1. Πώς εξέφρασε ο Αβραάμ την πεποίθησή του στο αίσθημα δικαιοσύνης του Ιεχωβά; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

«ΜΗΠΩΣ δεν πρόκειται να κάνει ο Κριτής όλης της γης αυτό που είναι σωστό;» (Γέν. 18:25) Με αυτή την ερώτηση, ο Αβραάμ εξέφρασε την πεποίθηση που είχε ότι ο Ιεχωβά θα απέδιδε τέλεια δικαιοσύνη στην υπόθεση των Σοδόμων και των Γομόρρων. Ο Αβραάμ ήταν πεπεισμένος ότι ο Ιεχωβά δεν θα ενεργούσε ποτέ άδικα “θανατώνοντας τον δίκαιο μαζί με τον πονηρό”. Μια τέτοια ενέργεια ήταν “αδιανόητη” για τον Αβραάμ. Περίπου 400 χρόνια αργότερα, ο Ιεχωβά είπε για τον εαυτό του: «Ο Βράχος—οι ενέργειές του είναι τέλειες, διότι όλες οι οδοί του είναι δικαιοσύνη. Θεός πιστότητας, στον οποίο δεν υπάρχει αδικία· δίκαιος και ευθύς είναι αυτός».—Δευτ. 31:19· 32:4.

2. Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι είναι αδύνατον να διαπράξει αδικία ο Ιεχωβά;

² Γιατί μπορούσε ο Αβραάμ να εκφράζει την πεποίθησή του ότι ο Ιεχωβά θα απέδιδε πάντα δίκαιη κρίση; Επειδή ο Ιεχωβά είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα δικαιοσύνης και κρίσης. Μάλιστα, οι εβραϊκές λέξεις που αποδίδονται «κρίση» και «δικαιοσύνη» εμφανίζονται πολλές φορές μαζί στις Εβραϊκές Γραφές. Λογικά λοιπόν, εφόσον ο Ιεχωβά είναι το απόλυτο πρότυπο δικαιοσύνης, η  δική του άποψη για τα ζητήματα θα είναι πάντα δίκαιη. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τον γραπτό του Λόγο, «αυτός αγαπάει τη δικαιοσύνη και την κρίση».—Ψαλμ. 33:5.

3. Αφηγηθείτε ένα παράδειγμα αδικίας στον σημερινό κόσμο.

³ Τα άτομα με ειλικρινή καρδιά παρηγορούνται γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά είναι πάντα δίκαιος, μιας και ο κόσμος είναι βουτηγμένος στην αδικία. Ως αποτέλεσμα, μερικοί άνθρωποι έχουν πέσει κάποιες φορές θύματα κατάφωρων αδικιών. Για παράδειγμα, ορισμένοι έχουν καταδικαστεί και φυλακιστεί άδικα. Κάποιοι απελευθερώθηκαν μόνο μετά την καθιέρωση της ανάλυσης DNA στην επανεξέταση μιας υπόθεσης, και ενώ είχαν περάσει δεκαετίες στη φυλακή για εγκλήματα που δεν είχαν διαπράξει. Μολονότι τέτοιες άδικες φυλακίσεις προκαλούν αναστάτωση, ακόμα και θυμό, οι Χριστιανοί ίσως διαπιστώσουν ότι μπορεί να δυσκολεύονται περισσότερο να αντέξουν κάποιο άλλο είδος αδικίας.

4. Πώς θα μπορούσε να δοκιμαστεί η πίστη ενός Χριστιανού;

⁴ Οι Χριστιανοί αναμένουν ότι θα υποστούν κάποια αδικία έξω από τη Χριστιανική εκκλησία. Ωστόσο, η πίστη μας μπορεί να δοκιμαστεί αν παρατηρήσουμε ή υποστούμε κάτι που μας φαίνεται άδικο μέσα στην εκκλησία. Πώς θα αντιδράσετε εσείς αν πιστεύετε ότι έχετε υποστεί κάποια αδικία μέσα στην εκκλησία ή στις σχέσεις σας με κάποιον συγχριστιανό σας; Θα επιτρέψετε σε αυτό να γίνει αιτία για πρόσκομμα;

5. Γιατί δεν πρέπει να εκπλήσσεται ένας Χριστιανός αν παρατηρήσει ή υποστεί αδικία μέσα στην εκκλησία;

⁵ Επειδή όλοι είμαστε ατελείς και βρισκόμαστε υπό την αμαρτία, συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει η πιθανότητα είτε να υποστούμε αδικία εμείς οι ίδιοι είτε να είμαστε εμείς η αιτία για να την υποστεί κάποιος άλλος μέσα στην εκκλησία. (1 Ιωάν. 1:8) Αν και τέτοιες περιπτώσεις είναι σπάνιες, οι πιστοί Χριστιανοί δεν εκπλήσσονται ούτε προσκόπτουν όταν συμβαίνουν αδικίες. Εύλογα, λοιπόν, ο Ιεχωβά έχει δώσει πρακτικές συμβουλές στον Λόγο του για να μας βοηθήσει να διατηρήσουμε την ακεραιότητά μας, ακόμα και αν υποστούμε αδικίες από ομοπίστους.—Ψαλμ. 55:12-14.

6, 7. Ποια αδικία υπέστη κάποιος αδελφός μέσα στην εκκλησία, και ποιες ιδιότητες τον βοήθησαν να χειριστεί κατάλληλα το ζήτημα;

⁶ Σκεφτείτε την εμπειρία του Γουίλι Ντιλ. Αρχίζοντας από το 1931, ο αδελφός Ντιλ υπηρέτησε πιστά στον οίκο Μπέθελ της Βέρνης, στην Ελβετία. Το 1946, παρακολούθησε την όγδοη τάξη της Σχολής Γαλαάδ στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ. Μετά την αποφοίτηση, διορίστηκε τελικά στο έργο περιοχής στην Ελβετία. Στη βιογραφία του, ο αδελφός Ντιλ αφηγήθηκε: «Το Μάιο του 1949, ενημέρωσα τα γραφεία στη Βέρνη ότι σχεδίαζα να παντρευτώ». Η απάντηση από το γραφείο τμήματος στη Βέρνη; «Κανένα άλλο προνόμιο εκτός από το τακτικό σκαπανικό». Στη συνέχεια, ο αδελφός Ντιλ εξήγησε: «Δεν μου επιτρεπόταν να κάνω ομιλίες . . . Πολλά άτομα δεν μας χαιρετούσαν πια, μας φέρονταν σαν να είμαστε αποκομμένοι».

⁷ Πώς χειρίστηκε ο αδελφός Ντιλ αυτή την κατάσταση; Ο ίδιος είπε: «Γνωρίζαμε, ωστόσο, ότι το να παντρευτούμε δεν ήταν αντιγραφικό, κι έτσι βρήκαμε καταφύγιο στην προσευχή και θέσαμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά». Τελικά, η εσφαλμένη άποψη σχετικά με τον γάμο, η οποία προκάλεσε την αδικία, διορθώθηκε και ο αδελφός Ντιλ έλαβε και πάλι τα προνόμια υπηρεσίας του. Η οσιότητά του στον Ιεχωβά ανταμείφθηκε. * Είναι καλό να αναρωτηθούμε: “Θα  έδειχνα εγώ παρόμοια πνευματική στάση αν βίωνα τέτοια αδικία; Θα περίμενα υπομονετικά τον Ιεχωβά ή θα είχα την τάση να πάρω τα πράγματα στα χέρια μου;”—Παρ. 11:2· διαβάστε Μιχαίας 7:7.

8. Γιατί θα μπορούσατε να συμπεράνετε εσφαλμένα ότι εσείς ή κάποιος άλλος έχει πέσει θύμα αδικίας;

⁸ Από την άλλη, θα μπορούσατε να συμπεράνετε εσφαλμένα πως εσείς ή κάποιο άλλο μέλος της εκκλησίας έχει πέσει θύμα αδικίας. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί επειδή έχουμε ατελή άποψη για τα ζητήματα ή επειδή δεν γνωρίζουμε όλα τα στοιχεία. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, είτε έχουμε σωστή κατανόηση των ζητημάτων είτε εσφαλμένη, αν στηριζόμαστε με προσευχή στον Ιεχωβά, δείχνοντας παράλληλα οσιότητα, ποτέ δεν θα “εξοργιστούμε εναντίον του Ιεχωβά”.—Διαβάστε Παροιμίες 19:3.

9. Ποια παραδείγματα θα εξετάσουμε σε αυτό και στο επόμενο άρθρο;

⁹ Ας αναλογιστούμε τρία παραδείγματα αδικίας που συνέβησαν ανάμεσα στον λαό του Ιεχωβά στους Βιβλικούς χρόνους. Σε αυτό το άρθρο, θα ασχοληθούμε με τον δισέγγονο του Αβραάμ, τον Ιωσήφ, και με τα όσα πέρασε εξαιτίας των αδελφών του. Στο επόμενο άρθρο, θα μιλήσουμε για το πώς συμπεριφέρθηκε ο Ιεχωβά στον βασιλιά Αχαάβ του Ισραήλ καθώς και για την εμπειρία του Πέτρου στην Αντιόχεια της Συρίας. Καθώς εξετάζουμε αυτά τα παραδείγματα, να αναζητάτε μαθήματα που θα σας βοηθήσουν να διατηρήσετε τον πνευματικό σας προσανατολισμό και να διαφυλάξετε τη σχέση σας με τον Ιεχωβά, ιδιαίτερα όταν πιστεύετε ότι έχετε υποστεί αδικία.

10, 11. (α) Ποιες αδικίες υπέστη ο Ιωσήφ; (β) Ποια ευκαιρία παρουσιάστηκε ενώ ο Ιωσήφ ήταν στη φυλακή;

¹⁰ Ο Ιωσήφ, ένας πιστός υπηρέτης του Ιεχωβά, υπέστη αδικία όχι μόνο από ξένους αλλά—κάτι που ήταν πιο οδυνηρό—και από τα σαρκικά του αδέλφια. Όταν ο Ιωσήφ ήταν στα τέλη της εφηβείας του, τα αδέλφια του τον απήγαγαν και τον πούλησαν ως δούλο. Παρά τη θέλησή του, οδηγήθηκε στην Αίγυπτο. (Γέν. 37:23-28· 42:21) Έπειτα από κάποιο διάστημα σε αυτή την ξένη χώρα, κατηγορήθηκε ψευδώς για απόπειρα βιασμού και φυλακίστηκε χωρίς δίκη. (Γέν. 39:17-20) Το μαρτύριό του ως δούλος και φυλακισμένος κράτησε περίπου 13 χρόνια. Ποια μαθήματα μπορούμε να αντλήσουμε από την εμπειρία του Ιωσήφ που θα μας βοηθήσουν αν υποστούμε αδικία από κάποιον ομόπιστο;

¹¹ Ο Ιωσήφ είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει την υπόθεσή του σε έναν συγκρατούμενό του. Αυτός ο κρατούμενος ήταν ο πρώην αρχιοινοχόος του βασιλιά. Όταν ο Ιωσήφ και ο οινοχόος ήταν φυλακισμένοι μαζί, ο οινοχόος είδε ένα όνειρο και ο Ιωσήφ το ερμήνευσε. Συγκεκριμένα, ο Ιωσήφ εξήγησε στον οινοχόο ότι επρόκειτο να αποκατασταθεί στην προηγούμενη θέση του στην αυλή του Φαραώ. Όταν ο Ιωσήφ μίλησε για αυτή τη θεόπνευστη ερμηνεία, εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να εξηγήσει τη δική του κατάσταση. Μπορούμε να αντλήσουμε πολύτιμα μαθήματα όχι μόνο από το τι είπε ο Ιωσήφ αλλά και από το τι δεν είπε.—Γέν. 40:5-13.

12, 13. (α) Πώς δείχνουν τα λόγια του Ιωσήφ στον οινοχόο ότι δεν είχε δεχτεί παθητικά τις αδικίες που βίωνε; (β) Ποιες λεπτομέρειες δεν συμπεριέλαβε προφανώς ο Ιωσήφ στη συνομιλία του με τον οινοχόο;

¹² Διαβάστε Γένεση 40:14, 15. Προσέξτε ότι ο Ιωσήφ, μιλώντας για τον εαυτό του, είπε ότι τον είχαν “απαγάγει”. Ο όρος του πρωτότυπου κειμένου σημαίνει κυριολεκτικά ότι τον είχαν “κλέψει”. Είναι ξεκάθαρο ότι είχε πέσει θύμα αδικίας. Ο Ιωσήφ δήλωσε επίσης ότι δεν ήταν ένοχος για το έγκλημα που τον είχε οδηγήσει στη φυλακή. Με αυτή τη βάση λοιπόν, ζήτησε από τον οινοχόο να κάνει λόγο για εκείνον  στον Φαραώ. Γιατί; Εξήγησε τον στόχο του: “Για να με βγάλεις από αυτό το οίκημα”.

¹³ Μήπως τα λόγια του Ιωσήφ δείχνουν κάποιον άνθρωπο που είχε δεχτεί παθητικά την κατάστασή του; Και βέβαια όχι. Γνώριζε πολύ καλά ότι είχε πέσει θύμα πολλών αδικιών. Εξήγησε ξεκάθαρα τα γεγονότα στον οινοχόο, ο οποίος πιθανώς ήταν σε θέση να τον βοηθήσει. Προσέξτε, όμως, ότι δεν υπάρχει τίποτα στις Γραφές που να υποδηλώνει ότι ο Ιωσήφ είπε ποτέ σε κάποιον—ούτε καν στον Φαραώ—ότι τα αδέλφια του ήταν οι απαγωγείς του. Μάλιστα, όταν τα αδέλφια του ήρθαν στην Αίγυπτο και συμφιλιώθηκαν με τον Ιωσήφ, ο Φαραώ τούς καλωσόρισε και τους προσκάλεσε να εγκατασταθούν στην Αίγυπτο και να απολαύσουν «τα αγαθά όλης της γης».—Γέν. 45:16-20.

14. Τι θα μας προστατεύει από την παγίδα της αρνητικής ομιλίας ακόμα και αν υποστούμε αδικία μέσα στην εκκλησία;

¹⁴ Όταν κάποιος Χριστιανός πιστεύει ότι έχει πέσει θύμα αδικίας, πρέπει να προσέξει ώστε να μην αναμειχθεί σε επιβλαβή σπερμολογία. Φυσικά, είναι απολύτως κατάλληλο να ζητήσει βοήθεια από τους πρεσβυτέρους και να τους ενημερώσει αν κάποιο μέλος της εκκλησίας είναι ένοχο σοβαρού σφάλματος. (Λευιτ. 5:1) Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις που δεν περιλαμβάνουν σοβαρή αδικοπραγία, μπορεί να είναι εφικτό να λύσει τη διαφορά χωρίς να αναμείξει κανέναν άλλον, ούτε καν τους πρεσβυτέρους. (Διαβάστε Ματθαίος 5:23, 24· 18:15) Ας συνεχίσουμε να χειριζόμαστε όσια τέτοια ζητήματα σε αρμονία με τις Γραφικές αρχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ίσως συνειδητοποιήσουμε τελικά ότι στην ουσία δεν είχαμε πέσει θύμα αδικίας. Πόσο ευγνώμονες θα ήμασταν που δεν κάναμε μια κατάσταση χειρότερη συκοφαντώντας κάποιον συγχριστιανό μας! Να θυμάστε ότι, είτε έχουμε δίκιο είτε άδικο, αν πούμε σκληρά λόγια ποτέ δεν θα βελτιώσουμε μια κατάσταση. Η οσιότητα στον Ιεχωβά και στους αδελφούς μας θα μας προστατεύει από ένα τέτοιο λάθος. Μιλώντας για “αυτόν που περπατάει άψογα”, ο  ψαλμωδός είπε ότι “δεν έχει συκοφαντήσει με τη γλώσσα του, στον συνάνθρωπό του δεν έχει κάνει τίποτα κακό και με ονειδισμό ενάντια σε στενό του γνώριμο δεν έχει ασχοληθεί».—Ψαλμ. 15:2, 3· Ιακ. 3:5.

15. Πώς αποδείχτηκε ευλογία για τον Ιωσήφ η σχέση του με τον Ιεχωβά;

¹⁵ Βρίσκουμε ένα πιο σημαντικό μάθημα στη σχέση του Ιωσήφ με τον Ιεχωβά. Όλα αυτά τα 13 χρόνια που κράτησε το μαρτύριό του, ο Ιωσήφ έδειξε ότι είχε την άποψη του Ιεχωβά για τα ζητήματα. (Γέν. 45:5-8) Ποτέ δεν κατηγόρησε τον Ιεχωβά για την κατάστασή του. Αν και δεν ξέχασε τις αδικίες που υπέστη, δεν ανέπτυξε πικρία εξαιτίας τους. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν επέτρεψε στις ατέλειες και στις εσφαλμένες ενέργειες των άλλων να τον χωρίσουν από τον Ιεχωβά. Η οσιότητα του Ιωσήφ τού έδωσε την ευκαιρία να δει το χέρι του Ιεχωβά να διορθώνει τις αδικίες και να ευλογεί τον ίδιο και την οικογένειά του.

16. Γιατί πρέπει να πλησιάσουμε ακόμα περισσότερο τον Ιεχωβά αν υποστούμε αδικία μέσα στην εκκλησία;

¹⁶ Παρόμοια, πρέπει και εμείς να θεωρούμε πολύτιμη τη σχέση μας με τον Ιεχωβά και να την προφυλάσσουμε. Ποτέ δεν πρέπει να επιτρέψουμε στις ατέλειες των αδελφών μας να μας χωρίσουν από τον Θεό που αγαπάμε και λατρεύουμε. (Ρωμ. 8:38, 39) Αντίθετα, αν υποστούμε αδικία από κάποιον ομόπιστο, ας είμαστε σαν τον Ιωσήφ και ας πλησιάσουμε ακόμα περισσότερο τον Ιεχωβά, προσπαθώντας να έχουμε τη δική του άποψη για τα ζητήματα. Όταν έχουμε κάνει ό,τι είναι δυνατόν από Γραφική άποψη για να τακτοποιήσουμε την κατάσταση, χρειάζεται να αφήσουμε το ζήτημα στα χέρια του Ιεχωβά, βέβαιοι ότι εκείνος θα το διορθώσει στον δικό του καιρό και με τον δικό του τρόπο.

17. Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι έχουμε πεποίθηση στον “Κριτή όλης της γης”;

¹⁷ Όσο ζούμε σε αυτό το σύστημα πραγμάτων, μπορούμε να αναμένουμε ότι θα βιώνουμε αδικίες. Σε σπάνιες περιπτώσεις, εσείς, ή κάποιος που γνωρίζετε, μπορεί να υποστείτε ή να παρατηρήσετε κάτι που σας φαίνεται άδικο μέσα στην εκκλησία. Μην αφήσετε τον εαυτό σας να προσκόψει. (Ψαλμ. 119:165) Αντίθετα, ως πιστοί υπηρέτες του Θεού, εμείς στηριζόμαστε σε αυτόν όσια και με προσευχή. Ταυτόχρονα, παραδεχόμαστε με μετριοφροσύνη ότι πιθανότατα δεν γνωρίζουμε όλα τα στοιχεία. Ξέρουμε πολύ καλά ότι το λάθος μπορεί να βρίσκεται στο ότι έχουμε ατελή άποψη για τα ζητήματα. Όπως μάθαμε από τον Ιωσήφ, θέλουμε να αποφεύγουμε την αρνητική ομιλία, καθώς γνωρίζουμε ότι το μόνο που πετυχαίνει είναι να χειροτερέψει μια κακή κατάσταση. Τελικά, αντί να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας, ας είμαστε αποφασισμένοι να παραμείνουμε όσιοι και να περιμένουμε υπομονετικά τον Ιεχωβά να διορθώσει τα ζητήματα. Είναι σίγουρο ότι μια τέτοια προσέγγιση θα φέρει την επιδοκιμασία και την ευλογία του Ιεχωβά, ακριβώς όπως συνέβη και με τον Ιωσήφ. Ναι, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά, «ο Κριτής όλης της γης», θα κάνει πάντα αυτό που είναι σωστό, «διότι όλες οι οδοί του είναι δικαιοσύνη».—Γέν. 18:25· Δευτ. 32:4.

18. Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

¹⁸ Στο επόμενο άρθρο, θα εξετάσουμε άλλες δύο περιπτώσεις άδικης μεταχείρισης που συνέβησαν ανάμεσα στον λαό του Ιεχωβά στους Βιβλικούς χρόνους. Η ανασκόπηση αυτών των αφηγήσεων θα τονίσει πώς η ταπεινοφροσύνη και η προθυμία να συγχωρούμε σχετίζονται με την άποψη του Ιεχωβά περί δικαιοσύνης.