Μερικοί που διαβάζουν στα γρήγορα τη συγκεκριμένη αφήγηση έχουν αναρωτηθεί για αυτό. Αλλά περιλαμβάνονται δύο διαφορετικά άτομα με το όνομα Μεφιβοσθέ, και εμείς μπορούμε να πάρουμε ένα δίδαγμα εξετάζοντας το τι συνέβη.

Ο βασιλιάς Σαούλ του Ισραήλ είχε εφτά γιους και δύο κόρες. Ο πρωτότοκος γιος του ήταν ο Ιωνάθαν. Αργότερα, ο βασιλιάς απέκτησε έναν γιο με το όνομα Μεφιβοσθέ από την παλλακίδα του τη Ρεσφά. Είναι ενδιαφέρον ότι και ο Ιωνάθαν είχε έναν γιο με το όνομα Μεφιβοσθέ. Επομένως, ο βασιλιάς Σαούλ είχε έναν γιο και έναν εγγονό με το ίδιο όνομα, Μεφιβοσθέ.

Κάποια στιγμή, ο βασιλιάς Σαούλ στράφηκε εναντίον των Γαβαωνιτών που ζούσαν μεταξύ των Ισραηλιτών και προσπάθησε να τους αφανίσει. Προφανώς, αρκετοί από αυτούς δολοφονήθηκαν. Αυτό ήταν ξεκάθαρα λάθος. Γιατί; Επειδή την εποχή του Ιησού του Ναυή, οι Ισραηλίτες αρχηγοί είχαν κάνει διαθήκη ειρήνης με τους Γαβαωνίτες.​—Ιησ. Ναυή 9:3-27.

Εκείνη η διαθήκη εξακολουθούσε να ισχύει την εποχή του βασιλιά Σαούλ. Παραβιάζοντάς την, ο βασιλιάς προσπάθησε να αφανίσει τους Γαβαωνίτες. Αυτή η προσπάθεια είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν «ο Σαούλ και ο οίκος του . . . ένοχοι αίματος». (2 Σαμ. 21:1) Τελικά, έγινε βασιλιάς ο Δαβίδ. Οι επιζώντες Γαβαωνίτες τού μίλησαν για αυτή τη σοβαρή αδικία. Ο Δαβίδ τούς ρώτησε πώς έπρεπε να γίνει εξιλέωση για τη φρικτή πράξη του Σαούλ ώστε να ανοίξει ο δρόμος για να ευλογήσει ο Ιεχωβά τη γη. Αντί να ζητήσουν χρήματα, οι Γαβαωνίτες ζήτησαν να τους δοθούν εφτά γιοι του ανθρώπου που “σχεδίαζε να τους αφανίσει” ώστε να τους θανατώσουν. (Αριθ. 35:30, 31) Ο Δαβίδ ικανοποίησε το αίτημά τους.​—2 Σαμ. 21:2-6.

Τότε, ο Σαούλ και ο Ιωνάθαν είχαν ήδη πεθάνει στη μάχη, αλλά ο γιος του Ιωνάθαν ο Μεφιβοσθέ ήταν ζωντανός. Είχε μείνει ανάπηρος από ένα ατύχημα που είχε ως παιδί και δεν συμμετείχε στην επίθεση του παππού του ενάντια στους Γαβαωνίτες. Ο Δαβίδ είχε κάνει διαθήκη φιλίας με τον Ιωνάθαν, η οποία θα ωφελούσε τους απογόνους του, περιλαμβανομένου και του γιου του Ιωνάθαν του Μεφιβοσθέ. (1 Σαμ. 18:1· 20:42) Η αφήγηση λέει: «Ο βασιλιάς [Δαβίδ] έδειξε συμπόνια για τον Μεφιβοσθέ, τον γιο του Ιωνάθαν, γιου του Σαούλ, λόγω του όρκου που είχε γίνει ενώπιον του Ιεχωβά».​—2 Σαμ. 21:7.

Ο Δαβίδ ανταποκρίθηκε στο αίτημα των Γαβαωνιτών. Παρέδωσε δύο γιους του Σαούλ, ένας από τους οποίους λεγόταν Μεφιβοσθέ, και πέντε εγγονούς του Σαούλ. (2 Σαμ. 21:8, 9) Η ενέργεια του Δαβίδ τερμάτισε την ενοχή αίματος στη γη.

Αυτό το περιστατικό δεν είναι μόνο ιστορία. Ο νόμος του Θεού ήταν ξεκάθαρος. Δήλωνε: «Τα παιδιά δεν πρέπει να θανατώνονται για αυτά που κάνουν οι πατέρες τους». (Δευτ. 24:16) Ο Ιεχωβά δεν θα είχε επιδοκιμάσει ό,τι συνέβη στους δύο γιους του Σαούλ και στους πέντε εγγονούς του αν ήταν αθώοι. Εκείνος ο νόμος πρόσθετε: «Ο καθένας θα θανατώνεται μόνο για τη δική του αμαρτία». Φαίνεται ότι οι εφτά απόγονοι του Σαούλ που πέθαναν είχαν κάποια συμμετοχή στην απόπειρα γενοκτονίας που έγινε κατά των Γαβαωνιτών. Ως αποτέλεσμα, πλήρωσαν για την αδικοπραγία τους.

Αυτή η αφήγηση δείχνει παραστατικά ότι ένα άτομο δεν μπορεί να δικαιολογεί τον εαυτό του για κάτι κακό που έκανε με το να σκέφτεται ή να λέει ότι ακολουθούσε απλώς οδηγίες. Μια σοφή παροιμία δηλώνει: «Εξομάλυνε την πορεία των ποδιών σου, και όλες σου οι οδοί θα είναι ασφαλείς».​—Παρ. 4:24-27· Εφεσ. 5:15.