МҮГӘДДӘС КИТАБЫН БАХЫШЫ
Иш
Мүгәддәс Китаб гәдими китаб олса да, орадакы принсипләр һәр дөвр үчүн мүнасибдир. Мүгәддәс Китабда иш барәсиндә дејиләнләр кечмишдә олдуғу кими, бу ҝүндә тәтбигедиләндир.
Биз ишә неҹә јанашмалыјыг?
ҸАМААТ НӘ ДЕЈИР?
Рәгабәтли әмәк базарында ишинизи итирмәк истәмирсинизсә, ҝәрәк ону һәр шејдән үстүн тутасыныз. Бу ҹүр дүшүнҹә уҹбатындан бәзиләри ишләринә о гәдәр бағланмышлар ки, аиләләрини вә сағламлыгларыны унутмушлар.
АЛЛАҺЫН КӘЛАМЫНДА НӘ ДЕЈИЛИР?
Мүгәддәс Китаб ишә таразлы јанашмағы мәсләһәт ҝөрүр. Орада әмәксевәрлик вәсф едилир, тәнбәллик исә иттиһам олунур (Мәсәлләр 6:6—11; 13:4). Амма, ејни заманда да, Мүгәддәс Китаб бизи “иш хәстәси” олмаға сәсләмир. Әксинә, орада јазылыб ки, биз мүәјјән гәдәр истираһәтә дә вахт ајырмалыјыг. Ваиз 4:6 ајәсиндә дејилир: «Бир овуҹ истираһәт ики овуҹ зәһмәтдән вә күләк далынҹа гачмагдан јахшыдыр». Биз ишә о дәрәҹәдә алудә олмамалыјыг ки, аиләмизи вә сағламлығымызы унудаг. Ишә ҝөрә өзүмүзү өлдүрмәјә дәјмәз!
«Инсан үчүн јејиб-ичмәкдән, зәһмәтиндән зөвг алмагдан јахшы шеј јохдур» (Ваиз 2:24).
Һансы иши ҝөрмәјимизин фәрги вар?
ҸАМААТ НӘ ДЕЈИР?
Маашы јахшыдырса, демәли, иш дә јахшыдыр. Бу ҹүр дүшүнҹә, үстәлик, чох пул газанмаг арзусу бәзи инсанлары фырылдаға вә һәтта ганунсуз ишләр ҝөрмәјә сөвг едир.
Башгалары исә «арзуларынын ардынҹа ҝет» вә «севдијин иши ҝөр» шүарлары илә јашадыглары үчүн јалныз онлара стимул верән ишә дүзәлирләр. Әҝәр иш онларын һәјатда наил олмаг истәдикләри иш дејилсә, онлары ҹуша ҝәтирмирсә, онда һәмин иш онлара ҹансыхыҹы ҝәлир. Буна ҝөрә дә өз ишләрини бәјәнмирләр вә ону ҹандәрди ҝөрүрләр. Өзләринә јарашдырмадыглары үчүн һәтта ән јахшы иш тәклифләрини белә рәдд едирләр.
АЛЛАҺЫН КӘЛАМЫНДА НӘ ДЕЈИЛИР?
Мүгәддәс Китаба әсасән, надүрүст вә ја һәр һансы бир јолла инсанларын зәрәринә олан ишләр Аллаһа мәгбул дејил (Лавилиләр 19:11, 13; Ромалылара 13:10). Јахшы иш о ишдир ки, башгаларына хејир ҝәтирир вә ишчијә виҹданыны тәмиз сахламаға көмәк едир (1 Бутрус 3:16).
Мүгәддәс Китаб һәмчинин өјрәдир ки, иш әсас етибарилә өзүнү доғрултмаға јох, үлви мәгсәдә — доланмаға вә аиләни тәмин етмәјә хидмәт етмәлидир. Дүздүр, ишдән зөвг алмагда пис бир шеј јохдур, анҹаг ишләмәк үчүн јашамаг јох, јашамаг үчүн ишләмәк лазымдыр.
«Атам чох мәшғулдур. О һәм ишләјир, һәм дә иштирак етдијимиз Јеһованын Шаһидләринин јығынҹағында олан мәсулијјәтләрини иҹра едир. Буна бахмајараг, о, өз ишинә мәсулијјәтлә јанашыр. Атам ишләрини дә чатдырыр, һәлә бир мәнә, баҹыма вә анама да вахт ајырыр. Атамын иши һәмишә вар, лакин о, һәр шеји өз нәзарәти алтында сахлајыр» (Елана).
Инфлјасија вә гијмәтләрин галхмасы доланышығымыза ҝөрә нараһат олмағымыза сәбәб ола биләр, лакин Мүгәддәс Китаб бизи һәддән артыг нараһат олмамаға сәсләјир. Орада јазылыб: «Јемәјимиз, палтарымыз варса, бунлара гане олаҹағыг» (1 Тимутијә 6:8). Бу о демәк дејил ки, өзүмүзү һәр шејдән мәһрум етмәлијик. Анҹаг ајағымызы јорғанымыза ҝөрә узатмалы вә нә гәдәр шеј алдығымыза фикир вермәлијик (Лука 12:15).
СИЗ НӘ ЕДӘ БИЛӘРСИНИЗ?
Ишинизи ҹанла-башла, үрәкдән ҝөрүн. Һәтта ишинизин нүфузлу вә ја арзуладығыныз иш олмадығыны дүшүнсәниз белә, јенә дә чалышын ишинизин устасы оласыныз. Инсан ишини һәвәслә ҝөрәндә мәмнунлуг дујур вә пүхтәләшдикҹә ишиндән даһа чох разы галыр.
Ејни заманда, таразлы олун. Истираһәтә, динҹәлмәјә вахт ајырын. Инсан виҹданла ишләјәндән сонра истираһәт она лап ләззәт верир. Ејнилә, еһтијаҹларымызы өдәјәндә һәм өзүмүзә әминлијимиз артыр, һәм дә башгаларынын, о ҹүмләдән аилә үзвләримизин һөрмәтини газанырыг (2 Салоникилиләрә 3:12).
«“Нә јејәҹәјик?”, “нә ичәҹәјик?”, “нә ҝејәҹәјик?” дејә һеч вахт нараһат олмајын... Сизин ҝөјдәки Атаныз... бүтүн бунлара еһтијаҹ дујдуғунузу билир» (Мәтта 6:31, 32).
