Μόλις πριν από λίγο καβγαδίσατε με τον σύντροφό σας. “Δεν θα ζητήσω εγώ συγνώμη”, λέτε στον εαυτό σας. “Δεν ξεκίνησα εγώ τον καβγά!”

Παύετε να ασχολείστε με το ζήτημα, αλλά η ατμόσφαιρα παραμένει ηλεκτρισμένη. Ξανασκέφτεστε την πιθανότητα να ζητήσετε συγνώμη, όμως αυτή η απλή λεξούλα δεν λέει με τίποτα να βγει από το στόμα σας.

Υπερηφάνεια. «Μερικές φορές δυσκολεύομαι να πω συγνώμη επειδή μπαίνει στη μέση ο εγωισμός μου», παραδέχεται ένας σύζυγος ονόματι Τσαρλς. * Η υπέρμετρη υπερηφάνεια ίσως σας κάνει να νιώθετε άβολα να παραδεχτείτε το δικό σας μερίδιο ευθύνης.

Απόψεις. Ίσως νιώθετε ότι οφείλετε μια συγνώμη μόνο αν εσείς ευθύνεστε για το πρόβλημα. Μια σύζυγος, η Τζιλ, λέει: «Όταν ξέρω ότι το φταίξιμο είναι εκατό τοις εκατό δικό μου, είναι εύκολο να ζητήσω συγνώμη. Αλλά όταν έχουμε πει και οι δύο πράγματα για τα οποία μετανιώνουμε, είναι δύσκολο. Γιατί δηλαδή να πρέπει να ζητήσω εγώ συγνώμη αφού και οι δύο έχουμε φταίξει;»

Μπορεί να δικαιολογείτε ακόμα περισσότερο τον εαυτό σας αν νιώθετε ότι για αυτό που συνέβη ευθυνόταν εξ ολοκλήρου ο σύντροφός σας. «Όταν πιστεύεις ειλικρινά ότι δεν έχεις κάνει κάποιο λάθος, η άρνηση να ζητήσεις συγνώμη γίνεται ένας τρόπος να διατρανώνεις την αθωότητά σου», αναφέρει κάποιος σύζυγος, ο Τζόζεφ.

Ανατροφή. Ίσως μεγαλώσατε σε ένα σπιτικό όπου η λέξη «συγνώμη» ακουγόταν σπάνια. Οπότε, μπορεί να μην έχετε μάθει να παραδέχεστε τα λάθη σας. Έχοντας πενιχρή εξάσκηση σε αυτόν τον τομέα ως παιδί, δεν αποκτήσατε ποτέ τη συνήθεια να ζητάτε ειλικρινά συγνώμη ως ενήλικος.

Εστιάστε στον σύντροφό σας. Προσπαθήστε να θυμηθείτε πόσο ωραία νιώσατε κάποια φορά που κάποιος σας ζήτησε συγνώμη. Γιατί να μην κάνετε και εσείς τον σύντροφό σας να νιώσει το ίδιο; Ακόμα και αν δεν πιστεύετε ότι έχετε φταίξει, μπορείτε να ζητήσετε συγνώμη για τα πληγωμένα του αισθήματα ή για τις συνέπειες που προκάλεσαν άθελά σας οι πράξεις σας. Τέτοια λόγια είναι δυνατόν να γιατρέψουν τις πληγές του.—Βιβλική αρχή: Λουκάς 6:31.

Εστιάστε στον γάμο σας. Να βλέπετε το «συγνώμη», όχι ως προσωπική ήττα, αλλά ως νίκη για τον γάμο σας. Όπως δείχνει το εδάφιο Παροιμίες 18:19, το άτομο που παραμένει προσβεβλημένο «υποχωρεί δυσκολότερα από ισχυρή πόλη». Μέσα σε ένα τέτοιο αμυντικό κλίμα, είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να αποκαταστήσετε την ειρήνη. Από την άλλη πλευρά, όταν ζητάτε συγνώμη, δεν επιτρέπετε στο όποιο σφάλμα να γίνει φραγμός. Στην ουσία, βάζετε τον γάμο σας πάνω από τον εαυτό σας.—Βιβλική αρχή: Φιλιππησίους 2:3.

Να ζητάτε συγνώμη χωρίς καθυστέρηση. Ομολογουμένως, ίσως είναι δύσκολο να ζητήσετε συγνώμη αν δεν είναι όλο το φταίξιμο δικό σας. Αλλά τα λάθη του συντρόφου σας δεν σας παρέχουν το «άλλοθι» για να συμπεριφέρεστε άσχημα. Μη διστάζετε λοιπόν να ζητάτε συγνώμη, θεωρώντας ότι με τον καιρό το θέμα θα ξεχαστεί. Αν εσείς ζητάτε συγνώμη, τότε γίνεται πιο εύκολο και για τον σύντροφό σας να κάνει το ίδιο. Και όσο περισσότερο εξασκείστε σε αυτό τόσο ευκολότερο θα σας είναι.—Βιβλική αρχή: Ματθαίος 5:25.

Αποδείξτε ότι το εννοείτε. Το να δικαιολογείτε τη συμπεριφορά σας δεν είναι το ίδιο με το να ζητάτε συγνώμη για αυτήν. Όπως δεν είναι ούτε κατά διάνοια συγνώμη το να λέτε, ίσως με μια δόση σαρκασμού: «Λυπάμαι που είσαι τόσο ευαίσθητος σε αυτό το θέμα»! Να αναλαμβάνετε την ευθύνη για τις πράξεις σας και να αναγνωρίζετε τα πληγωμένα αισθήματα του συντρόφου σας, είτε πιστεύετε ότι είναι δικαιολογημένα είτε όχι.

Αντικρίστε την πραγματικότητα. Αποδεχτείτε ταπεινά ότι θα κάνετε λάθη. Άλλωστε, όλοι κάνουν! Ακόμα και αν θεωρείτε ότι είστε αθώος σε κάποια περίπτωση, θα πρέπει να αναγνωρίσετε ότι η δική σας εκδοχή για το τι συνέβη είναι πιθανότατα η μία όψη του νομίσματος. «Αυτός που αρχίζει πρώτος στη δικαστική του υπόθεση είναι δίκαιος· βέβαια ο συνάνθρωπός του έρχεται και τον εξελέγχει», αναφέρει η Γραφή. (Παροιμίες 18:17) Θα σας είναι πιο εύκολο να ζητάτε συγνώμη αν έχετε ρεαλιστική άποψη για τον εαυτό σας και τα ελαττώματά σας.