Бу ҝүн дүнјада чохларынын бир гарын јемәји, башынын үстүндә дамы јохдур. Бәзиләринин исә ҝәләҹәјә үмиди галмајыб. Бу ҹүр инсанлара көмәк етмәк савабдыр вә Аллаһын разылығыны газандырыр.

«Фағыра лүтф еләјән Јеһоваја борҹ верир, Аллаһ да она әвәзини верәр» (МӘСӘЛЛӘР 19:17).

Иса Мәсиһ белә бир мәсәл чәкмишди. Бир кишијә гулдурлар һүҹум едир, ону өлүмҹүл һалда гојуб ҝедирләр (Лука 10:29—37). Јолдан кечән бир нәфәр башга милләтдән олса да, ону ҝөрәндә ајаг сахлајыб көмәк едир.

Бу хејирхаһ адам онун јараларыны сарыјыр, мадди көмәк ҝөстәрир.

Бу мәсәлдә һансы ибрәт дәрси вар? Иса Мәсиһин сөзүнүн ҹаны о иди ки, еһтијаҹы оланлара әлимиздән ҝәлдији гәдәр көмәк етмәлијик (Мәсәлләр 14:31). Мүгәддәс Китабда дејилир ки, Аллаһ тезликлә јохсуллуға, әзаб-әзијјәтә сон гојаҹаг. Ола билсин, сиздә суал јараныр: Аллаһ буну нә заман вә неҹә едәҹәк? Нөвбәти мәгаләдә ҝөрәҹәксиниз ки, Аллаһ сизә һансы немәтләри вермәк истәјир.