ΟΠΩΣ δείχνουν οι παραπάνω δηλώσεις, μερικά σχολεία είναι κάθε άλλο παρά ιδανικό περιβάλλον για μάθηση. Πώς μπορείτε εσείς οι γονείς να βοηθήσετε τα παιδιά σας να ωφεληθούν τα μέγιστα από την εκπαίδευσή τους παρά τις δυσκολίες; Ορίστε μερικές ιδέες.

Αντί να επικεντρώνεστε στα προβλήματα​—πολλά εκ των οποίων είναι πιθανότατα πέρα από τον έλεγχό σας—​επικεντρωθείτε σε αυτά που μπορείτε να κάνετε. Αν το παιδί σας φαίνεται πως δεν μπορεί να αφομοιώσει ένα συγκεκριμένο μάθημα ή έχει πελαγώσει με τα πολλά διαβάσματά του, ψάξτε μαζί για λύσεις. Για παράδειγμα, μήπως χρειάζεται να δημιουργήσετε έναν καλύτερο χώρο για διάβασμα στο σπίτι; Μήπως το παιδί σας χρειάζεται βοήθεια για να φτιάξει ένα πρόγραμμα ώστε να ανταποκρίνεται στις σημαντικότερες υποχρεώσεις του; Θα βοηθούσαν τα ιδιαίτερα μαθήματα; Για περισσότερες εισηγήσεις, ίσως θα μπορούσατε να μιλήσετε με τον καθηγητή του και με το σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού. Να θεωρείτε αυτούς τους ανθρώπους συμμάχους και όχι αντιπάλους σας.

Η εκπαίδευση πρέπει να βοηθήσει το παιδί σας να γίνει συγκροτημένος, υπεύθυνος ενήλικος. Ο στόχος δεν πρέπει να είναι απλώς και μόνο να μάθει πώς θα αποκτήσει πλούτο. Εντούτοις, έρευνες έχουν δείξει ότι πολλοί νεαροί επιδιώκουν εκπαίδευση έχοντας αυτόν ακριβώς το στόχο​—να πλουτίσουν. Η Γραφή προάγει ισορροπημένη άποψη για τα υλικά πράγματα. Ενώ αναγνωρίζει ότι «τα χρήματα είναι για προστασία», προειδοποιεί επίσης ότι «εκείνοι που είναι αποφασισμένοι να πλουτίσουν» δεν θα βρουν την αληθινή ευτυχία.​—Εκκλησιαστής 7:12· 1 Τιμόθεο 6:9.

Πολλοί εκπαιδευτικοί λένε ότι μερικές φορές τους δυσκολεύουν περισσότερο οι γονείς παρά οι μαθητές. Ορισμένοι γονείς σπεύδουν να παρέμβουν και να διαμαρτυρηθούν όταν το παιδί τους μπλέκει σε προβλήματα ή δεν τα πηγαίνει καλά σε κάποιο διαγώνισμα. Για παράδειγμα, σύμφωνα με το περιοδικό Time, μια καθηγήτρια πανεπιστημίου αναφέρει ότι κάποιοι φοιτητές της «τηλεφωνούν στους γονείς τους με το κινητό από την αίθουσα διδασκαλίας για να παραπονεθούν για το χαμηλό βαθμό που πήραν και κατόπιν της δίνουν το τηλέφωνο,  μέσα στο μάθημα, επειδή ο γονέας θέλει να παρέμβει. Επίσης, κάποιοι γονείς τής λένε ότι πληρώνουν ένα σωρό λεφτά για τις σπουδές του παιδιού τους, υπαινισσόμενοι πως δεν πρόκειται να ανεχτούν κάτι λιγότερο από το “άριστα” ως απόδοση της επένδυσής τους».

Αυτοί οι γονείς ξεγελούν τον εαυτό τους αν νομίζουν ότι έτσι κάνουν καλό στα παιδιά τους. Στην πραγματικότητα, αντί να τα «σώζουν», δεν τα αφήνουν να «δουν στην πράξη τι σημαίνει να παίρνουν μια απόφαση, να αποτυχαίνουν και μετά να μαζεύουν τα σπασμένα», γράφει η Πόλι Γιανγκ‐Άιζεντρατ στο βιβλίο της Η Παγίδα της Αυτοεκτίμησης (The Self‐Esteem Trap). Κατόπιν προσθέτει: «Αν οι γονείς παρεμβαίνουν κάθε τρεις και λίγο με τη λύση έτοιμη για τα παιδιά τους ενώ εκείνα κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια, τότε εκείνοι γίνονται πιο δυνατοί αλλά αυτά πιο αδύναμα, και όταν έρθει η ώρα να τρέξουν μόνα τους στο στίβο της ζωής, σκοντάφτουν σε κάθε εμπόδιο».

Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, η εκπαίδευση μπορεί να προετοιμάσει το παιδί σας για να γίνει υπεύθυνος ενήλικος. (Γένεση 2:24) Αλλά πόση παιδεία απαιτείται για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος;

Μη θεωρείτε ότι το παιδί σας πρέπει οπωσδήποτε να πάει στο πανεπιστήμιο για να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο. Υπάρχουν και άλλες επιλογές, οι οποίες δεν κοστίζουν τόσο. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, εκείνοι που ξέρουν κάποια τέχνη έχουν εξίσου ικανοποιητικές αποδοχές με αποφοίτους πανεπιστημίου.

Η ουσία: Τα σχολεία δεν είναι τέλεια, και τα παιδιά σήμερα αντιμετωπίζουν δυσκολίες που πριν από λίγες δεκαετίες ήταν ανήκουστες. Αλλά με τη δική σας υποστήριξη, το παιδί σας μπορεί να πετύχει στο σχολείο! Μήπως θα ήταν καλή ιδέα να συζητήσετε ως οικογένεια τις εισηγήσεις που βρίσκονται στις σελίδες 3 ως 7 της έντυπης έκδοσης αυτού του περιοδικού;