Μάθημα από τον Πελαργό

«ΑΚΟΜΗ και ο πελαργός στους ουρανούς γνωρίζει καλά τους προσδιορισμένους καιρούς του . . . Ο λαός μου, όμως, δεν έχει γνωρίσει την κρίση του Ιεχωβά». (Ιερεμίας 8:7) Με αυτά τα λόγια, ο προφήτης Ιερεμίας εξήγγειλε την κρίση του Ιεχωβά κατά του αποστατικού λαού του Ιούδα, οι οποίοι είχαν εγκαταλείψει τον Ιεχωβά τον Θεό τους και είχαν στραφεί στη λατρεία ξένων θεοτήτων. (Ιερεμίας 7:18, 31) Γιατί επέλεξε ο Ιερεμίας τον πελαργό για να διδάξει ένα μάθημα στους άπιστους Ιουδαίους;

Για τους Ισραηλίτες, ο πελαργός, και ιδιαίτερα ο λευκοπελαργός, αποτελούσε οικείο θέαμα καθώς αποδημούσε περνώντας από τις Βιβλικές χώρες. Το εβραϊκό όνομα για αυτό το μεγάλο, καλοβατικό πτηνό είναι το θηλυκό γένος μιας λέξης που σημαίνει «όσιος, αυτός που δείχνει στοργική καλοσύνη». Η ονομασία είναι κατάλληλη εφόσον, ανόμοια με άλλα πουλιά, οι αρσενικοί και οι θηλυκοί λευκοπελαργοί παραμένουν ισόβιοι σύντροφοι. Αφού παραχειμάσουν σε θερμότερες περιοχές, οι περισσότεροι πελαργοί επιστρέφουν κάθε χρόνο, συχνά στην ίδια φωλιά που έχουν ξαναχρησιμοποιήσει.

Η ενστικτώδης συμπεριφορά του πελαργού σκιαγραφεί την ιδιότητα της οσιότητας και με άλλους αξιοσημείωτους τρόπους. Τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά πουλιά συμμετέχουν στην επώαση των αβγών και στο τάισμα των νεοσσών. Το βιβλίο Ο Θαυμαστός Ζωικός μας Κόσμος (Our Magnificent Wildlife) εξηγεί: «Ως γονείς, οι πελαργοί είναι ασυνήθιστα πιστοί. Κάποιος αρσενικός πελαργός στη Γερμανία έπεσε πάνω σε καλώδια υψηλής τάσης και πέθανε από ηλεκτροπληξία. Η σύντροφός του συνέχισε να επωάζει τα αβγά μόνη της επί 3 ημέρες, στη διάρκεια των οποίων έφυγε από τη φωλιά μόνο μία φορά για λίγη ώρα προκειμένου να αναζητήσει τροφή. . . . Σε μια άλλη περίπτωση, όταν πυροβολήθηκε ο θηλυκός πελαργός, ο πατέρας μεγάλωσε τα μικρά».

Πράγματι, εκδηλώνοντας ενστικτωδώς πιστότητα στον ισόβιο σύντροφό του και φροντίζοντας στοργικά τα μικρά του, ο πελαργός ανταποκρίνεται στη σημασία του ονόματός του​—«όσιος». Επομένως, οι πελαργοί αποτέλεσαν ισχυρό μάθημα για τους άπιστους Ισραηλίτες που ακολουθούσαν πεισματικά το δικό τους δρόμο.

Για πολλούς ανθρώπους σήμερα, η οσιότητα και η πιστότητα είναι ξεπερασμένες έννοιες​—αξιοθαύμαστες αλλά όχι πρακτικές. Η αύξηση των διαζυγίων, των περιπτώσεων εγκατάλειψης της οικογένειας, των κρουσμάτων κατάχρησης και άλλων μορφών απάτης καταδεικνύει ότι η οσιότητα δεν εκτιμάται πλέον από τους ανθρώπους. Σε αντιδιαστολή, η Αγία Γραφή προσδίδει μεγάλη αξία στην οσιότητα που υποκινείται από αγάπη και καλοσύνη. Παροτρύνει τους Χριστιανούς “να ντυθούν τη νέα προσωπικότητα που δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα”. (Εφεσίους 4:24) Ναι, η νέα προσωπικότητα μας βοηθάει να είμαστε όσιοι, αλλά μπορούμε επίσης να πάρουμε ένα μάθημα σχετικά με την οσιότητα από τον πελαργό.