χρησιμοποιεί ό,τι περνάει από το χέρι του—από πειρασμούς μέχρι και απροκάλυπτο διωγμό—στην προσπάθειά του να κρατήσει τους ανθρώπους υπό τον έλεγχό του. Χρησιμοποιώντας “την επιθυμία της σάρκας και την επιθυμία των ματιών και την αλαζονική επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου” για να παρασύρει τους ανθρώπους, επιζητεί είτε να τους κρατάει μακριά από τον Ιεχωβά είτε να τους δελεάζει ώστε να απομακρύνονται από εκείνον. (1 Ιωάννη 2:16) Ο Σατανάς έχει επίσης «τυφλώσει τις διάνοιες των απίστων, για να μη λάμψει ο φωτισμός των ένδοξων καλών νέων σχετικά με τον Χριστό». (2 Κορινθίους 4:4) Επιπλέον, ο Σατανάς δεν διστάζει να καταφύγει σε απειλές και να εκμεταλλευτεί το φόβο του ανθρώπου για να πετύχει το σκοπό του.—Πράξεις 5:40.

Όσοι βρίσκονται στο πλευρό του Θεού, όμως, δεν νικιούνται από τον Διάβολο. Έχουν γνωρίσει τον Ιεχωβά Θεό και τον “αγαπούν με όλη τους την καρδιά και με όλη τους την ψυχή και με όλη τους τη διάνοια”. (Ματθαίος 22:37) Ναι, η ακλόνητη οσιότητα του Ιησού Χριστού και αναρίθμητων ανθρώπων συμβάλλει στη συντριπτική ήττα του Σατανά του Διαβόλου.

Τι Επιφυλάσσει το Μέλλον;

Θα συνεχίζονται επ’ άπειρον οι ανθρώπινοι πειραματισμοί στον τομέα της διακυβέρνησης; Ο προφήτης Δανιήλ προείπε: «Στις ημέρες εκείνων των βασιλιάδων, ο Θεός του ουρανού θα εγκαθιδρύσει μια βασιλεία η οποία ποτέ δεν θα καταστραφεί. Και η βασιλεία αυτή δεν θα περάσει σε άλλον λαό. Θα συντρίψει και θα βάλει τέλος σε όλες αυτές τις βασιλείες και η ίδια θα παραμένει στους αιώνες». (Δανιήλ 2:44) Η Βασιλεία που εγκαθιδρύει ο Θεός του ουρανού είναι μια ουράνια κυβέρνηση στα χέρια του Ιησού Χριστού. Είναι η ίδια Βασιλεία για την οποία δίδαξε ο Ιησούς τούς ακολούθους του να προσεύχονται. (Ματθαίος 6:9, 10) Αυτή η Βασιλεία θα καταστρέψει όλες τις ανθρώπινες κυβερνήσεις «στον [επερχόμενο] πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοδύναμου» και θα επηρεάσει ολόκληρη τη γη.—Αποκάλυψη 16:14, 16.

Τι περιμένει τον Σατανά; Η Γραφή περιγράφει το εξής μελλοντικό γεγονός: «[Ένας άγγελος του Ιεχωβά] έπιασε το δράκοντα, το αρχικό φίδι, ο οποίος είναι ο Διάβολος και ο Σατανάς, και τον έδεσε για χίλια χρόνια. Και τον έριξε στην άβυσσο και την έκλεισε και τη σφράγισε από πάνω του, για να μην παροδηγήσει πια αυτός τα έθνη μέχρι να τελειώσουν τα χίλια χρόνια». (Αποκάλυψη 20:1-3) Μόνο αφού ριχτεί ο Σατανάς στην άβυσσο της αδράνειας θα αρχίσει η Χιλιετής Βασιλεία του Ιησού Χριστού.

Τι ευχάριστος τόπος θα είναι τότε αυτή η γη! Η πονηρία και όσοι την προκαλούν θα έχουν εξαλειφθεί. Η Γραφή υπόσχεται: «Όσοι πράττουν το κακό θα εκκοπούν . . . Οι πράοι όμως θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης». (Ψαλμός 37:9-11) Η ειρήνη τους δεν θα απειλείται από κανέναν—άνθρωπο ή ζώο. (Ησαΐας 11:6-9) Ακόμη και εκατομμύρια άνθρωποι, οι οποίοι είτε από άγνοια είτε επειδή δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον Ιεχωβά τάχθηκαν με το μέρος του Διαβόλου στο διάβα της ιστορίας, θα επανέλθουν στη ζωή και θα λάβουν θεϊκή εκπαίδευση.—Πράξεις 24:15.

Στο τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας, η γη θα έχει φερθεί σε παραδεισιακή κατάσταση, και η ανθρωπότητα που θα ζει σε αυτήν θα έχει φτάσει σε τελειότητα. Κατόπιν, ο Σατανάς θα αφεθεί ελεύθερος για «λίγο καιρό», μόνο και μόνο για να καταστραφεί οριστικά μαζί με όλους όσους εναντιώνονται στη διακυβέρνηση του Θεού.—Αποκάλυψη 20:3, 7-10.

Με Τίνος το Μέρος θα Ταχθείτε;

Ο 20ός αιώνας ήταν μια περίοδος κατά την οποία ο Σατανάς έσπειρε τον όλεθρο στη γη.  Ωστόσο, αντί να δείχνουν οι συνθήκες που επικρατούν στη γη ότι εκείνος έχει υπερισχύσει, αποτελούν ένα σημείο που μαρτυρεί ότι βρισκόμαστε στις τελευταίες ημέρες αυτού του πονηρού κόσμου. (Ματθαίος 24:3-14· Αποκάλυψη 6:1-8) Ούτε η σφοδρότητα της πονηρίας πάνω στη γη ούτε η άποψη της πλειονότητας αποτελεί το κριτήριο για το ποιος έχει υπερισχύσει. Οι αποφασιστικοί παράγοντες είναι: τίνος ο τρόπος διακυβέρνησης είναι ο καλύτερος καθώς και κατά πόσο υπηρετεί κάποιος τον Θεό από αγάπη. Και στα δύο ζητήματα, η νίκη ανήκει στον Ιεχωβά.

Αν ο χρόνος που παραχωρήθηκε έχει ήδη αποδείξει ότι ο Σατανάς έχει άδικο, τότε γιατί επιτρέπει ο Θεός να συνεχίζεται η πονηρία; Ο Ιεχωβά δείχνει υπομονή «επειδή δεν θέλει να καταστραφεί κανείς αλλά όλοι να φτάσουν σε μετάνοια». (2 Πέτρου 3:9) Το θέλημα του Θεού «είναι να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι και να έρθουν σε ακριβή γνώση της αλήθειας». (1 Τιμόθεο 2:4) Είθε να χρησιμοποιείτε τον εναπομείναντα χρόνο για να μελετάτε τη Γραφή και “να αποκτάτε γνώση για τον μόνο αληθινό Θεό και για αυτόν που απέστειλε, τον Ιησού Χριστό”. (Ιωάννης 17:3) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα χαρούν να σας βοηθήσουν να αποκτήσετε αυτή τη γνώση ώστε να μπορέσετε και εσείς να ενωθείτε με τα εκατομμύρια των ανθρώπων που στέκονται σταθερά στη νικηφόρο πλευρά.

[Εικόνες στη σελίδα 5]

Διακρατώντας ακεραιότητα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν συμβάλει στην ήττα του Σατανά

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Ο Ιεχωβά έχει πολλούς οσίους με το μέρος του