Τσίχλα—Σύγχρονη Ωστόσο Αρχαία

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ

ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, οι άνθρωποι απολαμβάνουν την τσίχλα. Οι αρχαίοι Έλληνες μασούσαν τη ρητίνη του μαστιχόδεντρου. Οι Αζτέκοι μασούσαν το τσίκλι, ή αλλιώς τσίχλα, από το δέντρο σαποτία. Και οι Ιθαγενείς Αμερικανοί της Νέας Αγγλίας έμαθαν τους αποικιστές να μασούν τη ρητίνη της ερυθρελάτης. Μάλιστα στις αρχές του 19ου αιώνα, οι σβόλοι από ρητίνη ερυθρελάτης ήταν η πρώτη τσίχλα που διατέθηκε στην αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών. Αργότερα, έγινε δημοφιλές το μάσημα γλυκιάς παραφίνης.

Λέγεται ότι η τσίχλα των ημερών μας είχε την αρχή της στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Στην περίοδο της εξορίας του Μεξικανού πρώην προέδρου Σάντα Άνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον είδαν να μασάει κομμάτια στερεοποιημένου γαλακτικού χυμού του δέντρου σαποτία τα οποία είχε πάρει μαζί του από το Μεξικό. Κάποιος Αμερικανός εφευρέτης κατάλαβε ότι αυτό το υλικό θα είχε επιτυχία αν γινόταν γλυκό και αρωματικό, και το εισήγαγε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να παραγάγει τσίχλες.

Ο γαλακτικός χυμός του αειθαλούς δέντρου σαποτία ονομάζεται τσίχλα. Αυτό το δέντρο ευδοκιμεί στο Γκραν Πετέν, το τροπικό βροχερό δάσος που βρίσκεται στη βόρεια Γουατεμάλα, στην Μπελίζ και στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού. Εκεί, σε μερικά σημεία, μπορεί να βρεθούν πάνω από δεκαεννιά τέτοια δέντρα μέσα σε ένα μόνο στρέμμα. Την περίοδο των βροχών, οι συλλέκτες της τσίχλας, γνωστοί ως τσικλέρος, κάνουν εντομές σχήματος Ζ στον κορμό του δέντρου, αφήνοντας το χυμό να τρέξει αργά σε ένα δοχείο στη βάση του. Έπειτα τον συγκεντρώνουν, τον βράζουν μέχρι να αποκτήσει την επιθυμητή πυκνότητα, και του δίνουν σχήμα για να τον πουλήσουν. Μολονότι ο γαλακτικός χυμός χρησιμοποιείται ακόμη ως έναν βαθμό στη βιομηχανία της τσίχλας​—ιδιαίτερα στην τσίχλα που διαφημίζεται ως φυσική—​αντικαταστάθηκε σε μεγάλο μέρος από συνθετικά προϊόντα τη δεκαετία του 1940 στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Γιατί είναι τόσο δημοφιλής η τσίχλα; Πολλοί μασούν τσίχλα για να έχουν δροσερή αναπνοή και καθαρά δόντια όταν δεν μπορούν να τα πλύνουν έπειτα από γεύματα και σνακς. a Άλλοι πιστεύουν ότι τους χαλαρώνει και τους βοηθάει να συγκεντρωθούν. Μάλιστα, επειδή έχει αναγνωριστεί ότι η τσίχλα μειώνει την ένταση και συμβάλλει στην επαγρύπνηση, οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ προμήθευαν με τσίχλες τα στρατεύματά τους στον πρώτο και στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ενώ την περιλαμβάνουν ακόμη και σήμερα στα συσσίτια των στρατιωτών. Μερικοί οδηγοί διαπιστώνουν ότι το να μασούν τσίχλα είναι πιο αποτελεσματικό από το να πίνουν καφέ για να παραμένουν άγρυπνοι. Εκείνοι που προσπαθούν να κόψουν το κάπνισμα μπορεί να διαπιστώσουν ότι η τσίχλα τούς βοηθάει. Είναι επίσης δημοφιλής επειδή ικανοποιεί την επιθυμία για ένα μικρό γεύμα​—με κατά μέσο όρο λιγότερες από δέκα θερμίδες ανά τεμάχιο.

Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι έχουν ενστάσεις όσον αφορά αυτή τη συνήθεια. Μπορεί δε να υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες το μάσημα τσίχλας δεν δείχνει καλούς τρόπους. Αν, λοιπόν, έχετε αυτή τη σύγχρονη ωστόσο αρχαία συνήθεια να μασάτε τσίχλα, θα πρέπει να χρησιμοποιείτε διάκριση. b

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Τσικλέρος κάνουν εντομές σε σχήμα Ζ στον κορμό του δέντρου σαποτία

[Ευχαριστίες]

Copyright Fulvio Eccardi/vsual.com