ΛΕΓΕΤΑΙ ότι η Ονδούρα οφείλει το όνομά της στην ισπανική λέξη οντούρας, η οποία σημαίνει «Βάθη». Ο Χριστόφορος Κολόμβος ίσως να χρησιμοποίησε αυτή τη λέξη για να περιγράψει τα νερά κατά μήκος των ακτών του Ατλαντικού σε εκείνη την περιοχή.

Για τους Ονδουρανούς, μετράει πολύ η οικογενειακή αφοσίωση και συνεργασία. Για παράδειγμα, τις σημαντικές αποφάσεις—όπως αυτές που αφορούν τα έξοδα της οικογένειας ή τη μόρφωση των παιδιών—είθισται να τις παίρνουν από κοινού οι δύο σύζυγοι.

Η πλειονότητα των κατοίκων είναι Μεστίσο, ένα κράμα ευρωπαϊκών και ιθαγενών λαών. Εξακολουθούν όμως να υπάρχουν και αμιγώς ιθαγενείς εθνότητες, όπως οι Τσορτί. Άλλοι αυτόχθονες Ονδουρανοί, όπως οι Γκαριφούνα, έλκουν την καταγωγή τους από διάφορα μέρη.

Οι Γκαριφούνα κατάγονται από Αφρικανούς και Καραΐβες Ινδιάνους που κατοικούσαν στο νησί Σεντ Βίνσεντ. Γύρω στο 1797, οι Γκαριφούνα έφτασαν στα Ίσλας δε λα  Μπαΐα (Νήσοι Μπαΐα). Αργότερα, εγκαταστάθηκαν κατά μήκος των ακτών της Καραϊβικής στην Κεντρική Αμερική. Από εκεί τελικά εξαπλώθηκαν και σε άλλα μέρη της Κεντρικής και της Βόρειας Αμερικής.

Οι Γκαριφούνα αγαπούν τους ζωηρούς χορούς υπό το ρυθμό τυμπάνων που είναι κατασκευασμένα από σκληρό ξύλο. Χαρακτηριστικές πινελιές του πολιτισμού τους είναι οι φανταχτερές παραδοσιακές φορεσιές, η αφήγηση ιστοριών και φαγητά όπως το ερέμπα (μεγάλο, λεπτό αρτοσκεύασμα από ρίζα κασσάβας).

Υπάρχουν περίπου 400 εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ονδούρα. Οι συναθροίσεις διεξάγονται στην ισπανική, καθώς επίσης στην αγγλική, στην γκαριφούνα, στη μανδαρινική κινεζική, στη μισκίτο και στη νοηματική της Ονδούρας.