Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Γολιάθ «είχε ύψος έξι πήχεις και μία σπιθαμή». (1 Σαμουήλ 17:4) Ο πήχης για τον οποίο γίνεται λόγος εδώ αντιστοιχεί σε 44,5 εκατοστά, ενώ η σπιθαμή σε 22,2 εκατοστά. Αν κάνουμε τον υπολογισμό, καταλήγουμε στα δύο μέτρα και ενενήντα εκατοστά. Μερικοί επιμένουν ότι είναι αδύνατον να ήταν τόσο ψηλός ο Γολιάθ, αλλά σκεφτείτε το εξής: Στη σύγχρονη εποχή, ο ψηλότερος άνθρωπος για τον οποίο υπάρχουν καταγραμμένα στοιχεία είχε ύψος πάνω από 2,7 μέτρα. Είναι άραγε αδύνατον να ήταν ο Γολιάθ κάπου δεκαπέντε εκατοστά ψηλότερος; Εκείνος ανήκε στη φυλή των Ρεφαΐμ, που ήταν γνωστό ότι είχε άντρες ασυνήθιστου αναστήματος. Ένα αιγυπτιακό κείμενο του 13ου αιώνα Π.Κ.Χ. κάνει μνεία για κάποιους φοβερούς πολεμιστές στην περιοχή της Χαναάν οι οποίοι είχαν ύψος πάνω από δύο μέτρα και σαράντα εκατοστά. Το ύψος του Γολιάθ λοιπόν, αν και ασυνήθιστο, δεν είναι απίθανο.

Κάποτε οι λόγιοι προσπαθούσαν να υποβιβάσουν τον Βασιλιά Δαβίδ κατατάσσοντάς τον στα μυθικά πρόσωπα, αλλά αυτό έχει πλέον καταστεί πιο δύσκολο. Αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει μια αρχαία επιγραφή στην οποία υπάρχει η φράση «στον οίκο του Δαβίδ». Επιπλέον, ο Ιησούς Χριστός αναφέρθηκε στον Δαβίδ ως πραγματικό πρόσωπο. (Ματθαίος 12:3· 22:43-45) Η ταυτότητα του Ιησού ως Μεσσία υποστηρίζεται από δύο λεπτομερείς γενεαλογίες οι οποίες δείχνουν ότι καταγόταν από τον Βασιλιά Δαβίδ. (Ματθαίος 1:6-16· Λουκάς 3:23-31) Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι ο Δαβίδ ήταν πραγματικό πρόσωπο.

Η Γραφή λέει ότι η μάχη έλαβε χώρα στην Κοιλάδα Ηλά. Γίνεται όμως ακόμη πιο συγκεκριμένη, επισημαίνοντας ότι οι Φιλισταίοι στρατοπέδευσαν σε μια λοφοπλαγιά κάπου ανάμεσα σε δύο πόλεις, τη Σωχώχ και την Αζηκά. Οι Ισραηλίτες είχαν πάρει τις θέσεις τους στην άλλη πλευρά της κοιλάδας, στην απέναντι λοφοπλαγιά. Ήταν πραγματικά αυτά τα μέρη;

Προσέξτε τι είπε κάποιος που επισκέφτηκε πρόσφατα την περιοχή: «Ο ξεναγός μας—ο οποίος δεν ήταν θρησκευόμενος—μας πήγε στην Κοιλάδα Ηλά. Ακολουθήσαμε ένα ανηφορικό μονοπάτι που μας έφερε στην κορυφή ενός λόφου. Καθώς αγναντεύαμε την κοιλάδα, μας είπε να διαβάσουμε τα εδάφια 1 Σαμουήλ 17:1-3. Ύστερα, μας έδειξε την κοιλάδα από άκρη σε άκρη, λέγοντας: “Εκεί, στα αριστερά σας, βρίσκονται τα ερείπια της Σωχώχ”. Γυρίζοντας από την άλλη, είπε: “Από εκεί, στα δεξιά σας, είναι τα ερείπια της Αζηκά. Οι Φιλισταίοι στρατοπέδευσαν ανάμεσα σε αυτές τις πόλεις, σε κάποια από τις πλαγιές απέναντί μας. Άρα, πιθανώς να στεκόμαστε στο σημείο όπου στρατοπέδευσαν οι Ισραηλίτες”. Φαντάστηκα τον Σαούλ και τον Δαβίδ να στέκονται ακριβώς εκεί όπου βρισκόμουν. Ύστερα κατηφορίσαμε στον πυθμένα της κοιλάδας και διασχίσαμε την κοίτη ενός χειμάρρου, ξερή στο μεγαλύτερο μέρος της και γεμάτη πέτρες. Αμέσως έφερα στον νου μου τον Δαβίδ να σκύβει εδώ για να μαζέψει πέντε λείες πέτρες, μία από τις οποίες σκότωσε τον Γολιάθ». Εκείνος ο επισκέπτης, όπως και πολλοί άλλοι, εντυπωσιάστηκε βαθιά από τις ακριβείς λεπτομέρειες του Βιβλικού υπομνήματος.

Δεν υπάρχει βάσιμο έρεισμα για να αμφισβητήσουμε την αξιοπιστία αυτής της ιστορικής αφήγησης. Μιλάει για πραγματικά πρόσωπα και πραγματικά μέρη. Το σπουδαιότερο είναι πως αποτελεί μέρος των θεόπνευστων Γραφών και επομένως προέρχεται από τον Θεό της αλήθειας, Εκείνον που «δεν μπορεί να πει ψέματα».—Τίτο 1:2· 2 Τιμόθεο 3:16.