Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Στο εδάφιο Ρωμαίους 12:19, μήπως υπονοούσε ο απόστολος Παύλος ότι οι Χριστιανοί δεν πρέπει να οργίζονται όταν είπε σύμφωνα με το Κείμενο: «Μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ»;

Με την αυστηρή έννοια, όχι. Ο απόστολος Παύλος αναφερόταν εδώ στην οργή του Θεού. Ασφαλώς, αυτό δεν εννοεί ότι δεν έχει σημασία το αν ενδίδουν οι Χριστιανοί στο θυμό. Η Γραφή μάς συμβουλεύει ξεκάθαρα να μην οργιζόμαστε. Προσέξτε μερικές χαρακτηριστικές θεϊκές συμβουλές.

«Άφησε το θυμό και απομακρύνσου από την οργή· μην εξάπτεσαι και κάνεις κάτι κακό». (Ψαλμός 37:8) «Όποιος παραμένει οργισμένος με τον αδελφό του θα είναι υπόλογος στο δικαστήριο». (Ματθαίος 5:22) «Τα . . . έργα της σάρκας είναι φανερά, και αυτά είναι: πορνεία, ακαθαρσία, χαλαρή διαγωγή, ειδωλολατρία, άσκηση πνευματισμού, έχθρες, έριδα, ζήλια, ξεσπάσματα θυμού». (Γαλάτες 5:19, 20) «Κάθε μοχθηρή πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και υβριστικά λόγια ας αφαιρεθούν από εσάς». (Εφεσίους 4:31) «Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει, αργός σε οργή». (Ιακώβου 1:19) Επιπλέον, το βιβλίο των Παροιμιών μάς συμβουλεύει επανειλημμένα να μην ενδίδουμε στην οργή ούτε να έχουμε την τάση να θυμώνουμε για μικροπαραπτώματα και ασήμαντα ανθρώπινα λάθη.​—Παροιμίες 12:16· 14:17, 29· 15:1· 16:32· 17:14· 19:11, 19· 22:24· 25:28· 29:22.

Τα συμφραζόμενα του εδαφίου Ρωμαίους 12:19 εναρμονίζονται με αυτές τις συμβουλές. Ο Παύλος σύστησε να είναι ανυπόκριτη η αγάπη μας, να ευλογούμε εκείνους που μας διώκουν, να προσπαθούμε να σκεφτόμαστε καλά πράγματα για τους άλλους, να μην ανταποδίδουμε κακό αντί κακού και να αγωνιζόμαστε να είμαστε ειρηνικοί με όλους. Κατόπιν πρότρεψε, σύμφωνα με το Κείμενο: «Μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ, γέγραπται γάρ ᾿Εμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος».—Ρωμαίους 12:9, 14, 16-19.

Ναι, δεν πρέπει να επιτρέπουμε στο θυμό να μας υποκινεί να αντεκδικούμαστε. Η γνώση που έχουμε για τις διάφορες καταστάσεις και η αίσθησή μας περί του δικαίου δεν είναι τέλειες. Αν επιτρέπουμε στο θυμό να μας υποκινεί σε πράξεις εκδίκησης, συνήθως θα κάνουμε λάθος. Αυτό θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς του Αντιδίκου του Θεού, του Διαβόλου. Ο Παύλος έγραψε σε άλλο σημείο: «Να οργίζεστε και εντούτοις να μην αμαρτάνετε· ο ήλιος ας μη δύει βρίσκοντάς σας σε κατάσταση θυμού ούτε να αφήνετε τόπο για τον Διάβολο».​—Εφεσίους 4:26, 27.

Η καλύτερη πορεία, η σοφότερη πορεία, είναι να αφήνουμε τον Θεό να καθορίζει πότε και εναντίον τίνος πρέπει να γίνει εκδίκηση. Εκείνος μπορεί να το κάνει αυτό με πλήρη γνώση των γεγονότων, και οποιαδήποτε ανταπόδοση επιφέρει θα αντανακλά την τέλεια δικαιοσύνη του. Μπορούμε να διακρίνουμε ότι αυτό το σημείο τονίζει ο Παύλος στο εδάφιο Ρωμαίους 12:19 όταν προσέξουμε την αναφορά που κάνει στα εδάφια Δευτερονόμιο 32:35, 41, τα οποία περιλαμβάνουν τα λόγια: «Η εκδίκηση είναι δική μου, και η ανταπόδοση». (Παράβαλε Εβραίους 10:30.) Γι’ αυτό, μολονότι οι λέξεις «του Θεού» δεν υπάρχουν στο Κείμενο, μερικές σύγχρονες μεταφράσεις την έχουν παρεμβάλει στο εδάφιο Ρωμαίους 12:19. Αυτό οδηγεί σε αποδόσεις όπως: «να αφήνετε τόπο για την οργή του Θεού» (Η Αγία Γραφή​—Μετάφραση Νέου Κόσμου)· «δώσατε τόπον εις την οργήν του Θεού» (Η Καινή Διαθήκη «των Τεσσάρων Καθηγητών»· Η Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι–Α. Χαστούπη· Η Καινή Διαθήκη, Π. Ν. Τρεμπέλα)· «να αφήνετε τον Θεό να πάρει εκδίκηση» (Η Σύγχρονη Αγγλική Μετάφραση [The Contemporary English Version])· «να δίνετε τόπο στην οργή του Θεού» (Αμερικανική Στερεότυπη Μετάφραση [American Standard Version])· «να αφήνετε τον Θεό να τιμωρεί αν θέλει» (Η Καινή Διαθήκη στη Σύγχρονη Αγγλική [The New Testament in Modern English])· «να αφήνετε τόπο για τη θεϊκή ανταπόδοση».​—Η Νέα Αγγλική Βίβλος (The New English Bible).

Ακόμη και όταν μας κακομεταχειρίζονται ή μας διώκουν εχθροί της αλήθειας, μπορούμε να δείχνουμε εμπιστοσύνη στην περιγραφή του Ιεχωβά Θεού την οποία άκουσε ο Μωυσής: «Ιεχωβά, Ιεχωβά, Θεός ελεήμων και φιλεύσπλαχνος, που είναι μακρόθυμος και αφθονεί σε στοργική καλοσύνη και αλήθεια, που διατηρεί στοργική καλοσύνη για χιλιάδες, που συγχωρεί σφάλμα και παράβαση και αμαρτία, αλλά δεν πρόκειται να δώσει απαλλαγή από την τιμωρία».​—Έξοδος 34:6, 7.