Гәдим заманларда Аллаһ бир кишинин бир нечә арвад алмасына бир мүддәт јол вермишди (Төврат, Јарадылыш 4:19; 16:1—4; 29:18—29). Амма бунун тәмәлини гојан Аллаһ дејилди. О, Адәм үчүн јалныз бир арвад јаратмышды.

Аллаһ елчиси олан Иса Мәсиһә никаһ үчүн әзәли гајдасыны, јәни тәкарвадлылығы бәрпа етмәк сәлаһијјәтини вермишди (Инҹил, Јәһја 8:28). Бир дәфә никаһла әлагәдар она верилән суала Иса пејғәмбәр белә ҹаваб верди: «Јарадан башланғыҹдан онлары киши вә гадын олараг јарадыб вә белә дејиб: “Буна ҝөрә дә инсан өз ата-анасындан ајрылыб арвадына бағланаҹаг вә икиси бир бәдән олаҹаг”» (Инҹил, Матта 19:4, 5).

Мүгәддәс Јазыларын диҝәр ајәсиндә дә дејилир: «Гој һәр кишинин өз арвады, һәр гадынын да өз әри олсун» (Инҹил, 1 Коринфлиләрә 7:2). Аллаһын Кәламында һәмчинин гејд олунур ки, Аллаһа ибадәт едән вә Ону разы салмаг истәјән киши «бир гадынла евли олмалыдыр» (Инҹил, 1 Тимотејә 3:2, 12).