Ο ΝΤΟΝ, κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά στον Καναδά, κάνει ειδική προσπάθεια να μιλάει σε ανθρώπους που ζουν στον δρόμο. Αφηγείται τι συνέβη με ένα τέτοιο άτομο: «Κάποιος άστεγος, ο Πίτερ, ήταν ένας από τους πιο βρόμικους ανθρώπους που είχα δει ποτέ στις φτωχογειτονιές. Ήταν αντιπαθητικός και είχε ταλέντο στο να κρατάει τους άλλους μακριά του. Απέρριπτε επανειλημμένα πολλές πράξεις καλοσύνης». Παρ’ όλα αυτά, επί 14 και πλέον χρόνια, σε διάφορες περιπτώσεις, ο Ντον προσπαθούσε υπομονετικά να φέρεται με καλοσύνη σε αυτόν τον άστεγο.

Μια μέρα, ο Πίτερ ρώτησε τον Ντον: «Μα γιατί ασχολείσαι μαζί μου; Όλοι οι άλλοι με αφήνουν στην ησυχία μου. Εσύ γιατί νοιάζεσαι;» Ο Ντον χρησιμοποίησε διακριτικά τρία εδάφια θέλοντας να αγγίξει την καρδιά του Πίτερ. Στην αρχή, τον ρώτησε αν ήξερε ότι ο Θεός έχει προσωπικό όνομα και του ζήτησε να το διαβάσει απευθείας από τη Γραφή στο εδάφιο Ψαλμός 83:18. Έπειτα, για να του δείξει γιατί νοιαζόταν, του ζήτησε να διαβάσει τα εδάφια Ρωμαίους 10:13, 14, τα οποία αναφέρουν ότι «όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά θα σωθεί». Τελικά, ο Ντον διάβασε το εδάφιο Ματθαίος 9:36 και μετά ζήτησε από τον Πίτερ να το διαβάσει και εκείνος. Αυτό το εδάφιο λέει: «Βλέποντας τα πλήθη, [ο Ιησούς] τα σπλαχνίστηκε, επειδή ήταν γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα». Τότε, με δάκρυα στα μάτια, ο Πίτερ ρώτησε: «Είμαι και εγώ ένα από αυτά τα πρόβατα;»

Ο Πίτερ άρχισε να αλλάζει. Έκανε μπάνιο, περιποιήθηκε τα γένια του και φόρεσε καλύτερα ρούχα, αυτά που του χάρισε ο Ντον. Συνέχισε δε να διατηρεί την εμφάνισή του καθαρή.

Ο Πίτερ κρατούσε ημερολόγιο. Οι σημειώσεις του στην αρχή ήταν θλιβερές και καταθλιπτικές, αλλά οι πιο πρόσφατες ήταν διαφορετικές. Σε κάποιο σημείο έγραφε: «Σήμερα έμαθα το όνομα του Θεού. Τώρα όταν προσεύχομαι, μπορώ να προσεύχομαι στον Ιεχωβά. Είναι υπέροχο που ξέρω το όνομά του. Ο Ντον λέει ότι ο Ιεχωβά μπορεί να είναι προσωπικός μου Φίλος,  κάποιος που πάντα έχει χρόνο να με ακούσει, άσχετα από το πότε θα του μιλήσω ή το τι θα πω».

Τα τελευταία λόγια που κατέγραψε ο Πίτερ απευθύνονταν στα αδέλφια του. Τους έγραφε:

«Δεν νιώθω καλά σήμερα. Νομίζω ότι δεν μου απομένει πολύς χρόνος. Αλλά ακόμα και αν αυτή είναι η τελευταία μου μέρα, ξέρω ότι θα ξαναδώ τον φίλο μου [τον Ντον] στον Παράδεισο. Αν διαβάζετε αυτά τα λόγια, τότε εγώ δεν είμαι πια κοντά σας. Αλλά αν δείτε στην κηδεία μου κάποιον που φαίνεται να μην έχει καμιά σχέση με τους υπόλοιπους, μιλήστε του και, σας παρακαλώ, διαβάστε αυτό το μικρό μπλε βιβλίο. * Εκεί λέει ότι κάποτε θα ξαναδώ τον φίλο μου στον Παράδεισο. Το πιστεύω αυτό με όλη μου την καρδιά. Με αγάπη, ο αδελφός σας, Πίτερ».

Μετά την κηδεία, η αδελφή του Πίτερ, η Ούμι, εξήγησε: «Πριν από δύο περίπου χρόνια, ο Πίτερ ήρθε σε επαφή μαζί μου. Για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια, φαινόταν ευτυχισμένος. Μάλιστα χαμογελούσε». Εκείνη είπε στον Ντον: «Θα διαβάσω αυτό το βιβλίο επειδή οτιδήποτε κατάφερε να αγγίξει τον αδελφό μου πρέπει να είναι κάτι μοναδικό». Η Ούμι συμφώνησε επίσης να εξετάσει το πιο πρόσφατο βιβλίο Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή; με κάποια Μάρτυρα του Ιεχωβά.

Και εμείς μπορούμε να κοιτάζουμε πέρα από την εξωτερική εμφάνιση, να εκδηλώνουμε γνήσια αγάπη και να είμαστε υπομονετικοί με ανθρώπους κάθε είδους. (1 Τιμ. 2:3, 4) Καθώς το κάνουμε αυτό, μπορεί να παρακινήσουμε ανθρώπους που, όπως ο Πίτερ, ίσως να μην είναι ελκυστικοί στα ανθρώπινα μάτια αλλά έχουν καλή καρδιά. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός, που «βλέπει την καρδιά», θα κάνει την αλήθεια να αναπτυχθεί στις καρδιές όσων έχουν τη σωστή διάθεση.​—1 Σαμ. 16:7· Ιωάν. 6:44.