Достумуз психи хәстәликдән әзијјәт чәкәндә өзүмүзү чарәсиз һисс едә биләрик. Буна бахмајараг, достумуза бу ағрылы проблемлә мүбаризә апармаға көмәк едәндә онун гејдинә галдығымызы ҝөстәририк. Ҝөрәк неҹә?

«Ешитмәјә һазыр» олун (ЈАГУБ 1:19).

Достунуза көмәк етмәјин ән јахшы үсулларындан бири ону динләмәкдир. Дүшүнмәјин ки, онун дедији һәр шејә ҹаваб вермәлисиниз. Дедикләринә анлајышла јанашын вә шәфгәтли олун. Һиссләрини баша дүшүн, тәләсик нәтиҹә чыхармајын вә мүһакимә етмәјин. Унутмајын ки, о, нәзәрдә тутмадығы шејләри дејә вә сонрадан пешман ола биләр (Әјјуб 6:2, 3).

«Тәскинлик верин» (1 САЛОНИКИЛИЛӘРӘ 5:14).

Достунуз нараһатлыг кечирә вә ја өзүнү дәјәрсиз һисс едә биләр. Ола билсин, белә анларда нә дејәҹәјинизи билмирсиниз. Амма достунузун бу вәзијјәтинә биҝанә олмадығынызы ҝөстәрмәклә она тәсәлли верә вә ону руһландыра биләрсиниз.

«Әсл дост һәр заман севәр» (МӘСӘЛЛӘР 17:17).

Көмәк әлинизи узадын. Инсана һансы көмәјин лазым олдуғуну тәхмин етмәкдәнсә, буну онун өзүндән сорушун. Достунуз нәјә еһтијаҹ дујдуғуну демәјә чәтинлик чәкирсә, һансыса ишләри бирҝә ҝөрмәји тәклиф едә биләрсиниз. Мәсәлән, тәклиф едә биләрсиниз ки,  бирҝә ҝәзинтијә чыхасыныз, базарлыг, јахуд тәмизлик едәсиниз (Галатијалылара 6:2).

«Сәбир ҝөстәрин» (1 САЛОНИКИЛИЛӘРӘ 5:14).

Бәзән достунуз данышмаг истәмәдијини дејә биләр. Достунузу әмин един ки, о нә вахт данышмаг истәсә, сиз ону динләмәјә һазырсыныз. Ола билсин, хәстәлијиндән ирәли ҝәләрәк, достунуз сөз вә ја һәрәкәтилә истәмәдән хәтринизә дәјсин, бирҝә планлашдырдығыныз ишләри тәхирә салсын, јахуд кефсиз олсун. Она еһтијаҹ дујдуғу көмәји тәклиф едәркән сәбирли вә анлајышлы олун (Мәсәлләр 18:24).

«Чалышырам достум үчүн етибарлы дост олум ки, мәндән көмәк истәмәјә һеч вахт чәкинмәсин. Проблемини һәлл едә билмәсәм дә, ону һәмишә динләмәјә һазырам. Бәзән достумун садәҹә үрәјини бошалтмаға еһтијаҹы олур, бундан сонра о өзүнү јахшы һисс едир» (Фараһ a, досту гидаланма вә тәшвиш позунтусундан, һәмчинин клиники депрессијадан әзијјәт чәкир).

«Бир достум чох меһрибан вә шән инсандыр. О, дадлы јемәк һазырлајыб, мәни евинә дәвәт етмишди. Бу ҹүр сәмими вә хош мүһитдә һиссләрими асанлыгла бөлүшдүм. Чох руһландым» (Һаун, клиники депрессијадан әзијјәт чәкир).

«Сәбир чох ваҹибдир. Һәрдән јолдашым хәтримә дәјәндә өзүмә хатырладырам ки, о, хәстәлијинә ҝөрә белә давраныр, әслиндә белә инсан дејил. Бунун сајәсиндә гәзәбләнмирәм вә она гаршы даһа диггәтҹил олмаға чалышырам» (Ҹејкоб, һәјат јолдашы клиники депрессијадан әзијјәт чәкир).

«Арвадым мәнә чох дәстәк олур, үрәк-дирәк верир. Нараһатлыг, тәлаш мәни бүрүјәндә о мәни истәмәдијим шеји етмәјә мәҹбур етмир. Бәзән исә мәнә ҝөрә өз истәдији шејдән ваз кечмәли олур. О, чох фәдакар вә сәхавәтлидир. Буна ҝөрә дә јолдашымын мәним үчүн тајы-бәрабәри јохдур» (Енрико, тәшвиш позунтусундан әзијјәт чәкир).