Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Φυλακισμένοι, Αλλά Ελεύθεροι!

Φυλακισμένοι, Αλλά Ελεύθεροι!

Φυλακισμένοι, Αλλά Ελεύθεροι!

Από αρθρογράφο του Ξύπνα! στο Μεξικό

ΠΕΡΙΠΟΥ ενενήντα χιλιόμετρα ανοιχτά του κεντρικού τμήματος της δυτικής ακτής του Μεξικού βρίσκονται τα Νησιά Μαρίας. a Ένα από αυτά τα νησιά του Ειρηνικού, το Μαρία Μάντρε, λειτουργεί ως μεξικανική ομοσπονδιακή αποικία καταδίκων από το 1905. Κάποτε, το να στείλουν κάποιον σε αυτό το μέρος ήταν φοβερή τιμωρία, αλλά τώρα οι φυλακισμένοι που έχουν δείξει καλή διαγωγή μπορούν στην πραγματικότητα να ζητήσουν να πάνε εκεί!

Ένας λόγος για αυτό είναι ότι μερικοί φυλακισμένοι μπορούν να έχουν μαζί τους την οικογένειά τους. Αντί να ζουν σε κελιά με κάγκελα, οι κατάδικοι ζουν σε μικρά σπίτια. Οι εγκαταστάσεις διαθέτουν πολλές από τις υπηρεσίες που θα βρίσκατε σε μια μικρή πόλη. Υπάρχει τηλέφωνο, τηλέγραφος, τηλεόραση και ταχυδρομείο για να έχουν οι φυλακισμένοι επαφή με τον έξω κόσμο. Τα παιδιά μπορούν να πάνε στο δημοτικό εκεί, αλλά για το γυμνάσιο θα πρέπει να επιστρέψουν στην ηπειρωτική χώρα. Μολονότι δε η πρόσβαση στα νησιά υπόκειται σε αυστηρό έλεγχο, μια φορά την εβδομάδα έρχεται στο νησί ένα πολεμικό πλοίο που φέρνει εφόδια και επισκέπτες.

Τι θα λεχθεί για την αναμόρφωση; Οι φυλακισμένοι​—οι οποίοι αυτοαποκαλούνται «άποικοι»—​απαιτείται να κάνουν κάποια ολιγόωρη εργασία κάθε μέρα. Αυτό τους βοηθάει, όχι μόνο να προσαρμοστούν αργότερα στη ζωή στον έξω κόσμο, αλλά και να καλύπτουν κάποια έξοδα για τη συντήρησή τους. Οι «άποικοι» είναι επίσης ελεύθεροι να ασχολούνται με προσωπικές δραστηριότητες, όπως είναι η κηπουρική και η χειροτεχνία, από τις οποίες μπορούν να αποκομίζουν κέρδος. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν καθόλου πειθαρχικά μέτρα στη φυλακή. Οι κρατούμενοι πρέπει να παρουσιάζονται στην πρωινή αναφορά και να επιστρέφουν στα σπίτια τους ως τις 9:00 μ.μ.

Η Πνευματική Ελευθερία Φτάνει στα Νησιά Μαρίας

Το 1985 περίπου, κάποιος «άποικος», του οποίου η οικογένεια ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, ζήτησε να λάβει πνευματική βοήθεια. Ξεκίνησε Γραφική μελέτη μέσω αλληλογραφίας. Σιγά σιγά σχηματίστηκε ένας όμιλος σπουδαστών της Γραφής οι οποίοι άρχισαν να διεξάγουν Χριστιανικές συναθροίσεις. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αφού έλαβαν άδεια από την κυβέρνηση, άρχισαν να κάνουν τακτικές επισκέψεις στο νησί​—ένα ολονύχτιο ταξίδι 13 ωρών από τη Μασατλάν, πόλη της ενδοχώρας. Στο πέρασμα των ετών, περίπου 40 φυλακισμένοι γνώρισαν την αλήθεια του Λόγου του Θεού, βαφτίστηκαν και, αφού εξέτισαν την ποινή τους, αποφυλακίστηκαν. Τον καιρό της συγγραφής αυτού του άρθρου, εξακολουθούσαν να υπάρχουν 6 βαφτισμένοι Μάρτυρες στο νησί, ενώ τις Χριστιανικές συναθροίσεις τις παρακολουθούσαν κατά μέσο όρο 25 άτομα.

Οι αρχές θαυμάζουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά για τις προσπάθειές τους, και οι φυλακισμένοι που γίνονται Μάρτυρες χαίρουν εκτίμησης από όλους. Πρόσφατα, ο υποδιευθυντής της φυλακής είπε σε κάποιον επισκέπτη Μάρτυρα: «Πόσο ωραίο είναι που συμμερίζεστε το ενδιαφέρον μας για τη σωματική και ηθική ευημερία των κρατουμένων, που νοιάζεστε για αυτούς! Έχετε την πλήρη υποστήριξή μας». Προσφέρθηκε να επισκευάσει το κτίριο που έχει παραχωρηθεί στους αδελφούς για τις συναθροίσεις τους.

Ένας βαφτισμένος Μάρτυρας​—κρατούμενος επί δέκα χρόνια—​είπε: «Όταν οι αδελφοί που μας επισκέπτονται ρωτούν αν θέλω να φύγω, τους λέω ότι θέλω να συνεχίσω να υπηρετώ εδώ. Για εμένα αυτός είναι ο τομέας που μου έχει ανατεθεί, εφόσον εδώ υπάρχει μεγάλη ανάγκη. Ασφαλώς θα ήθελα να μπορώ να πηγαίνω σε συνελεύσεις και να απολαμβάνω τη Χριστιανική συναναστροφή». Αυτός ο αδελφός προβλέπεται να αποφυλακιστεί τον επόμενο χρόνο λόγω καλής διαγωγής.

Λέγεται ότι το σωφρονιστικό σύστημα στα Νησιά Μαρίας έχει κάποια επιτυχία στην αναμόρφωση των φυλακισμένων. Ωστόσο, το άγγελμα της Βασιλείας έχει φέρει αληθινή πνευματική ελευθερία και αναμόρφωση, «απελευθέρωση στους αιχμαλώτους» και «άνοιγμα των ματιών στους φυλακισμένους».​—Λουκάς 4:18· Ησαΐας 61:1.

[Υποσημείωση]

a Αν και αποκαλούνται επίσης Νησιά Τρες Μαρίας, δηλαδή οι Τρεις Μαρίες, το αρχιπέλαγος περιλαμβάνει επισήμως τέσσερα νησιά, εκ των οποίων τα τρία είναι ακατοίκητα.

[Πλαίσιο/​Εικόνες στη σελίδα 21]

Από Ναρκομανής, Χριστιανός Πρεσβύτερος

Ο Γκιγιέρμο φυλακίστηκε τόσο για εμπόριο όσο και για χρήση ναρκωτικών. Στα Νησιά Μαρίας όπου στάλθηκε, συνέχισε να είναι ναρκομανής. Παρατήρησε, όμως, ότι κάποιοι κρατούμενοι που εξέτιαν μεγάλες ποινές για εγκλήματα όπως διακίνηση ναρκωτικών ήταν καλοντυμένοι, είχαν χαρούμενη διάθεση και ήταν υποδειγματικοί φυλακισμένοι. Όταν έμαθε ότι μελετούσαν τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, δέχτηκε την πρόσκληση που του έγινε να παρευρεθεί στις συναθροίσεις τους. Αργότερα, άρχισε να κάνει κανονική Γραφική μελέτη.

Ο Γκιγιέρμο έκανε μεγάλες αλλαγές στη ζωή του και αποφυλακίστηκε λίγο καιρό αργότερα. Αμέσως αναζήτησε Μάρτυρες του Ιεχωβά για να συνεχίσει τη μελέτη του. Σήμερα υπηρετεί ως πρεσβύτερος στη Χριστιανική εκκλησία, και 17 μέλη της οικογένειάς του είναι τώρα Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο ίδιος σχολιάζει: «Είναι μεγάλο προνόμιο να γνωρίζω τον Ιεχωβά και να έχω αφήσει πίσω μου όλες εκείνες τις κακές συνήθειες. Πολλοί από τους πρώην φίλους μου είναι νεκροί εξαιτίας των ναρκωτικών. Τα ναρκωτικά είχαν επηρεάσει τον εγκέφαλό μου, με αποτέλεσμα να δυσκολεύομαι να συγκρατώ πληροφορίες. Αλλά η μέθοδος μελέτης που χρησιμοποιούσαν οι Μάρτυρες βοήθησε ώστε να βελτιωθούν πολύ οι διανοητικές μου ικανότητες. Οι γιατροί έμειναν έκπληκτοι, επειδή πίστευαν ότι ποτέ δεν θα συνερχόμουν. Είναι απίστευτο αυτό που έχει κάνει η Αγία Γραφή για εμένα και για την οικογένειά μου. Ποτέ δεν δείχναμε αγάπη ο ένας στον άλλον, αλλά τώρα είμαστε ενωμένοι».

[Χάρτες στη σελίδα 20]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Μασατλάν

Νησιά Μαρίας

Μαρία Μάντρε

[Εικόνα στη σελίδα 20]

«Άποικοι» που μαζί με τις οικογένειές τους παρακολουθούν συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας στο νησί Μαρία Μάντρε