INDONESIA
Dinhi Ko Magsugod!
Ang alagad sa sangang buhatan sa Australia nga si Alexander MacGillivray nagpasopaso sa iyang opisina nga may lalom nga gihunahuna. Pila ka adlaw na niya ning gikabalak-an, ug sa kataposan naa na siyay solusyon. Kinahanglan niyang maestorya si Frank Rice.
Si Frank, usa ka baskog nga 28 anyos nga colporteur (payunir), miabot sa sangang buhatan pipila na ka semana ang milabay. Na-Saksi siya sa tin-edyer pa ug nahimo dayong colporteur. Kapin sa 10 ka tuig siyang nagsangyaw sa daghang bahin sa Australia nga nagsakayg kabayo, bisikleta, motorsiklo, ug mobile home. Niining tungora, naa siya sa Bethel ug naghulat sa sunod nga asaynment.
Gipaadto ni Brader MacGillivray si Frank sa iyang opisina ug gitudlo ang mapa sa mga isla sa norte sa Australia ug nangutana, “Frank, unsa kahag imong sugdan ug sangyaw ning lugara. Walay igsoon aning mga islaha!”
Nadani dayon si Frank sa naglaray nga mga isla nga samag mga perlas sa Indian Ocean—ang Netherlands East Indies (Indonesia na karon). * Milyonmilyon ang nagpuyo niining mga islaha ug wala pa makadungog sa maayong balita sa Gingharian sa Diyos. Gitudlo ni Frank ang Batavia (Jakarta na karon) nga maoy kaulohan, ug miingon: “Dinhi ko magsugod!”
Pagsangyaw sa Java
Pagka-1931, miabot si Frank Rice sa Jakarta—dako ug bibong siyudad sa isla sa Java. Nangabang siyag kuwarto sa usa ka balay diha sa siyudad ug gipuno nig kinartong mga literatura. Tungod niini, natingala ang tag-iya sa balay.
Si Frank Rice ug Clem Deschamp sa Jakarta
“Sa primero, medyo nagmingaw ko,” nahinumdom si Frank. “Ang mga tawo nag-amerkana ug nagkalo, samtang nagkadusingot ko sa baga nakong sinina nga pang-Australia. Dili ko kamaong mosultig Dutch o Indonesian. Human magpagiya kang Jehova, nakahunahuna ko nga basin dunay makamaog Iningles sa distrito sa komersiyo. Didto ko nagsugod ug sangyaw, ug mabungahon kaayo ang maong teritoryo!”
Kay kadaghanan sa taga-Jakarta nagsultig Dutch, naningkamot si Frank nga makakat-on niana nga pinulongan bisag gamay. Dayon, nagsugod siyag sangyaw sa balay ug balay. Nagtuon sab siyag Indonesian ug anam-anam niya kining nakat-onan. “Naglisod ko kay walay literatura nga Indonesian,” miingon si Frank. “Dayon, gigiyahan ko ni Jehova ngadto sa maestrong Indonesian nga interesado sa kamatuoran ug misugot nga hubaron ang pulyetong Where Are the Dead? Nahubad ang uban pang pulyeto, ug wala madugay daghang Indonesian ang nahimong interesado.”
Pagka-Nobyembre 1931, duha pa ka payunir gikan sa Australia ang nangabot sa Jakarta, si Clem Deschamp, 25 anyos, ug ang 19 anyos nga si Bill Hunter. Nagdala silag mobile home—sakyanan nga maoy ilang puy-anan. Kini ang usa sa unang mga mobile home sa Indonesia. Human makakat-og pipila ka pulong nga Dutch, nanangyaw dayon sila sa dagkong mga siyudad sa Java.
Si Charles Harris nagsangyaw pinaagig bisikleta ug mobile home
Ang sunod nga miabot mao si Charles Harris, baskog sab nga payunir nga taga-Australia. Sugod sa 1935, gisangyawan ni Charles ang dakong bahin sa Java sakay sa mobile home ug bisikleta. Nakapahimutang siyag literatura sa lima ka pinulongan: Arabic, Chinese, Dutch, Indonesian, ug Iningles. May mga panahon nga nakapahimutang siyag mga 17,000 ka literatura sa usa ka tuig.
Daghan ang nakamatikod sa kadaghan sa literatura nga napahimutang ni Charles. Usa ka opisyal sa Jakarta ang nangutana kang Clem Deschamp, “Pila ka buok imong tawo sa East Java?”
“Usa ra,” mitubag si Brader Deschamp.
“Kinsay imong giatik?” misingka ang opisyal. “Daghan kag tawo kay daghan kaayo mog nahatag nga basahon!”
Kini nga mga payunir kugihan kaayo kay gusto nilang daghan ang masangyawan kutob sa mahimo. “Nalukop namog sangyaw ang tibuok isla, ug talagsa ra nga mabalikan namo ang usa ka tawo,” miingon si Bill Hunter. Sa ilang pagsangyaw, napugas nila ang daghan kaayong espirituwal nga binhi nga miresultag dagayang espirituwal nga ani.—Eccl. 11:6; 1 Cor. 3:6.
Maayong Balita Nakaabot sa Sumatra
Pagka-1936, ang mga payunir sa Java naghisgot kon unsaon nga makaabot ang maayong balita sa Sumatra—ikaunom nga kinadak-ang isla sa kalibotan. Kining bukiron nga isla naa sa equator. Daghan kinig dagkong siyudad ug plantasyon, ug lagpad ang kalasangan ug kalapokan.
Ang mga payunir nagkasinabot nga si Frank Rice ang moadto sa Sumatra. Gamay ra silag kuwarta pero ila ning gitapo aron iyang iplete. Miabot si Frank sa Medan, North Sumatra, dala ang duha ka bag pangsangyaw ug 40 ka kartong literatura. Gamay rag dalang kuwarta si Frank pero lig-on ang iyang pagtuo. Nagsangyaw dayon siya ug masaligon nga itagana ni Jehova ang iyang panginahanglan aron matuman iyang asaynment.—Mat. 6:33.
Sa kataposang semana ni Frank sa Medan, nailaila niya ang usa ka buotang Dutch nga nanghagad niyang mangape. Nahisgotan ni Frank nga nagkinahanglan siyag sakyanan aron malukop niyag sangyaw ang isla. Gitudlo sa maong tawo ang guba nga sakyanan diha sa iyang tugkaran ug miingon: “Kon maayo nimo nâ, ako nang ihatag nimo sa kantidad nga 100 guilders.” *
“Wala man koy 100 guilders,” mitubag si Frank.
Gitan-aw niya si Frank ug nangutana, “Gusto ba gyod nimong masangyawan ang tibuok Sumatra?”
“Siyempre,” mitubag si Frank.
“Sige, kon maayo nimo ang sakyanan, gamita,” miingon ang buotang Dutch. “Ayha na ko bayri kon makakuwarta na ka.”
Giayo ni Frank ang sakyanan ug nagamit dayon niya kini. Sa ulahi, siya misulat, “Ang sakyanan punog literatura, ang tangke punog gasolina, ug ang akong kasingkasing punog pagtuo ug gugma, akong gisangyawan ang mga tawo sa Sumatra.”
Si Henry Cockman uban ni Jean ug Clem Deschamp sa Sumatra, 1940
Paglabayg usa ka tuig, human masangyawi ang tanang suok sa isla, si Frank mibalik sa Jakarta. Gibaligya niya didto ang sakyanan sa kantidad nga 100 guilders ug gipadala kini ngadto sa buotang Dutch sa Medan.
Pipila ka semana sa ulahi, nakadawat si Frank ug sulat gikan sa Australia nga nagpahibalo sa iyang bag-ong asaynment. Nag-empake dayon siya ug miadto sa Indochina (Cambodia, Laos, ug Vietnam karon) aron sugdan ang pagsangyaw didto.
