Akong Nadawat ang Daghang Panalangin

Sumala sa giasoy ni Arthur Bonno

TUIG 1951 kadto. Kami sa akong asawa nga si Edith nagtambong ug distritong kombensiyon diin among nadungog ang pahibalo nga adunay himoong miting alang niadtong interesadong magmisyonaryo.

“Motambong ta aron maminaw!” ako miagda.

“Art, dili na para nato!” mitubag si Edith.

“Sige lang Dith, maminaw ra ta.”

Human sa miting, gipanghatag ang mga aplikasyon alang sa Tunghaang Gilead.

“Atong pil-apan ni,” ako miawhag.

“Pero Art, unsaon na lang ang atong mga pamilya?”

Mga usa ka tuig ug tunga human sa kombensiyon, kami mitungha sa Gilead ug giasayn sa Ecuador, South America.

Lagmit imong masabtan sa among pag-estoryahay niadtong kombensiyona nga ako agresibo ug may positibong tinamdan. Apan si Edith malumo ug makasaranganon. Samtang nagdako sa gamayng lungsod sa Elizabeth, Pennsylvania, U.S.A., siya wala makabiyaheg layo o makahibalag ug langyaw. Lisdan siya nga mobiya sa iyang pamilya. Bisan pa niana, kinasingkasing niyang gidawat ang asaynment nga magmisyonaryo sa laing nasod. Niadtong 1954, miabot mi sa Ecuador ug sukad niadto kami nag-alagad sa maong nasod. Sulod sa daghang katuigan, among nadawat ang daghang panalangin. Gusto ka bang mahibalo sa pipila niana?

Makalilipay nga Handomanan

Ang una namong asaynment mao ang kaulohang siyudad sa Quito, nga nahimutang sa kabukiran sa Andes. Duha ka adlaw ming nagbiyahe sa tren ug trak gikan sa siyudad sa Guayaquil nga duol sa baybay—nga karon 30 minutos na lang nga biyahe sa ayroplano! Nag-alagad kami sa Quito sulod sa upat ka halandomong tuig. Niadtong 1958, nadawat namo ang laing panalangin: Kami gidapit nga mag-alagad sa sirkitong buluhaton.

Niadtong panahona, dihay duha lang ka gagmayng sirkito sa tibuok nasod. Busa gawas sa pagduaw sa mga kongregasyon,  mogugol kamig daghang semana sulod sa usa ka tuig sa pagsangyaw sa gagmayng lungsod sa mga Indian nga walay Saksi. Ang mga sak-anan didto sagad gagmayng kuwarto nga way-bentana ug may usa lamang ka katre. Kami nagdaladalag kahon nga gama sa kahoy nga gisudlag kosinilya, usa ka kalaha, plato, planggana, hanig sa katre, moskitero, besti, daang peryodiko, ug uban pa. Among paskan ug peryodiko ang mga buslot sa bungbong aron dili makasulod ang mga ilaga.

Bisag ngiob ang mga kuwarto, malipay ming mahinumdom sa among kabildohay matag gabii nga nanglingkod sa katre ug nangaog simpleng pagkaon nga among giluto sa among kosinilya. Kay ako madalidalion man, sagad mosulti ko nga wala hunahunaa, mao nga usahay mohisgot ang akong asawa sa maong malinawong mga gutlo ug mataktikanhong mga paagi sa pagpakigsulti sa mga igsoon. Namati ko niya, ug nahimong mas makapalig-on ang akong mga pagduaw. Sa dihang makasulti kog dili maayo bahin sa uban, dili siya motubay ug estorya. Busa nakakat-on kong magmapositibo sa akong mga igsoon. Hinuon, kadaghanan sa among estoryahan magabii mao ang among nakat-onan sa mga artikulo sa Bantayanang Torre ug mga kasinatian sa pagsangyaw nianang adlawa. Pagkamakapadasig sa among mga kasinatian!

Among Nakaplagan si Carlos

Sa lungsod sa Jipijapa, sa kasadpang Ecuador, gihatagan kamig ngalan sa usa ka interesado—Carlos Mejía, apan walay adres. Pagbiya namo nianang buntaga, wala mi mahibalo kon asa siya pangitaa, basta nanglakaw lang mi. Tungod sa kusog nga ulan sa miaging gabii, gilikayan namo ang lapokon nga mga libaong sa dalan. Nag-una kog lakaw sa akong asawa ug sa kalit siya misinggit, “Art!” Paglingi nako, nakita ko si Edith nga nalubong sa lapok kutob sa tuhod. Kataw-anan kaayo kadtong tan-awon pero wala ko mokatawa kay kahilakon na siya.

Ako siyang gihaw-as sa lapok, pero nalubong ang iyang sapatos. May batang lalaki ug babaye nga nagtan-aw, busa ako silang giingnan, “Tagaan ta mog kuwarta kon makuha ninyo ang sapatos sa lapok.” Dali kaayo nilang nakuha ang sapatos, pero kinahanglang manghimasa si Edith. Ang inahan sa mga bata nakakita kanamo ug gipadayon mi sa ilang balay, ug mitabang siya sa paglimpiyo sa bitiis sa akong asawa samtang ang mga bata naghinlo sa napunog-lapok nga sapatos. Sa dayon namong lakaw, may maayong butang nga nahitabo. Nangutana ko sa babaye kon may nailhan ba siyang Carlos Mejía. Siya nasorpresa ug miingon, “Ako nang bana.” Wala madugay, ang pagtuon sa Bibliya nasugdan ug ang tanang membro sa pamilya nabawtismohan. Mga tuig sa ulahi, si Carlos, iyang asawa, ug duha nila ka anak nahimong espesyal payunir.

Lisod nga mga Biyahe —Makapadasig nga Pag-abiabi

Dili sayon ang pagbiyahe diha sa sirkitong buluhaton. Kami nagsakay ug mga bus, tren, trak, bangka, ug gagmayng ayroplano. Kas-a, si John McLenachan nga magtatan-aw sa distrito ug iyang asawa nga si Dorothy, miuban namog sangyaw sa mga baryo sa mga mananagat duol sa utlanan sa Colombia. Misakay mi sa demotor nga bangka. Giubayan mig mga iho nga ingon ka dagko sa bangka! Bisan gani ang beteranong bangkero nga uban namo nahadlok sa kadako sa mga iho ug dalidali niyang gipatipas ang bangka aron maduol sa baybay.

Hinunoa, makapatagbaw gayod ang sirkitong buluhaton bisan pa sa mga kalisdanan. Among nahimamat ang buotan ug maabiabihong mga igsoon. Daghang higayon nga ang mga pamilyang among gisak-an moinsistir  nga katulo mi mokaon kada adlaw, samtang sila kas-a ra. O kami ang mohigda sa katre, samtang sila sa salog. Ang akong asawa sagad moingon, “Kining minahal nga mga igsoon nakapaamgo nako nga pipila ra ka butang ang atong gikinahanglan sa kinabuhi.”

“Dili Kami Gustong Mobalibad”

Pagka-1960 nakadawat na sab mig laing panalangin—kami gidapit sa pag-alagad sa sangang buhatan sa Guayaquil. Samtang ako nagtrabaho sa opisina, si Edith nakig-uban sa usa ka kongregasyon duol sa Bethel. Giisip nako nga ako dili gyod takos motrabaho sa opisina, apan ang Hebreohanon 13:21 nag-ingon nga ang Diyos nagsangkap kanato “sa matag maayong butang aron sa pagbuhat sa iyang kabubut-on.” Duha ka tuig sa ulahi, gidapit ko alang sa napulo-ka-bulan nga kurso sa Gilead nga himoon sa Bethel sa Brooklyn, New York. Niadtong panahona, ang mga asawa ibilin ra sa ilang asaynment. Ang akong asawa nakadawat ug sulat gikan sa Brooklyn. Gipangutana siya kon mosugot ba siyang mahilayo sa iyang bana sulod sa napulo ka bulan.

Si Edith mibalos: “Dili kini sayon para nako, apan nahibalo mi nga si Jehova motabang namo sa bisan unsang kalisdanan. . . . Dili namo gustong balibaran ang mga pribilehiyo nga itanyag kanamo o ang kahigayonan nga mahimong mas kuwalipikado sa pagtuman sa among mga responsabilidad.” Samtang didto ko sa Brooklyn, nakadawat kog sulat kada semana gikan sa akong asawa.

Pag-alagad Uban sa Matinumanong mga Isigkamagtutuo

Niadtong 1966, tungod sa problema sa panglawas, kami ni Edith mibalik sa Quito, diin among gipadayon ang misyonaryong pag-alagad uban sa lokal nga mga igsoon. Pagkamatinumanon niadtong mga igsoona!

May usa ka matinumanong sister nga pirmeng kulatahon sa iyang di-magtutuong bana. Usa ka adlaw, sa alas sayis sa buntag, kami gipahibalo nga siya gikulata na sab. Miadto ko dayon sa balay sa sister. Dili ko makatuo sa akong nakita. Naghigda siya sa katre nga nanglagom ug napunog bun-og. Gipusposan siya sa iyang bana ug puloan sa silhig hangtod nga kana nabali. Pagkahapon, naabtan nako ang bana sa ilang balay ug gisultihan siya nga tinalawan ang iyang gibuhat. Pwerte niyang pangayog pasaylo.

Sayo sa 1970 nga katuigan, miarang-arang ang akong panglawas ug mibalik mi sa sirkitong buluhaton. Ang siyudad sa Ibarra nasakop sa among sirkito. Sa pagduaw namo niadtong hinapos sa katuigan sa 1950, duha lang ang Saksi didto, usa ka misyonaryo ug usa ka lokal nga brader. Busa interesado kaming mahimamat ang daghang bag-ohan sa kongregasyon.

Sa among unang tigom didto, si Brader Rodrigo Vaca nagdumalag usa ka bahin nga may pakig-ambit sa mamiminaw. Inigpangutana niya, ang mga nanambong  moingon ug “Yo, yo!” (“Ako, ako!”) imbes mopataas sa kamot. Nagtinan-away mi ni Edith nga natingala. ‘Nganong ingon man sila niana?’ ako naghunahuna. Among nahibaloan sa ulahi nga buta diay si Brader Vaca apan makaila siya sa tingog sa mga igsoon. Usa gayod siya ka magbalantay nga nakaila sa iyang mga karnero! Kini nagpahinumdom kanamo sa mga pulong ni Jesus diha sa Juan 10:3, 4, 14 diin ang Maayong Magbalantay ug ang mga karnero nagkailhanay pag-ayo sa usag usa. Karon, ang Ibarra duna nay unom ka kongregasyon nga Kinatsila ug pinulongan, usa ka kongregasyon nga Quichua, ug usa ka kongregasyon nga senyas. Si Brader Vaca matinumanong nag-alagad ingong ansiyano ug espesyal payunir. *

Mapasalamaton sa Pagkamaayo ni Jehova

Pagka-1974 among nasinati ang laing pasundayag sa pagkamaayo ni Jehova sa dihang gipabalik mi sa Bethel, diin ako giasayn na sab sa administratibong buluhaton ug sa ulahi gitudlo ingong membro sa Komite sa Sanga. Sa sinugdan si Edith nagtrabaho sa kosina, ug sa ulahi sa opisina, ingong tig-atiman sa mga sulat hangtod karon.

Latas sa katuigan, nalipay kami sa pag-abiabi sa gatosan ka misyonaryo nga migraduwar sa Gilead, nga nakatabang sa mga igsoon sa kongregasyon nga mahimong hamtong ug masiboton. Nadasig usab kami sa libolibong igsoon gikan sa kapig 30 ka nasod nga nag-alagad dinhi. Makapahingangha gayod ang ilang pagkamasakripisyohon! Gibaligya sa uban ang ilang balay ug negosyo aron makaalagad sa mga dapit dinhi nga dako ang panginahanglan. Mipalit silag mga sakyanan aron makasangyaw sa lagyong dapit, nagtukod ug mga kongregasyon, ug mitabang sa pagpanukod ug mga Kingdom Hall. Daghang tagsaanong sister gikan sa laing nasod ang nanganhi aron magpayunir—ug pagkamasiboton ug pagkakugihan nila!

Sa pagkatinuod, akong nadawat ang daghang panalangin sa mga katuigan nga ako nag-alagad sa Diyos. Ang kinalabwan niini mao ang akong relasyon kang Jehova. Mapasalamaton usab ako kang Jehova sa pagtagana nakog “katimbang.” (Gen. 2:18) Kon mahinumdom ko sa among kapig 69 ka tuig nga panagtiayon, makahunahuna ko sa Proverbio 18:22, nga nag-ingon: “Nakakaplag ba ang usa ug usa ka maayong asawa? Siya nakakaplag ug usa ka maayong butang.” Nalipay ko nga si Edith ang akong kauban sa kinabuhi. Nakatabang siya kanako sa daghan kaayong paagi. Siya usab mahigugmaon sa iyang inahan. Sukad sa among pag-abot sa Ecuador, kada semana siyang nagpadalag sulat sa iyang inahan hangtod sa 1990, sa dihang ang iyang inahan namatay sa edad nga 97.

Ako 90 anyos na ug si Edith 89. Kami nalipay nga nakatabang ug mga 70 ka tawo nga makaila kang Jehova. Wala gyod mi magmahay nga among gipil-apan ang aplikasyon sa Tunghaang Gilead 60 ka tuig kanhi. Kana miresulta sa kinabuhi nga tugob sa panalangin.

[Footnote]

[Hulagway sa panid 29]

Sa Yankee Stadium sa New York uban sa isigkamisyonaryo sa among klase sa Gilead, 1958

[Hulagway sa panid 31]

Usa ka pamilyang Saksi sa among sirkito nga among giduaw, 1959

[Hulagway sa panid 32]

Sa sangang buhatan sa Ecuador, 2002