Pagtrabaho Diha sa “Uma”—Sa Dili pa ang Pag-ani
Pagtrabaho Diha sa “Uma”—Sa Dili pa ang Pag-ani
ANG mga tinun-an sa Dakong Magtutudlo nalibog. Mao pay pag-asoy ni Jesus sa usa ka mubong sugilanon bahin sa trigo ug mga bunglayon. Kana maoy usa sa daghang sambingay nga iyang gisulti nianang adlawa. Sa dihang siya natapos, kadaghanan sa iyang mga mamiminaw nanglakaw. Apan ang iyang mga sumusunod nahibalo nga aduna gayoy linaing kahulogan sa iyang mga sambingay—ilabina ang bahin sa trigo ug mga bunglayon. Sila nahibalo nga si Jesus dili lang kay usa ra ka makaiikag nga estoryador.
Si Mateo nagtaho nga sila mihangyo: “Ipatin-aw kanamo ang sambingay sa mga bunglayon diha sa uma.” Agig tubag, gipatin-aw ni Jesus ang sambingay, nga nagtagna sa usa ka dakong apostasya nga maugmad taliwala sa iyang nag-angkong mga tinun-an. (Mateo 13:24-30, 36-38, 43) Kini nahitabo gayod, ug ang apostasya daling mikaylap human sa pagkamatay ni apostol Juan. (Buhat 20:29, 30; 2 Tesalonica 2:6-12) Ang mga epekto niini kaylap kaayo nga tungod niana ang pangutana nga gipatugbaw ni Jesus, sumala sa natala sa Lucas 18:8, daw haom kaayo: “Sa dihang ang Anak sa Tawo moabot, makaplagan ba gayod niya ang pagtuo dinhi sa yuta?”
Ang pag-abot ni Jesus magtimaan sa sinugdanan sa “pag-ani” sa samag-trigo nga mga Kristohanon. Kana maoy ilhanan sa ‘katiklopan sa sistema sa mga butang,’ nga nagsugod sa 1914. Busa dili kita angayng mahibulong nga ang pipila misugod sa pagkaikag sa kamatuoran sa Bibliya sa yugto nga mitultol ngadto sa pagsugod sa pag-ani.—Mateo 13:39.
Ang pagsusi sa makasaysayanhong talaan nagpadayag nga ilabina sukad sa ika-15ng siglo paunahan, ang mga hunahuna gipukaw, bisan taliwala sa kinabag-an sa Kakristiyanohan nga sama sa “mga bunglayon,” o mini nga mga Kristohanon. Sa dihang wala na idili ang pagbaton ug Bibliya ug gihimo na ang mga konkordansiya sa Bibliya, ang matinud-anog-kasingkasing nga mga indibiduwal misugod sa pagsusi nga mainampingon sa Kasulatan.
Ang Kahayag Misanag
Lakip sa maong mga tawo sa pagsugod sa ika-19ng siglo si Henry Grew (1781-1862), nga taga-Birmingham, Inglaterra. Sa edad nga 13, siya milawig uban sa iyang pamilya tabok sa Atlantiko ngadto sa Tinipong Bansa, nga miabot sa Hulyo 8, 1795. Sila mipuyo sa Providence, Rhode Island. Ang iyang mga ginikanan nagsilsil diha kaniya sa gugma alang sa Bibliya. Sa 1807, sa edad nga 25, si Grew gihangyo sa pag-alagad ingong pastor sa Baptist Church sa Hartford, Connecticut.
Giseryoso niya ang iyang mga responsabilidad sa pagtudlo ug misulay sa pagtabang niadtong iyang giatiman nga magkinabuhi nga kaharmonya sa Kasulatan. Bisan pa niana, siya nagtuo nga huptang hinlo ang kongregasyon pinaagi sa pagpalagpot kang bisan kinsa nga motuyo sa pagpakasala. Usahay, siya, duyog sa ubang responsableng mga tawo sa simbahan, kinahanglang magpapahawa (magpalagpot) niadtong kinsa nakighilawas o nakigbahin sa ubang dili-hinlong mga binuhatan.
Dihay laing mga suliran sa simbahan nga nakatugaw kaniya. Sila may mga tawo nga dili mga membro sa simbahan nga nagdumala sa mga kalihokan sa simbahan ug nanguna sa pag-awit diha sa mga serbisyo. Kining mga tawhana makadesisyon 2 Corinto 6:14-18; Santiago 1:27) Sa iyang hunahuna, ang pagpaawit sa mga dili-magtutuo ug mga awit sa pagdayeg sa Diyos maoy pasipala. Tungod niini nga baroganan, sa 1811, si Henry Grew gisalikway sa simbahan. Ang ubang mga membro nga may samang mga hunahuna miduyog sa pagbulag gikan sa simbahan.
usab may kalabotan sa kongregasyon ug busa may diyutayng gahom sa pagpalakaw niini. Pinasukad sa prinsipyo sa pagkahimong bulag gikan sa kalibotan, si Grew hugot gayong nagtuo nga ang matinumanong mga tawo lamang ang angayng mohimo niini nga mga katungdanan. (Pagbulag Gikan sa Kakristiyanohan
Kining grupoha, lakip kang Henry Grew, misugod sa pagtuon sa Bibliya uban sa tumong nga ipasibo ang ilang mga kinabuhi ug mga kalihokan sa mga tambag niini. Tungod sa ilang mga pagtuon nasabtan pa nila ug dugang ang kamatuoran sa Bibliya ug tungod niini ilang giyagyag ang mga sayop sa Kakristiyanohan. Pananglitan, sa 1824, si Grew misulat ug maayong-pagkapangatarongan nga pagpanghimakak sa Trinidad. Matikdi ang lohika niining kinutlo gikan sa iyang mga sinulat: “‘Bahin nianang adlawa, ug nianang taknaa walay tawo ang nahibalo, wala bisan ang mga manolunda nga anaa sa langit, ni ang Anak, gawas sa AMAHAN.’ [Marcos 13:32] Matikdi dinhi ang dayag nga mga kalainan sa ranggo sa pagkapersona. Ang Tawo, mga Manulonda, Anak, Amahan. . . . Ang atong Ginoo nagtudlo kanato nga ang Amahan lamang ang nahibalo bahin nianang adlawa. Apan dili kini tinuod, kon, ingon sa gituohan sa uban, ang Amahan, Pulong, ug Balaang Espiritu maoy tulo ka persona sa usa ka Diyos; kay, sumala niini [nga pagtulon-an, ang doktrina sa Trinidad,] ang . . . Anak nahibalo usab niini sama sa Amahan.”
Giyagyag ni Grew ang pagkasalingkapaw sa mga klerigo ug sa mga komandante sa militar kinsa nagpakaaron-ingnong nag-alagad kang Kristo. Sa 1828 siya mipahayag: “May mahunahunaan pa ba kita nga mas labawng panagsumpaki, kay sa kahimtang sa usa ka Kristohanon nga sa paggawas niya sa iyang kaugalingong lawak, diin siya nagaampo alang sa iyang mga kaaway, mandoan niya ang iyang kasundalohan sa pagduslak sa mga hinagiban sa kamatayon uban ang mabangis kaayo nga kasuko, ngadto sa kasingkasing niadtong mao gihapong mga kaaway? Sa usa ka bahin, siya kaamgid gayod sa iyang himalatyong Agalon; apan kang kinsa siya kaamgid? Si Jesus nag-ampo alang sa iyang mga mamumuno. Ang mga Kristohanon nagpatay niadtong ilang giampo.”
Mas puwersado pa, si Grew misulat: “Kanus-a man kita motuo sa Labing Gamhanan nga nagpasalig kanato nga siya ‘dili mabiaybiay?’ Kanus-a man nato masabtan ang kinaiyahan, ang kaalam, nianang balaang relihiyon nga nagbaod kanato sa pagdumili bisan gani sa ‘dagway sa daotan?’ . . . Dili ba pagdaot kana sa dungog sa Anak sa Diyos, sa paghunahuna nga ang iyang relihiyon nagsugo sa tawo nga mogawi samag manulonda sa usa ka bahin, ug magtugot kaniya nga mogawi samag demonyo sa laing bahin?”
Dili Dala sa Pagkatawo ang Kinabuhing Walay Kataposan
Niadtong mga tuig nga wala pay radyo ug telebisyon, ang popular nga paagi sa pagpahayag sa hunahuna sa usa mao ang pagsulat ug pag-apod-apod ug mga pulyeto. Sa mga 1835, misulat si Grew ug usa ka hinungdanong pulyeto nga nagyagyag sa mga pagtulon-an bahin sa pagkadili-mamatay sa kalag ug sa impiyernong-kalayo ingong dili-kasulatanhon. Nagtuo siya nga kining mga doktrinaha nagpasipala sa Diyos.
Kini nga pulyeto adunay layog-abot nga mga epekto. Sa 1837, ang 40-anyos nga si George Storrs nakakaplag ug kopya sa maong pulyeto diha sa tren. Si Storrs maoy lumad sa Lebanon, New Hampshire, nga nagpuyo nianang panahona sa Utica, New York.
Siya maoy usa ka tinahod kaayong ministro sa Methodist-Episcopal Church. Sa pagbasa niya sa pulyeto, siya nakadayeg nga ang maong lig-ong argumento magamit batok niining paninugdang mga pagtulon-an sa Kakristiyanohan, nga kaniadto wala gayod niya duhaduhai. Wala siya mahibalo kon kinsa ang awtor, ug human na lang sa pipila ka tuig, labing menos sa 1844, nga iyang nahibalag si Henry Grew samtang pareho silang nagpuyo sa Philadelphia, Pennsylvania. Apan, si Storrs nagtuon sa maong butang nga kinaugalingon sulod sa tulo ka tuig, nga nakigsulti lamang bahin niana sa laing mga ministro.
Sa kataposan, sanglit walay makapanghimakak sa mga butang nga iyang nakat-onan, si George Storrs mihukom nga siya dili mahimong
magmatinumanon sa Diyos kon siya magpabilin sa Methodist Church. Siya miluwat sa 1840 ug mibalhin ngadto sa Albany, New York.Sa sayong tingpamulak sa 1842, si Storrs mihatag ug serye sa unom ka pakigpulong sulod sa unom ka semana bahin sa ulohang “Usa ka Pagtuki—Ang mga Daotan ba Dili-Mamatay?” Daghan kaayo ang naikag nga iyang girebisar kana aron ipatik, ug sulod sa misunod nga 40 ka tuig, ang sirkulasyon niini mikabat ug 200,000 sa Tinipong Bansa ug Gran Britanya. Si Storrs ug Grew nag-uban sa mga pagpakigdebate batok sa doktrinang pagkadili-mamatay sa kalag. Si Grew masibotong nagpadayon sa pagsangyaw hangtod sa iyang kamatayon sa Agosto 8, 1862, sa Philadelphia.
Wala madugay human nga gipahayag ni Storrs ang unom ka pakigpulong nga bag-o pang gihisgotan, siya naikag sa pagsangyaw ni William Miller, kinsa nagpaabot sa makitang pagbalik ni Kristo sa 1843. Sulod sa mga duha ka tuig, si Storrs aktibong nalangkit sa pagsangyaw niini nga mensahe sa tibuok amihanan-sidlakang Tinipong Bansa. Human sa 1844, misupak na siya sa pagtakda ug bisan unsang petsa sa pagbalik ni Kristo, apan wala siya mosupak kon ang uban buot mosusi sa kronolohiya. Si Storrs nagtuo nga ang pagbalik ni Kristo haduol na ug busa hinungdanon alang sa mga Kristohanon nga magpabiling nagmata ug igmat sa espirituwal, nga andam alang sa adlaw sa pagsusi. Apan mibulag siya sa grupo ni Miller tungod kay sila midawat sa dili-kasulatanhong mga doktrina, sama sa pagkadili-mamatay sa kalag, pagkasunog sa kalibotan, ug pagkawalay bisan unsang paglaom nga mabuhi sa walay kataposan alang niadtong mamatay nga walay alamag sa kamatuoran.
Ngadto sa Unsa Motultol ang Gugma sa Diyos?
Dili madawat ni Storrs ang panglantaw sa Adventista nga banhawon sa Diyos ang daotang mga tawo sa bugtong tuyo nga sila patyon pag-usab. Wala siyay makitang ebidensiya diha sa Kasulatan alang sa maong walay-kapuslanan ug mapanimaslong lihok sa bahin sa Diyos. Si Storrs ug ang iyang mga kauban lahi kaayo ug gituohan ug mihinapos nga ang mga daotan dili gayod banhawon. Bisan tuod nalisdan sila sa pagpatin-aw sa pipila ka teksto nga nagtumong sa pagbanhaw sa dili-matarong, para nila ang ilang panghinapos daw mao ang mas kaharmonya sa gugma sa Diyos. Ang dugang pag-uswag sa pagsabot sa katuyoan sa Diyos sa wala madugay miabot.
Sa 1870, si Storrs grabeng nasakit ug wala makatrabaho sulod sa pipila ka bulan. Niining panahona, nasusi niya pag-usab ang tanan niyang nakat-onan sa tibuok niyang 74 ka tuig. Siya mihinapos nga iyang nasayloan ang usa ka hinungdanong bahin sa katuyoan sa Diyos alang sa katawhan sumala sa gipaila sa Abrahamikong pakigtugon—nga ‘ang tanang pamilya sa yuta magapanalangin sa ilang kaugalingon tungod kay si Abraham namati sa tingog sa Diyos.’—Genesis 22:18; Buhat 3:25.
Kini naghatag niya ug bag-ong ideya. Kon “ang tanang pamilya” pagapanalanginan, dili ba kinahanglang madunggan sa tanan ang maayong balita? Sa unsang paagi madunggan nila kini? Dili ba ang milyonmilyon nangamatay na? Sa dugang pagsusi sa Kasulatan, siya nakahinapos nga adunay duha ka matang sa nangamatayng “daotan” nga mga tawo: kadtong bug-os nga misalikway sa gugma sa Diyos ug kadtong namatay nga walay alamag sa kamatuoran.
Ang ulahi, si Storrs mihinapos, kinahanglang banhawon gikan sa mga patay aron hatagan sila ug higayon nga makabenepisyo gikan sa halad lukat ni Kristo Jesus. Kadtong modawat niana mabuhing walay kataposan sa yuta. Kadtong mosalikway niana pagalaglagon. Oo, si Storrs nagtuo nga dunay paglaom kadtong pagabanhawon sa Diyos. Ngadtongadto, wala nay mamatay pa tungod sa sala ni Adan gawas kang Adan! Apan komosta kadtong nagkinabuhi panahon sa pagbalik ni Ginoong Jesu-Kristo? Sa kataposan nasabtan ni Storrs nga ang globonhong kampanya sa pagsangyaw kinahanglang himoon aron maabot sila. Wala siyay bisag gamayng ideya kon sa unsang paagi himoon ang maong butang, apan diha sa pagtuo siya misulat: “Apan daghan kaayo, nga kon dili nila masabtan kon sa unsang paagi pagahimoon ang usa ka butang ilang isalikway kana, nga maora bag imposible nga makahimo niana ang Diyos tungod kay dili nila masabtan ang pamaagi.”
Si George Storrs namatay sa Disyembre 1879, sa iyang balay sa Brooklyn, New York, mga pipila lamang ka bloke gikan sa nahimo sa ulahi nga sentro sa globonhong kampanya sa pagsangyaw nga iyang maikagon kaayong gihulat.
Dugang Kahayag Gikinahanglan
Nasabtan ba sa maong mga tawo sama kang Henry Grew ug George Storrs ang kamatuoran nga sama ka tin-aw sa atong nasabtan karon? Wala. Nahibalo sila sa ilang pakigbisog, ingon sa gisulti ni Storrs sa 1847: “Angay natong hinumdoman nga mao pa lamay atong paggawas gikan sa yugto sa espirituwal nga kangitngit sa simbahan; ug dili gayod katingad-an kon atong makaplagan ang pipila ka ‘Babilonyanhong mga pagtulon-an’ nga giisip gihapon ingong kamatuoran.” Pananglitan, nasabtan ni Grew ang lukat nga gitagana ni Jesus, apan wala niya masabti nga kadto maoy usa ka “katugbang nga lukat,” nga mao, ang hingpit nga tawhanong kinabuhi ni Jesus nga gihatag agig baylo sa nawalang hingpit nga tawhanong kinabuhi ni Adan. (1 Timoteo 2:6) Si Henry Grew nasayop usab sa pagtuo nga si Jesus mobalik ug magmando nga makita dinhi sa yuta. Bisan pa niana, si Grew maikagon sa pagbalaan sa ngalan ni Jehova, usa ka ulohan nga pipila ra ka tawo ang naikag sukad sa ikaduhang siglo K.P.
Sa susama si George Storrs wala makabaton ug hustong pagsabot sa pipila ka hinungdanong mga punto. Nakita niya ang mga kabakakan nga gipasiugda sa mga klero, apan usahay motuo usab siya sa kabakakan. Pananglitan, tungod kay supak kaayo sa hunahuna sa ortodoksong klero bahin kang Satanas, si Storrs wala motuo sa ideya nga ang Yawa maoy usa ka tinuod nga persona. Siya wala motuo sa Trinidad; apan, dili siya tino hangtod sa dihang
hapit na siyang mamatay kon ang balaang espiritu maoy usa ba ka persona. Bisan tuod gidahom ni George Storrs nga ang pagbalik ni Kristo sa sinugdan dili makita, siya naghunahuna nga sa ulahi moabot siya nga makita. Bisan pa niana, maorag ang duha ka tawo matinud-anog-kasingkasing ug sinsero, ug sila mas duolduol sa kamatuoran kay sa kadaghanan.Ang “uma” nga gihubit ni Jesus diha sa sambingay sa trigo ug mga bunglayon dili pa kaayo andam nga anihon. (Mateo 13:38) Si Grew, Storrs, ug ang uban nagtrabaho diha sa “uma” agig pagpangandam sa pag-ani.
Si Charles Taze Russell, nga misugod sa pagpatik niining magasina sa 1879, misulat maylabot sa iyang unang mga tuig: “Ang Ginoo naghatag kanamo ug daghang tabang sa pagtuon sa Iyang pulong, nga taliwala kanila nangibabaw ang atong minahal pag-ayo ug tigulang nga igsoon, si George Storrs, kinsa, pinaagi sa pulong ug pluma naghatag kanamog dakong tabang; apan kami kanunayng nagtinguha nga dili mahimong mga sumusunod sa tawo, bisag unsa pa ka maayo ug maalamon, kondili ‘mga Sumusunod sa Diyos ingong minahal nga mga anak.’” Oo, ang sinserong mga estudyante sa Bibliya makabenepisyo sa mga paningkamot sa mga tawo sama kang Grew ug Storrs, apan hinungdanong susihon gihapon ang Pulong sa Diyos, ang Bibliya, ingong tinuod nga tuboran sa kamatuoran.—Juan 17:17.
[Kahon/Hulagway sa panid 26]
Kon Unsay Gituohan ni Henry Grew
Ang ngalan ni Jehova gipasipalahan, ug kinahanglan kining balaanon.
Ang Trinidad, pagkadili-mamatay sa kalag, ug impiyernong-kalayo maoy bakak nga mga doktrina.
Ang Kristohanong kongregasyon kinahanglang bulag sa kalibotan.
Ang mga Kristohanon kinahanglang dili makigbahin sa mga gubat sa mga nasod.
Ang mga Kristohanon dili ilalom sa Sabado o Dominggo nga balaod sa Igpapahulay.
Ang mga Kristohanon kinahanglang dili moanib sa sekretong mga katilingban, sama sa mga Freemason.
Kinahanglang walay klero ug layko nga mga matang taliwala sa mga Kristohanon.
Ang relihiyosong mga titulo maoy gikan sa antikristo.
Ang tanang kongregasyon kinahanglang adunay lawas sa mga ansiyano.
Ang mga ansiyano kinahanglan nga mahimong balaan diha sa tanan nilang panggawi, walay ikasaway.
Ang tanang Kristohanon kinahanglang mosangyaw sa maayong balita.
Aduna unyay mga tawo nga mabuhing walay kataposan sa Paraiso sa yuta.
Kinahanglan nga ang Kristohanong awit maoy mga pagdayeg kang Jehova ug kang Kristo.
[Credit Line]
Photo: Collection of The New-York Historical Society/69288
[Kahon/Hulagway sa panid 28]
Kon Unsay Gituohan ni George Storrs
Gibayad ni Jesus ang iyang kinabuhi ingong lukat alang sa katawhan.
Ang pagsangyaw sa maayong balita wala pa mahimo (sa 1871).
Tungod niana, ang kataposan dili mahimong haduol na nianang panahona (sa 1871). Aduna gayod unyay umaabot nga panahon diin ang pagsangyaw pagahimoon.
Aduna unyay mga tawo nga makapanunod sa kinabuhing walay kataposan sa yuta.
Adunay pagkabanhaw sa tanang namatay nga walay alamag sa kamatuoran. Kadtong modawat sa halad lukat ni Kristo makadawat ug walay-kataposang kinabuhi sa yuta. Kadtong mosalikway niana pagalaglagon.
Ang pagkadili-mamatay sa kalag ug impiyernong-kalayo maoy bakak nga mga doktrina nga nagpasipala sa Diyos.
Ang Panihapon sa Ginoo maoy usa ka tinuig nga pagsaulog sa Nisan 14.
[Credit Line]
Photo: SIX SERMONS, by George Storrs (1855)
[Mga hulagway sa panid 29]
Sa 1909, si C. T. Russell, editor sa “Zion’s Watch Tower,” mibalhin sa Brooklyn, New York, T.B.A.