Sa Marso 11, 1792, gatosan ka gipagawas nga ulipon sa America nagtigom sa Kahoyng Duldol aron saulogon ang pagbalik nila sa Africa. Ilang gipundar niadto ang usa ka lungsod nga naghawas sa ilang gipangandoy—ang Freetown. Padayong nangabot ang gipagawas nga mga ulipon hangtod kapin nag 100 ka lainlaing Aprikanong grupo ang namuyo sa lungsod. Ilang giisip ang Kahoyng Duldol nga simbolo sa kagawasan ug paglaom.

Sa duolag 100 ka tuig, ang mga Saksi ni Jehova sa Sierra Leone nagpaambit sa ilang mga silingan sa paglaom sa labaw pang kagawasan—ang “mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Diyos.” (Roma 8:21) Kini nga kagawasan magkahulogag kalingkawasan gikan sa pagkaulipon sa sala ug kamatayon dihang ibalik sa Mesiyanikong Gingharian ang pakigdait ug Paraiso sa yuta.—Isa. 9:6, 7; 11:6-9.

Sa milabayng 50 ka tuig, ang sangang buhatan sa mga Saksi ni Jehova sa Sierra Leone nagdumala usab sa buluhatong pagsangyaw sa Guinea. Kini nga nasod nakaagom ug kagubot sa politika, katilingban, ug ekonomiya, busa daghang lungsoranon ang midawat sa makapalipayng mensahe sa Bibliya.

Ang mga Saksi ni Jehova sa Sierra Leone ug Guinea nagmantala sa maayong balita bisan pa sa daghang kababagan. Kini naglakip sa tumang kakabos, pagkailiteret, mga tradisyon, etnikong pagkabahinbahin, ug grabeng kabangisan. Ang mosunod nga asoy nagpamatuod sa di-matarog nga pagtuo ug debosyon niining maunongong mga alagad ni Jehova. Masaligon kami nga ang ilang kaagi makapatandog sa inyong kasingkasing ug makapalig-on sa inyong pagtuo sa “Diyos nga nagahatag ug paglaom.”—Roma 15:13.