Доғрудур, јохса сәһв?

1. Әҝәр чохлу достларын варса, һеч вахт өзүнү тәнһа һисс етмәјәҹәксән.

2. Әҝәр сосиал шәбәкәјә гошулсан, һеч вахт өзүнү тәнһа һисс етмәјәҹәксән.

3. Чохлу месажлашсан, һеч вахт өзүнү тәнһа һисс етмәјәҹәксән.

4. Башгалары үчүн нә исә етсән, һеч вахт өзүнү тәнһа һисс етмәјәҹәксән.

Нәјә ҝөрә?

• Достларынын чох олмасы сәнин тәнһа олмајаҹағына зәманәт вермир.

  «Мән достларыма гајғы ҝөстәрирәм, амма бәзән мәнә елә ҝәлир ки, онлар мәнә гаршы бу ҹүр дејилләр. Ән пис тәнһалыг о тәнһалыгдыр ки, әтрафында чохлу достларын вар, лакин онлар сәни сәнин онлары севдијин кими севмир, ја да сән онлара лазым дејилсән» (Анна).

• Сосиал шәбәкәјә гошулмағын һеч вахт тәнһа олмајаҹағына зәманәт вермир.

  «Бәзи инсанлар, санки, дост коллексијасы топлајырлар. Анҹаг еви гијмәтли әшјаларла долдурмаг һәлә һеч кимә севилдијини һисс етдирмәјиб. Әҝәр инсанларла мәналы мүнасибәт гурмамысанса, онлајн достлар, ҹансыз әшја кими, һеч бир ишинә јарамајаҹаг» (Елајн).

• Сәһәрдән ахшама кими јазышмаг һеч вахт тәнһа олмајаҹағына зәманәт вермир.

  «Бәзән инсан өзүнү тәнһа һисс едәндә башлајыр ики дәгигәдән-бир телефонуну јохламаға ки, бирдән дост-танышларындан кимсә она месаж јазар. Лакин һеч бир месаж алмадығыны ҝөрәндә инсан өзүнү даһа бетәр һисс едир!» (Серина).

• Башгалары үчүн нә исә етмәк һеч вахт тәнһа олмајаҹағына зәманәт вермир.

  «Һәмишә чалышырдым ки, достларым үчүн јахшылыг едим, анҹаг сонра ҝөрдүм ки, онлар мәнә гаршы белә дејилләр. Јох, пешман дејиләм, садәҹә онларын бу ҹүр мүнасибәти мәнә бир аз гәрибә ҝәлир» (Ричард).

Нәтиҹә. Тәнһалыг вәзијјәтдән чох дүшүнҹә тәрзидир. Ҹанет адлы бир ҝәнҹ гыз дејир: «Бу, хариҹдән јох, инсанын дахилиндән ҝәлир».

Өзүнү тәнһа һисс едәндә вә ја һеч бир достунун олмадығыны дүшүнәндә нә етмәк олар?

Өзүнә инамын олсун.

«Тәнһалыға инамсызлыг һисси сәбәб ола биләр. Инсан фикирләшә биләр ки, башгаларынын диггәтинә лајиг дејил, бу да она үнсијјәт етмәјә вә онунла дост олмаг истәјәнләрли јахынына бурахмаға чәтинлик төрәдир» (Ҹанет).

Мүгәддәс Китабда дејилир: «Јахыныны өзүнү севдијин кими сев» (Галатијалылара 5:14). Јахшы достлуг мүнасибәтләримизин олмасы үчүн биз мүәјјән дәрәҹәдә өзүмүзә дәјәр вермәји баҹармалыјыг, анҹаг гүрурланаҹаг дәрәҹәдә ифрата вармамалыјыг (Галатијалылара 6:3, 4).

Өзүнү јазыглама.

«Тәнһалыг гумда батмаг кимидир. Чабаладыгҹа ондан чыхмаг даһа да чәтинләшир. Әҝәр тәнһалыға сәнин дүшүнҹә тәрзинә бүсбүтүн һаким кәсилмәсинә јол версән, өзүн үчүн тәнһалыг партиси гурмуш олаҹагсан, һеч кәс дә ора ҝәлмәк истәмәјәҹәк» (Ерин).

Мүгәддәс Китабда дејилир: «Мәһәббәт... өз хејрини ҝүдмүр» (1 Коринфлиләрә 13:4, 5). Әслиндә, өзүмүз һагда һәддиндән чох фикирләшәндә башгаларына гаршы даһа аз шәфгәтли олуруг, бунун уҹбатындан да бизә дост ола биләҹәк инсанлар биздән узаг дурурлар (2 Коринфлиләрә 12:15). Унутма: әҝәр сән уғурлу олуб-олмадығыны башгаларынын һәрәкәтләри илә өлчүрсәнсә, онда сән батдын! «Һеч кәс мәнә зәнҝ етмир», јахуд да «Һеч кәс мәни һеч јерә чағырмыр», — демәклә сән, маһијјәт етибарилә, өз хошбәхтлијини башгаларындан асылы вәзијјәтә гојурсан. Кимәсә бу гәдәр сәлаһијјәт вермәјә дәјәр, сәнҹә?

Дост газанмаг үчүн өз дәјәрләрини ашағы салма.

«Тәнһа инсанлар диггәт истәјир. Онлар һәтта елә сәвијјәјә ҝәлиб чата биләрләр, бу диггәти кимдән ҝәлди гәбул едә биләрләр. Онларын истәдији јеҝанә шеј севилдикләрини һисс етмәкдир. Лакин бәзи инсанлар бу еһтијаҹы һисс едиб, әввәлҹә диггәт ҝөстәрә, сонра да сәндән истифадә едә биләрләр. Онда сән өзүнү әввәлкиндән дә тәнһа һисс едәҹәксән» (Брианна).

Мүгәддәс Китабда дејилир: «Һикмәтли илә отуруб-дуран һикмәт газанар, ахмагларла ајаглашан бәдбәхт олар» (Сүлејманын мәсәлләри 13:20). Аҹ адам һәр шеј јејир. Дост үзүнә һәсрәт галан инсан да бәзән өзүнә јанлыш јердә дост ахтарыр. Онун һәтта башгаларынын һәјатлары илә ојнајан инсанларын гурбанына чеврилмәк еһтималы вар, үстәлик, о дүшүнә биләр ки, бу ҹүр мүнасибәтләр нормалдыр вә бундан јахшысыны ҝөзләмәји дәјмәз.

Нәтиҹә. Һамымызда бәзән өзүмүзү тәнһа һисс етдијимиз анлар олур, кимдәсә аз, кимдәсә чох. Бу, үзүҹү һисс олса да, һиссдән башга һеч нә дејил. Биздә бу вә ја диҝәр һиссләрин јаранмасына, адәтән, мүәјјән фикирләр сәбәб олур вә бу фикирләри нәзарәтдә сахламаг өз әлимиздәдир.

Һәмчинин башгаларындан нә ҝөзләдијинә даир реалист ол. Јухарыда сөзләри ҝәтирилән Ҹанет дејир: «Һеч дә һәр кәс сәнин ән јахшы вә әбәди ҹан достун ола билмәз, анҹаг рифаһыны дүшүнән инсанлары тапмаг мүмкүндүр. Елә бу бәсдир. Бу, тәнһалыгдан азад олмағына көмәк едир».

Әлавә көмәјә еһтијаҹын вар? « Горхуларыны неҹә аша биләрсән?» башлығыны оху. Һәмчинин «Тәнһалыгдан јаха гуртармағын үсуллары» адлы чалышма вәрәгини јүклә.