Ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους ένα μοναδικό δώρο​—την ικανότητα να επικοινωνούν μαζί του και να του εκφράζουν τα συναισθήματά τους μέσω προσευχής. Ο προφήτης Δαβίδ προσευχήθηκε: «Ω! Εσύ που ακούς προσευχή, σε εσένα θα έρχονται κάθε είδους άνθρωποι». (Ψαλμός 65:2) Αλλά με ποιον τρόπο μπορούμε να προσευχόμαστε ώστε να μας ακούει ο Θεός και να μας ευλογεί;

Στις προσευχές που κάνετε όταν είστε μόνοι σας μπορείτε να ανοίγετε την καρδιά σας στον Θεό​—να του λέτε ό,τι νιώθετε πραγματικά. (Ψαλμός 62:8) Ο Παντοδύναμος εκτιμάει πολύ τις ειλικρινείς προσευχές που βγαίνουν από την καρδιά μας.

Παρότι ο Θεός έχει πολλούς τίτλους, έχει μόνο ένα προσωπικό όνομα. «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά. Αυτό είναι το όνομά μου». (Ησαΐας 42:8) Το όνομα Ιεχωβά εμφανίζεται περίπου 7.000 φορές στις Άγιες Γραφές. Πολλοί προφήτες απευθύνονταν στον Θεό χρησιμοποιώντας το προσωπικό του όνομα. Ο Αβραάμ είπε: «Ιεχωβά, σε παρακαλώ, . . . άφησέ με να πω κάτι ακόμη». (Γένεση 18:30) Και εμείς επίσης πρέπει να χρησιμοποιούμε το όνομα του Θεού, Ιεχωβά, όταν προσευχόμαστε.

Ο Θεός καταλαβαίνει τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας σε όποια γλώσσα και αν του μιλάμε. Ο Λόγος του μας διαβεβαιώνει: «Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και κάνει το σωστό είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν».​—Πράξεις 10:34, 35.

Ωστόσο, για να μας ευλογήσει ο Θεός, δεν αρκεί απλώς να προσευχόμαστε. Στα επόμενα άρθρα, θα αναλύσουμε τι άλλο χρειάζεται να κάνουμε.