Γεννήθηκα σε ένα χωριό της Σαξονίας, η οποία ανήκε τότε στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (ΛΔΓ). Στο σπίτι μας επικρατούσε θερμή και στοργική ατμόσφαιρα, και οι γονείς μου με δίδαξαν ισχυρές ηθικές αξίες. Επειδή η ΛΔΓ ήταν κομμουνιστικό κράτος, για τους περισσότερους στη Σαξονία η θρησκεία δεν ήταν σημαντική. Και για μένα, δεν υπήρχε Θεός. Δύο ήταν οι ιδεολογίες που διαμόρφωσαν τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής μου: ο κομμουνισμός και ο αθεϊσμός.

Γιατί με έλκυε ο κομμουνισμός; Επειδή μου άρεσε η ιδέα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Επιπλέον, πίστευα ότι έπρεπε να γίνεται δίκαιη κατανομή του πλούτου, γιατί έτσι δεν θα υπήρχαν πια πλούσιοι και φτωχοί. Έγινα λοιπόν δραστήριο μέλος μιας κομμουνιστικής οργάνωσης νεολαίας. Όταν ήμουν 14 χρονών, αφιέρωσα πολύ χρόνο σε ένα περιβαλλοντικό πρόγραμμα για την ανακύκλωση χαρτιού. Η κοντινή πόλη Άουε εκτίμησε τόσο πολύ τις προσπάθειές μου ώστε οι τοπικές αρχές με βράβευσαν. Παρότι ήμουν μικρός ακόμη, απέκτησα γνωριμίες με υψηλά ιστάμενους πολιτικούς της ΛΔΓ. Πίστευα ότι επιδίωκα τους σωστούς στόχους και ότι το μέλλον μου διαγραφόταν λαμπρό.

Τότε, ο κόσμος μου ξαφνικά κατέρρευσε. Το 1989, έπεσε το τείχος του Βερολίνου, και μαζί με αυτό έπεσε και το κομμουνιστικό μπλοκ της Ανατολικής Ευρώπης. Αλλά οι απογοητεύσεις δεν τελείωσαν εκεί. Σύντομα διαπίστωσα ότι είχαν γίνει πολλές αδικίες στη ΛΔΓ. Για παράδειγμα, όσοι δεν υποστήριζαν τον κομμουνισμό αντιμετωπίζονταν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Πώς ήταν δυνατόν να συνέβαινε αυτό; Δεν πιστεύαμε εμείς οι κομμουνιστές ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι; Μήπως ο κομμουνισμός ήταν απλώς μια ψευδαίσθηση; Η ανησυχία άρχισε να με κατατρώει.

Άλλαξα λοιπόν προτεραιότητες και επικεντρώθηκα στη μουσική και στην τέχνη. Εφόσον είχα τη δυνατότητα να πηγαίνω σε μουσικό σχολείο​—με την προοπτική να συνεχίσω τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο​—ονειρευόμουν μια καριέρα ως μουσικός και ζωγράφος. Επιπλέον, γύρισα την πλάτη στις ηθικές αξίες που είχα διδαχτεί από παιδί. Το μόνο που με ένοιαζε πια ήταν να περνάω καλά, γι’ αυτό και πολλές φορές έβγαινα ραντεβού με αρκετές κοπέλες ταυτόχρονα. Εντούτοις, η μουσική, η τέχνη και ο απελευθερωμένος τρόπος ζωής δεν μετρίαζαν την ανησυχία μου. Ακόμη και οι πίνακες που ζωγράφιζα απέπνεαν έναν αρρωστημένο φόβο. Τι θα έφερνε το μέλλον; Και ποιος ήταν ο σκοπός της ζωής;

 Όταν βρήκα τελικά τις απαντήσεις που ζητούσα, έμεινα άναυδος. Κάποιο απόγευμα στο σχολείο, κάθισα με μια ομάδα μαθητών και συζητούσαμε για το μέλλον. Ανάμεσά τους ήταν και η Μάντι, * μια Μάρτυρας του Ιεχωβά. Εκείνο το απόγευμα, με έστρεψε στη σωστή κατεύθυνση. Μου είπε: «Αντρέας, αν θέλεις απαντήσεις στα ερωτήματά σου για τη ζωή και το μέλλον, ψάξε προσεκτικά στη Γραφή».

Είχα περιέργεια και ταυτόχρονα δυσπιστία, αλλά η περιέργειά μου υπερίσχυσε. Η Μάντι με παρέπεμψε στο δεύτερο κεφάλαιο του Δανιήλ, και όσα διάβασα εκεί με συγκλόνισαν. Αυτή η προφητεία περιγράφει τη διαδοχή κάποιων παγκόσμιων δυνάμεων, κυβερνήσεων που θα επηρέαζαν σημαντικά τον κόσμο μέχρι και την εποχή μας. Η Μάντι μού έδειξε και κάποιες άλλες Βιβλικές προφητείες που αφορούν το μέλλον μας. Επιτέλους, έβρισκα απαντήσεις στα ερωτήματά μου! Ποιος όμως έγραψε αυτές τις προφητείες, και ποιος μπορούσε να προβλέψει το μέλλον με τόση ακρίβεια; Αναρωτιόμουν: “Μήπως τελικά υπάρχει Θεός;”

Η Μάντι με έφερε σε επαφή με τον Χορστ και την Αγγέλικα, ένα αντρόγυνο Μαρτύρων οι οποίοι με βοήθησαν να κατανοήσω καλύτερα τον Λόγο του Θεού. Αντιλήφθηκα γρήγορα ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι η μοναδική θρησκευτική οργάνωση που χρησιμοποιεί με συνέπεια το προσωπικό όνομα του Θεού, Ιεχωβά, και στρέφει συνεχώς την προσοχή σε αυτό. (Ψαλμός 83:18· Ματθαίος 6:9) Έμαθα ότι ο Ιεχωβά Θεός προσφέρει στην ανθρωπότητα την προοπτική της αιώνιας ζωής σε μια παραδεισιακή γη. Το εδάφιο Ψαλμός 37:9 δηλώνει: «Όσοι ελπίζουν στον Ιεχωβά, αυτοί θα γίνουν κάτοχοι της γης». Με έλκυσε το ότι αυτή η προοπτική είναι διαθέσιμη σε όλους όσους προσπαθούν να ζουν σύμφωνα με τους κανόνες διαγωγής του Θεού οι οποίοι υπάρχουν στη Γραφή.

Ωστόσο, έκανα μεγάλο αγώνα για να αλλάξω συνήθειες προκειμένου να ζήσω σε αρμονία με τη Γραφή. Λόγω της επιτυχίας μου ως μουσικός και ζωγράφος, είχα γίνει υπερήφανος, γι’ αυτό έπρεπε πρώτα από όλα να μάθω να είμαι ταπεινός. Εκτός αυτού, δεν μου ήταν εύκολο να εγκαταλείψω τον ηθικά χαλαρό τρόπο ζωής μου. Πόσο ευγνώμων είμαι που ο Ιεχωβά εκδηλώνει υπομονή, έλεος και κατανόηση προς όσους κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να εφαρμόσουν τις διδασκαλίες της Γραφής!

Ο κομμουνισμός και ο αθεϊσμός με διαμόρφωσαν τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής μου. Έκτοτε η Γραφή μεταμορφώνει τη ζωή μου. Αυτά που έμαθα κατέστειλαν την ανησυχία μου για το μέλλον και μου έδωσαν σκοπό στη ζωή. Το 1993, βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, και το 2000 παντρεύτηκα την Ταμπίτα, μια ζηλώτρια ομόπιστή μου. Μαζί, αφιερώνουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε για να βοηθήσουμε άλλους να μάθουν για τη Γραφή. Πολλά από τα άτομα που συναντούμε έχουν παρόμοιο υπόβαθρο με εμένα​—έχουν γαλουχηθεί με τον κομμουνισμό και τον αθεϊσμό. Νιώθω βαθιά ικανοποίηση όταν τους δείχνω πώς να γνωρίσουν τον Ιεχωβά.

Όταν άρχισα να συναναστρέφομαι με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι γονείς μου τρομοκρατήθηκαν. Έκτοτε, όμως, έχουν διακρίνει τη θετική επίδραση που είχε στη ζωή μου η συναναστροφή με τους Μάρτυρες. Είμαι πολύ χαρούμενος που τώρα διαβάζουν τη Γραφή και παρακολουθούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Με την Ταμπίτα απολαμβάνουμε έναν καλό γάμο επειδή προσπαθούμε να ακολουθούμε τις συμβουλές που δίνει η Γραφή στα αντρόγυνα. Για παράδειγμα, ενισχύουμε διαρκώς τον γάμο μας εφαρμόζοντας τη συμβουλή της γύρω από τη γαμήλια πιστότητα.​—Εβραίους 13:4.

Τώρα πια δεν αντιμετωπίζω με φόβο τη ζωή ούτε ανησυχώ για το μέλλον. Νιώθω ότι ανήκω σε μια παγκόσμια οικογένεια ομοπίστων, μια οικογένεια που απολαμβάνει πραγματική ειρήνη και ενότητα. Μέσα σε αυτήν, θεωρούμε ο ένας τον άλλον ίσο. Αυτό είναι κάτι που πίστευα και ήθελα να καταφέρω όλη μου τη ζωή.