Όταν Εξερράγη ένα Χημικό Εργοστάσιο

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

ΣΤΙΣ 21 Σεπτεμβρίου 2001, μόλις δέκα μέρες μετά την επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, μια τεράστια έκρηξη που προκλήθηκε από ατύχημα σε ένα χημικό εργοστάσιο συγκλόνισε τα προάστια της Τουλούζης, στη νοτιοδυτική Γαλλία. Το γαλλικό ειδησεογραφικό περιοδικό Λε Πουάν (Le Point) την περιέγραψε ως «τη χειρότερη βιομηχανική καταστροφή στη Γαλλία από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου».

Περίπου 300 τόνοι λιπάσματος εξερράγησαν, αφήνοντας έναν κρατήρα διαμέτρου 50 μέτρων και βάθους 15 μέτρων. Η έκρηξη και το ωστικό κύμα που προκάλεσε θανάτωσαν 30 ανθρώπους και τραυμάτισαν περισσότερους από 2.200. Περίπου 2.000 σπίτια καταστράφηκαν, ενώ άλλα 27.000 υπέστησαν ζημιές σε ακτίνα οχτώ χιλιομέτρων. Ακολούθησε πανικός καθώς οι άνθρωποι υπέθεσαν εσφαλμένα ότι επρόκειτο για τρομοκρατική επίθεση και ότι είχε διαρρεύσει ένα σύννεφο δηλητηριώδους αερίου από το εργοστάσιο.

Ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, αρκετοί τραυματίστηκαν από την έκρηξη, ενώ πολλοί επηρεάστηκαν με άλλους τρόπους. Η Χριστιανική αγάπη υποκίνησε τους ομοπίστους τους να ανταποκριθούν αμέσως. (Ιωάννης 13:34, 35) Ακολουθεί μια περιγραφή των προσπαθειών που έγιναν για την παροχή βοήθειας.

«Δεν Έμεινε Τίποτα από το Κτίριο»

Ο Χουντίρ είναι ένας από τους επιζώντες που εργάζονταν στο χημικό εργοστάσιο. Η έκρηξη και τα θραύσματα που εκτινάχθηκαν τον άφησαν αναίσθητο, με σπασμένο σαγόνι και εξαρθρωμένη κλείδα. Ο Μπενζαμάν, ο οποίος εργαζόταν δίπλα στο χημικό εργοστάσιο, εκσφενδονίστηκε από κάποιο γραφείο σε έναν τοίχο, τρία μέτρα μακριά. Τα γυαλιά που εκτινάχθηκαν τον έκοψαν σε αρκετά σημεία και διαπέρασαν το δεξί του μάτι, προκαλώντας βλάβη στην όρασή του. «Ήμουν τυχερός που δεν καθόμουν στο γραφείο μου», είπε. «Περίπου 600 κιλά τούβλα έπεσαν στην καρέκλα μου».

Ο Αλέν, δάσκαλος σε κάποιο σχολείο μόλις 200 μέτρα μακριά από το εργοστάσιο, έβγαζε φωτοτυπίες όταν συνέβη η έκρηξη. Ο ίδιος είπε: «Δεν έμεινε τίποτα από το κτίριο, εκτός από κομμάτια χάλυβα. Ούτε τοίχοι, ούτε στέγη, τίποτα. Εγώ τραυματίστηκα από θραύσματα γυαλιού. Είχα αμυχές σε όλο μου το πρόσωπο. Ήταν σαν να με είχαν χτυπήσει στο πρόσωπο με ρόπαλο». Ο Αλέν τυφλώθηκε από το ένα μάτι και έχασε μέρος της ακοής του ως αποτέλεσμα της έκρηξης.

Άμεση Παροχή Βοήθειας

Το συντομότερο δυνατόν, οι πρεσβύτεροι των 11 εκκλησιών των Μαρτύρων του Ιεχωβά που επηρεάστηκαν από την καταστροφή ήρθαν σε επαφή με κάθε μέλος της εκκλησίας προκειμένου να μάθουν για τυχόν τραυματισμούς ή ζημιές. Αμέσως στάλθηκαν εθελοντές σε εκείνους που είχαν μεγαλύτερη ανάγκη για βοήθεια. Οι εθελοντές σύντομα έμαθαν ότι περίπου 60 σπίτια Μαρτύρων υπέστησαν ζημιές, και βοήθησαν περίπου δέκα οικογένειες να εγκατασταθούν αλλού. Επίσης, συνέβαλαν στην επισκευή δύο Αιθουσών Βασιλείας που υπέστησαν ζημιές. Ακόμη, πρόσφεραν πρακτική βοήθεια για τη συμπλήρωση των αιτήσεων ασφαλιστικής αποζημίωσης.

Η Κατρίν και ο Μισέλ μένουν ακριβώς απέναντι από το εργοστάσιο. Η Κατρίν, που οδηγούσε το αυτοκίνητό της τη στιγμή της έκρηξης, εξηγεί: «Στην αρχή νιώσαμε κάτι σαν σεισμό. Έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα, ακούσαμε την έκρηξη. Κατόπιν είδαμε καπνό. Κατευθύνθηκα με το αυτοκίνητο προς τη γειτονιά μου. Έμοιαζε με πεδίο μάχης. Όλα τα σπίτια είχαν ρωγμές, και οι βιτρίνες των καταστημάτων είχαν σπάσει. Οι άνθρωποι έτρεχαν στο δρόμο. Άλλοι ήταν καθισμένοι ή ξαπλωμένοι στο δρόμο και έκλαιγαν ή φώναζαν. Στο σπίτι, όλα τα παράθυρά μας, ακόμα και τα κουφώματα, είχαν σπάσει, και δεν είχαν απομείνει πόρτες. Οι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές  μας ήρθαν αμέσως να μας βοηθήσουν. Το απόγευμα κιόλας κατέφθασε μια ομάδα αδελφών από την εκκλησία με κάδους και σκούπες καθώς και με κομμάτια νάιλον για να σφραγίσουν τα παράθυρα».

Ο Αλέν και η Λιλιάν ζουν και αυτοί δίπλα στο εργοστάσιο. Η έκρηξη κατέστρεψε το διαμέρισμά τους. «Τα πάντα έγιναν συντρίμμια», λέει ο Αλέν. «Οι τοίχοι και τα πλακάκια ράγισαν, και τα παράθυρα, οι πόρτες και τα έπιπλα καταστράφηκαν όλα. Δεν έμεινε τίποτα απολύτως. Οι Χριστιανοί αδελφοί μας ήρθαν αμέσως να βοηθήσουν. Καθάρισαν τα συντρίμμια και επίσης βοήθησαν στην καθαριότητα και άλλων διαμερισμάτων του κτιρίου. Οι γείτονές μας ξαφνιάστηκαν πάρα πολύ βλέποντας τόσο πολλούς ανθρώπους να έχουν έρθει να βοηθήσουν». Το πρωί της έκρηξης, ένας σπουδαστής της Γραφής είχε τηλεφωνήσει στον Αλέν ζητώντας του να πάει για Γραφική μελέτη. Η Λιλιάν είχε βγει έξω για κάποια δουλειά. Έτσι λοιπόν, κανένας δεν ήταν στο σπίτι όταν έγινε η έκρηξη.

Η βοήθεια που πρόσφεραν οι Μάρτυρες δεν περιορίστηκε στα μέλη της εκκλησίας. Αφού βοήθησαν ο ένας τον άλλον, βοήθησαν κατόπιν και τους γείτονές τους, καθαρίζοντας τα συντρίμμια από τα διαμερίσματα και σφραγίζοντας τα σπασμένα παράθυρα. Οι γείτονες ήταν πολύ ευγνώμονες και ξαφνιάστηκαν για το ότι δεν υπήρχε οικονομική επιβάρυνση.

Οι αδελφοί πρόσφεραν βοήθεια και στις τοπικές αρχές, οι οποίες δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν το μέγεθος της καταστροφής. Οι Μάρτυρες καθάρισαν σχολεία και άλλα δημόσια κτίρια. Σε μια γειτονιά, οι τοπικές αρχές έστειλαν Μάρτυρες εθελοντές από πόρτα σε πόρτα για να αξιολογήσουν τις ανάγκες των ανθρώπων.

Παροχή Πνευματικής Βοήθειας

Εκτός από την υλική βοήθεια, πολλοί Μάρτυρες στην περιοχή της έκρηξης χρειάζονταν πνευματική βοήθεια. Γι’ αυτόν το λόγο, περιοδεύοντες επίσκοποι καθώς και τοπικοί πρεσβύτεροι επισκέφτηκαν όλους όσους πλήγηκαν από την καταστροφή. Αυτή η υποστήριξη εκτιμήθηκε πολύ. Η Κατρίν είπε: «Οι πρεσβύτεροι ήταν όλοι στο πλευρό μας. Ήρθαν να μας ενθαρρύνουν. Στην πραγματικότητα, αυτό ήταν που χρειαζόμασταν, πιο πολύ και από την υλική βοήθεια».

Η Χριστιανική αγάπη η οποία εκδηλώθηκε αμέσως και έμπρακτα μετά την καταστροφή έδωσε το έναυσμα για μερικά ενδιαφέροντα σχόλια. Ένας Μάρτυρας που τραυματίστηκε σοβαρά είπε: «Δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει αύριο. Πρέπει να υπηρετούμε διαρκώς τον Ιεχωβά σαν να ήταν αυτή η τελευταία μας μέρα». (Ιακώβου 4:13-15) Κάποιος άλλος Μάρτυρας κατέληξε στο συμπέρασμα: «Όλα αυτά μας έχουν βοηθήσει να καταλάβουμε ότι δεν πρέπει να είμαστε υπερβολικά προσκολλημένοι σε οποιαδήποτε υλικά πράγματα. Αυτό που έχει πραγματική αξία είναι το να είμαστε ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά».

[Εικόνα στη σελίδα 14]

Μπενζαμάν και Χουντίρ

[Εικόνα στη σελίδα 14]

Αλέν

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Η Τουλούζη, την επομένη της έκρηξης

[Ευχαριστίες]

© LE SEGRETAIN PASCAL/CORBIS SYGMA

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Αλέν και Λιλιάν