Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Τι Συμβαίνει Κατά το Θάνατο;

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ γιοι του Θεού δεν προορίζονταν να πεθαίνουν. (Ρωμαίους 8:20, 21) Μάλιστα, όταν ο Ιεχωβά μίλησε για πρώτη φορά στον Αδάμ σχετικά με το θάνατο, δεν τον παρουσίασε ως κατάληξη την οποία έπρεπε να αναμένει φυσιολογικά ο άνθρωπος, αλλά ως τιμωρία για την ανυπακοή στον Θεό. (Γένεση 2:17) Ο Αδάμ κατάλαβε τι σήμαινε ο θάνατος εφόσον έβλεπε τα ζώα να πεθαίνουν.

Ο Αδάμ αμάρτησε, και πλήρωσε το τίμημα για αυτό πεθαίνοντας σε ηλικία 930 χρονών. (Γένεση 5:5· Ρωμαίους 6:23) Έχοντας αποβληθεί από την οικογένεια του Θεού εξαιτίας της ανυπακοής του, δεν θεωρούνταν πια γιος του Θεού. (Δευτερονόμιο 32:5) Η Αγία Γραφή λέει τα εξής σχετικά με τις θλιβερές συνέπειες που είχε αυτό για την ανθρωπότητα: «Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος,  και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους».​—Ρωμαίους 5:12.

Τι Συμβαίνει με τη Σκέψη Μας;

Η Γραφή λέει επίσης: «Υπάρχει κάποια κατάληξη για τους γιους των ανθρώπων και κάποια κατάληξη για το ζώο, και η κατάληξή τους είναι ίδια. Όπως πεθαίνει αυτό, έτσι πεθαίνει και εκείνος· και όλα έχουν ένα και το αυτό πνεύμα, ώστε δεν υπάρχει ανωτερότητα του ανθρώπου σε σχέση με το ζώο, γιατί τα πάντα είναι ματαιότητα. Όλα πηγαίνουν στον ίδιο τόπο. Όλα έχουν γίνει από χώμα και όλα επιστρέφουν στο χώμα». (Εκκλησιαστής 3:19, 20) Τι σημαίνει το ότι επιστρέφουν στο χώμα;

Η φράση «επιστρέφουν στο χώμα» μάς υπενθυμίζει τη δήλωση που έκανε ο Θεός στον πρώτο άνθρωπο: «Χώμα είσαι και στο χώμα θα επιστρέψεις». (Γένεση 3:19) Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι, όπως και τα ζώα, είναι υλικά πλάσματα. Δεν είμαστε πνεύματα τα οποία απλώς κατοικούν σε κάποιο σάρκινο σώμα. Οι διανοητικές μας ικανότητες δεν μπορούν να επιβιώσουν μετά την καταστροφή του σώματός μας. Για τον άνθρωπο που πεθαίνει, η Γραφή λέει: «Αναπνέει την τελευταία ανάσα του, επιστρέφει στο χώμα· και την ίδια ώρα κάθε σκέψη του σταματάει».​—Ψαλμός 146:4, Η Νέα Αγγλική Βίβλος.

Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε σε ποια κατάσταση βρίσκονται οι νεκροί; Ο Λόγος του Θεού απαντάει ξεκάθαρα: «Οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν· αλλά οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως». (Εκκλησιαστής 9:5) Αντί να είναι σαν κάποιον φίλο που μας καλωσορίζει σε μια καλύτερη ζωή, ο θάνατος αποκαλείται «τελευταίος εχθρός» στη Γραφή επειδή τερματίζει όλες τις δραστηριότητές μας. (1 Κορινθίους 15:26· Εκκλησιαστής 9:10) Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο θάνατος είναι μια κατάσταση στην οποία δεν υπάρχει ελπίδα;

Καλά Νέα Αναφορικά με το Θάνατο

Για εκατομμύρια ανθρώπους, ο θάνατος είναι σαν ύπνος από τον οποίο θα ξυπνήσουν. Ο Ιησούς είπε κάποτε στους μαθητές του για το φίλο τους ο οποίος είχε πεθάνει: «Ο Λάζαρος, ο φίλος μας, έχει κοιμηθεί, αλλά ταξιδεύω προς τα εκεί για να τον ξυπνήσω από τον ύπνο». Όταν ο Ιησούς κατευθυνόταν προς τον τάφο, συνάντησε ένα πλήθος ανθρώπων που πενθούσαν. Μόλις έφτασε εκεί, έδωσε εντολή να ανοιχτεί ο τάφος και φώναξε: «Λάζαρε, έλα έξω!» Ο άνθρωπος που ήταν νεκρός επί τέσσερις ημέρες βγήκε έξω. (Ιωάννης 11:11-14, 39, 43, 44) Εφόσον το σώμα του Λαζάρου βρισκόταν ήδη σε αποσύνθεση, ο Ιησούς έδειξε με αυτόν τον τρόπο ότι ο Θεός είναι σε θέση να θυμάται τα πάντα για τους νεκρούς​—την προσωπικότητα, τη μνήμη και την εμφάνισή τους. Μπορεί να τους κάνει να ξαναζήσουν. Σε μια άλλη περίπτωση ο Ιησούς είπε: «Έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή του [δηλαδή του Ιησού] και θα βγουν».​—Ιωάννης 5:28, 29.

Παρέχοντάς μας περισσότερα καλά νέα, η Γραφή δηλώνει: «Ως τελευταίος εχθρός, θα εκμηδενιστεί ο θάνατος». (1 Κορινθίους 15:26) Ποτέ ξανά δεν θα χρειαστεί να πάνε οι άνθρωποι, γεμάτοι θλίψη, σε κάποιο νεκροταφείο για να θάψουν έναν προσφιλή τους. Η Γραφή αναφέρει: «Ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια». (Αποκάλυψη 21:4) Δεν συμφωνείτε ότι η άποψη της Αγίας Γραφής σχετικά με το τι συμβαίνει κατά το θάνατο είναι παρηγορητική;

ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ;

◼ Έχουν συνειδητότητα οι νεκροί;​—Εκκλησιαστής 9:5.

◼ Είναι ο θάνατος του ανθρώπου μια κατάσταση χωρίς ελπίδα;​—Ιωάννης 5:28, 29.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 29]

«Αναπνέει την τελευταία ανάσα του, επιστρέφει στο χώμα· και την ίδια ώρα κάθε σκέψη του σταματάει».​—Ψαλμός 146:4, «Η Νέα Αγγλική Βίβλος» (“The New English Bible”)