ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ότι περπατάτε στον δρόμο αργά τη νύχτα. Ξαφνικά έχετε την αίσθηση ότι κάποιος σας ακολουθεί. Όταν σταματάτε, σταματούν και τα βήματα πίσω σας. Όταν επιταχύνετε το βήμα σας, το ίδιο κάνει και αυτός που σας ακολουθεί. Αρχίζετε να τρέχετε, και σπεύδετε στο σπίτι ενός φίλου σας εκεί κοντά. Όταν ο φίλος σας ανοίγει την πόρτα και σας καλοδέχεται, βγάζετε έναν στεναγμό ανακούφισης.

Ίσως να μη σας έχει τύχει ακριβώς αυτό, ωστόσο άλλες ανησυχίες της ζωής μπορεί κάλλιστα να σας τρομάζουν. Για παράδειγμα, μήπως παλεύετε με κάποια αδυναμία που θα θέλατε να ξεπεράσετε αλλά κάνετε συνέχεια το ίδιο λάθος; Μήπως είστε άνεργος εδώ και πολύ καιρό και δεν μπορείτε να βρείτε δουλειά παρ’ όλες τις προσπάθειές σας; Μήπως ανησυχείτε για το ότι γερνάτε και για τα προβλήματα υγείας που βρίσκονται μπροστά σας; Ή μήπως υπάρχει κάτι άλλο που σας προκαλεί στενοχώρια;

Όποιο και αν είναι το πρόβλημα, δεν θα το εκτιμούσατε αν είχατε κάποιον με τον οποίο να μπορείτε να μοιράζεστε τις ανησυχίες σας και ο οποίος θα μπορούσε να σας προσφέρει τη βοήθειά του όποτε τη χρειάζεστε; Έχετε εσείς έναν τέτοιον στενό φίλο; Και βέβαια έχετε! Ο Ιεχωβά είναι τέτοιος φίλος για εσάς, όπως ήταν και για τον πατριάρχη Αβραάμ, κάτι που τονίζεται στα εδάφια Ησαΐας 41:8-13. Στα εδάφια 10 και 13, ο Ιεχωβά απευθύνει την εξής έκκληση στους υπηρέτες του: «Μη φοβάσαι, γιατί εγώ είμαι μαζί σου. Μην ατενίζεις γύρω σου, γιατί εγώ είμαι ο Θεός σου. Θα σε ενδυναμώσω. Μάλιστα θα σε βοηθήσω. Ναι, θα σε κρατήσω γερά με το δεξί μου χέρι της δικαιοσύνης. Διότι εγώ, ο Ιεχωβά ο Θεός σου, πιάνω σφιχτά το δεξί σου χέρι, και σου λέω: “Μη φοβάσαι. Εγώ θα σε βοηθήσω”».

Δεν σας καθησυχάζουν αυτά τα λόγια; Βάλτε τον εαυτό σας στη λεκτική εικόνα που έχει συνθέσει ο Ιεχωβά για εμάς. Εδώ, δεν απεικονίζεστε να περπατάτε χέρι χέρι με τον Ιεχωβά, παρότι αυτή η σκέψη είναι κάτι το ευχάριστο. Αν περπατούσατε χέρι χέρι, το δεξί του χέρι θα έπιανε σφιχτά το αριστερό σας χέρι. Αντ’ αυτού, ο Ιεχωβά απλώνει “το δεξί του χέρι της δικαιοσύνης” και πιάνει σφιχτά “το δεξί σας χέρι”, σαν να θέλει να σας βγάλει από μια βασανιστική κατάσταση της ζωής. Καθώς το κάνει αυτό, σας ενισχύει με τη διαβεβαίωση: «Μη φοβάσαι. Εγώ θα σε βοηθήσω».

Βλέπετε τον Ιεχωβά ως στοργικό Πατέρα και Φίλο ο οποίος θα σπεύσει σε βοήθειά σας όταν περνάτε κάποια στενοχώρια; Εκείνος ενδιαφέρεται για εσάς, νοιάζεται για την ευημερία σας και είναι αποφασισμένος να σας βοηθήσει. Όταν αντιμετωπίζετε αντιξοότητες, ο Ιεχωβά θέλει να νιώθετε ασφαλείς επειδή είναι ισχυρά προσκολλημένος σε εσάς. Αποτελεί όντως «βοήθεια που είναι εύκολο να βρεθεί σε καιρούς στενοχώριας».​—Ψαλμ. 46:1.

Μερικοί βασανίζουν τον εαυτό τους για τη συμπεριφορά τους στο παρελθόν και αναρωτιούνται αν ο  Θεός τούς έχει συγχωρήσει. Αν βρίσκεστε σε αυτή τη θέση, σκεφτείτε τον πιστό Ιώβ, ο οποίος παραδέχτηκε “τα σφάλματα της νεότητάς του”. (Ιώβ 13:26) Ο ψαλμωδός Δαβίδ βίωσε παρόμοια αισθήματα και ικέτευσε τον Ιεχωβά: «Τις αμαρτίες της νεότητάς μου και τις ανταρσίες μου μην τις θυμηθείς». (Ψαλμ. 25:7) Εφόσον είμαστε ατελείς, όλοι μας “έχουμε αμαρτήσει και υστερούμε ως προς τη δόξα του Θεού”.​—Ρωμ. 3:23.

Το άγγελμα του 41ου κεφαλαίου του Ησαΐα απευθύνθηκε αρχικά στον αρχαίο λαό του Θεού. Εκείνοι είχαν αμαρτήσει σε τέτοιον βαθμό ώστε ο Ιεχωβά αποφάσισε να εκτελέσει κρίση εναντίον τους φροντίζοντας να οδηγηθούν σε εξορία στη Βαβυλώνα. (Ησ. 39:6, 7) Παρ’ όλα αυτά, ο Θεός σκεφτόταν ήδη τον καιρό κατά τον οποίο θα απελευθέρωνε όσους θα μετανοούσαν και θα επέστρεφαν σε αυτόν! (Ησ. 41:8, 9· 49:8) Ο Ιεχωβά εκδηλώνει την ίδια μεγαλοκαρδία σήμερα απέναντι σε εκείνους που θέλουν ειλικρινά να αξίζουν την εύνοιά του.​—Ψαλμ. 51:1.

Δείτε την περίπτωση του Τακούγια, * ο οποίος προσπαθούσε να υπερνικήσει τις ακάθαρτες συνήθειες της παρακολούθησης πορνογραφίας και του αυνανισμού. Ξανά και ξανά, είχε υποτροπές. Πώς ένιωθε; «Ένιωθα εντελώς ανάξιος, αλλά όταν πλησίαζα τον Ιεχωβά με προσευχή ικετεύοντάς τον να με συγχωρήσει, εκείνος με σήκωνε από την ξεπεσμένη μου κατάσταση». Πώς το έκανε αυτό ο Ιεχωβά; Κάποιοι πρεσβύτεροι από την εκκλησία του Τακούγια τον παρότρυναν να τους τηλεφωνεί οποτεδήποτε είχε κάποια υποτροπή. Ο ίδιος παραδέχεται: «Δεν μου ήταν εύκολο να τους τηλεφωνώ, αλλά όποτε το έκανα, έπαιρνα δύναμη». Κατόπιν, οι πρεσβύτεροι διευθέτησαν να του κάνει ο επίσκοπος περιοχής μια ποιμαντική επίσκεψη. Αυτός είπε στον Τακούγια: «Δεν είμαι εδώ τυχαία. Είμαι εδώ επειδή οι πρεσβύτεροι ήθελαν να βρίσκομαι εδώ. Εκείνοι διάλεξαν εσένα για αυτή την ποιμαντική επίσκεψη». Ο Τακούγια θυμάται: «Εγώ ήμουν αυτός που αμάρτανε, ωστόσο ο Ιεχωβά, μέσω των πρεσβυτέρων, πρόσφερε τη βοήθειά του σε εμένα». Ο Τακούγια προόδευσε, έγινε τακτικός σκαπανέας και τώρα υπηρετεί σε ένα γραφείο τμήματος. Όπως συνέβη στην περίπτωση αυτού του αδελφού, ο Θεός θα σηκώσει και εσάς από μια ξεπεσμένη κατάσταση.

Η ανεργία αποτελεί αιτία ανησυχίας για πολλούς. Μερικοί χάνουν τη δουλειά τους και δυσκολεύονται πολύ να βρουν κάποια άλλη πηγή εισοδήματος. Φανταστείτε πώς θα νιώθατε αν σας απέρριπτε ο ένας εργοδότης μετά τον άλλον. Σε μια τέτοια κατάσταση, μερικοί χάνουν τον αυτοσεβασμό τους. Πώς θα μπορούσε να σας βοηθήσει ο Ιεχωβά; Μπορεί να μη σας προσφέρει αμέσως την ιδανική δουλειά, αλλά μπορεί να σας βοηθήσει κάνοντάς σας να θυμηθείτε τις παρατηρήσεις του Βασιλιά Δαβίδ: «Νέος ήμουν και γέρασα, και όμως δεν είδα δίκαιο εγκαταλειμμένο ούτε κάποιον απόγονό του να ζητάει ψωμί». (Ψαλμ. 37:25) Ναι, ο Ιεχωβά σάς θεωρεί πολύτιμους, και με “το δεξί του χέρι της δικαιοσύνης” είναι σε θέση να σας βοηθήσει να αποκτήσετε ό,τι χρειάζεστε για να συνεχίσετε να τον υπηρετείτε.

Η Σάρα, που ζει στην Κολομβία, γεύτηκε τη σωτήρια δύναμη του Ιεχωβά. Είχε μια απαιτητική αλλά καλοαμειβόμενη εργασία σε κάποια ευυπόληπτη εταιρία. Ωστόσο, ήθελε να κάνει περισσότερα για τον  Ιεχωβά, οπότε παραιτήθηκε και άρχισε το σκαπανικό. Δεν ήταν όμως εύκολο να βρει την εργασία μερικής απασχόλησης που χρειαζόταν. Άνοιξε ένα μικρό παγωτατζίδικο, αλλά σιγά σιγά ξέμεινε από χρήματα και τελικά αναγκάστηκε να κλείσει το μαγαζί. «Πέρασαν τρία ατελείωτα χρόνια, αλλά χάρη στον Ιεχωβά μπόρεσα να αντέξω», λέει η Σάρα. Έμαθε να ξεχωρίζει τις πολυτέλειες από τις ανάγκες και να μην ανησυχεί για την επόμενη μέρα. (Ματθ. 6:33, 34) Τελικά, ο πρώην εργοδότης της τής τηλεφώνησε και της πρόσφερε την ίδια θέση που είχε προηγουμένως. Του απάντησε ότι θα δεχόταν μόνο εργασία μερικής απασχόλησης και μόνο με την προϋπόθεση ότι θα της δινόταν ο χρόνος για να ασχολείται με τις πνευματικές της δραστηριότητες. Αν και η Σάρα δεν βγάζει όσα χρήματα έβγαζε κάποτε, καταφέρνει να συνεχίζει το σκαπανικό. Όλη εκείνη την περίοδο, «ένιωθα το στοργικό χέρι του Ιεχωβά», λέει η ίδια.

Μια άλλη κύρια αιτία ανησυχίας είναι τα γηρατειά. Πολλοί φτάνουν σε ηλικία συνταξιοδότησης και αναρωτιούνται αν θα έχουν αρκετά χρήματα για να ζήσουν άνετα την υπόλοιπη ζωή τους. Ανησυχούν επίσης για τα προβλήματα υγείας που ίσως αντιμετωπίσουν καθώς γερνούν. Πιθανότατα ο Δαβίδ ήταν εκείνος που ικέτευσε τον Ιεχωβά λέγοντας: «Μη με απορρίψεις στον καιρό των γηρατειών· όταν θα σβήνει η δύναμή μου, μη με εγκαταλείψεις».​—Ψαλμ. 71:9, 18.

Πώς, λοιπόν, μπορούν οι υπηρέτες του Ιεχωβά να νιώθουν ασφαλείς στα γηρατειά τους; Χρειάζεται να συνεχίσουν να καλλιεργούν πίστη στον Θεό, έχοντας την πεποίθηση ότι εκείνος θα προμηθεύει για τις ανάγκες τους. Φυσικά, αν είχαν γευτεί μερικές από τις πολυτέλειες της ζωής στο πέρασμα των ετών, ίσως χρειάζεται να απλοποιήσουν τη ζωή τους και να είναι ικανοποιημένοι με λιγότερα υλικά πράγματα. Ίσως διαπιστώσουν ότι «ένα πιάτο λαχανικά» μπορεί να είναι απολαυστικό και ενδεχομένως ακόμα καλύτερο για την υγεία τους από “έναν ταύρο θρεμμένο στο παχνί”! (Παρ. 15:17) Αν εσείς εστιάζετε στο να ευαρεστείτε τον Ιεχωβά, εκείνος θα προμηθεύει για εσάς ακόμα και στα γηρατειά σας.

Δείτε την περίπτωση του Χοσέ και της Ρόουζ, οι οποίοι έχουν υπηρετήσει τον Ιεχωβά ολοχρόνια πάνω από 65 χρόνια. Στο πέρασμα των ετών, έπρεπε να φροντίζουν τον πατέρα της Ρόουζ, ο οποίος χρειαζόταν κάποιον να τον προσέχει σε 24ωρη βάση. Επίσης, ο Χοσέ χρειάστηκε να υποβληθεί σε εγχείρηση για καρκίνο και σε χημειοθεραπεία. Άπλωσε ο Ιεχωβά το δεξί του χέρι σε αυτό το πιστό ζευγάρι; Ναι, αλλά πώς; Μέσω του Τόνι και της Γουέντι, ενός ζευγαριού στην εκκλησία το οποίο τους διέθεσε ένα διαμέρισμα. Ο Τόνι και η Γουέντι ήθελαν να το παραχωρήσουν χωρίς ενοίκιο σε ολοχρόνιους σκαπανείς. Πριν από χρόνια, από ένα παράθυρο στο σχολείο του, ο Τόνι παρατηρούσε τον Χοσέ και τη Ρόουζ να πηγαίνουν τακτικά στην υπηρεσία αγρού. Τους αγάπησε για τον ζήλο που έδειχναν, κάτι το οποίο είχε ισχυρή επίδραση πάνω του. Βλέποντας ότι εκείνο το ηλικιωμένο ζευγάρι είχε δώσει όλη του τη ζωή στον Ιεχωβά, ο Τόνι και η Γουέντι υποκινήθηκαν να τους φιλοξενήσουν. Εδώ και 15 χρόνια, βοηθούν τον Χοσέ και τη Ρόουζ, οι οποίοι είναι τώρα γύρω στα 85. Αυτοί οι ηλικιωμένοι θεωρούν τη βοήθεια του νεότερου ζευγαριού δώρο από τον Ιεχωβά.

Ο Θεός προσφέρει “το δεξί του χέρι της δικαιοσύνης” και σε εσάς. Θα ανταποκριθείτε εσείς απλώνοντας το χέρι σας σε Εκείνον που σας υπόσχεται: «Μη Φοβάσαι. Εγώ θα σε Βοηθήσω»;