Mariya, Raul və İlham kimi, bir çox insan duaya xüsusi bir nemət kimi yanaşır. Onlar dua edəndə Allaha ürəklərini açır, Ona şükür edir və imdad diləyirlər. Onlar Müqəddəs Kitabda dua ilə bağlı yazılanlara sidqi-ürəkdən inanırlar. Orada yazılıb: «Allahın önündə əminliyimiz budur: Onun iradəsinə müvafiq nə diləyiriksə, O eşidir» (1 Yəhya 5:14).

Elə insanlar da var ki, onlara Müqəddəs Kitabda dua haqda yazılanlara inanmaq çətindir. Stiv bu barədə əvvəllər nə fikirləşdiyini bildirərək deyir: «17 yaşım olanda üç dostum vəfat etdi. Biri avtomobil qəzasında həlak oldu, ikisi isə dənizdə boğuldu. Allaha dua edib bunların səbəbini soruşurdum. Amma dualarıma cavab almırdım. Onda düşündüm ki,  dua etməyə dəyməz». Çoxları düşünür ki, duaları cavabsız qalır. Buna görə də dua etməyin mənasız olduğu qənaətinə gəlirlər.

İnsanlar həmçinin başqa səbəblərə görə də duanın önəmsiz olduğunu düşünürlər. Bəziləri deyir ki, Allah onsuz da hər şeyi bilir, ehtiyaclarımızdan, problemlərimizdən agahdır. Ona görə də bunları Ona danışmağın mənası yoxdur.

Bir başqaları fikirləşir ki, Allah əvvəllər etdikləri səhvlərə görə onların duasına qulaq asmır. Ceni deyir: «Mənim ən böyük problemim odur ki, özümü dəyərsiz hiss edirəm. Bir vaxtlar etdiyim şeylərə görə peşmançılıq çəkirəm. Ona görə də düşünürəm ki, Allah mənim dualarıma qulaq asmaz. Mən buna layiq deyiləm».

Bəs siz dua barədə nə düşünürsünüz? Əgər siz də duanızın eşidildiyinə şübhə edirsinizsə, Müqəddəs Kitab sizə təsəlli verə bilər. Orada dua ilə bağlı bütün suallarınıza cavab tapa bilərsiniz *. Müqəddəs Kitab etibara layiqdir. Oradan növbəti suallara cavab tapa bilərsiniz:

• Allah duaları eşidir?

• Nəyə görə Allah bəzi duaları qəbul etmir?

• Necə dua etməliyik ki, dualarımız qəbul olunsun?

• Dua bizə necə kömək edir?