ФӘСИЛ 71
Фәрисиләр кор олмуш адамла мүбаһисә едирләр
-
ФӘРИСИЛӘР ҜӨЗЛӘРИ АЧЫЛАН АДАМА ГАРШЫ ЧЫХЫРЛАР
-
ДИН ХАДИМЛӘРИ «КОРДУРЛАР»
Фәрисиләр Иса пејғәмбәрин анаданҝәлмә кор адамын ҝөзүнү ачдығыны гәбул етмәк истәмәдикләринә ҝөрә онун валидејнләрини чағыртдырырлар. Онун ата-анасы билир ки, онларын синагогдан говулмаг еһтималы вар (Јәһја 9:22). Белә олса, онлар јәһуди ҹәмијјәтиндән узаг дүшәҹәкләр вә бу да аиләләринин ҹәмијјәтдәки мөвгеләринә вә мадди дурумларына ҹидди зәрәр вураҹаг.
Фәрисиләр онлара бәзи суаллар верирләр: «Бу, сизин оғлунуздур? О, кор доғулуб? Бәс неҹә олду ки, инди ҝөрүр?» Кишинин ата-анасы ҹаваб верир: «Бәли, бу бизим оғлумуздур вә о, кор доғулуб. Амма ҝөзләри неҹә ачылыб, буну ким едиб, хәбәримиз јохдур». Һәтта һәмин кор адам валидејнләринә башына ҝәләнләри данышмыш олсајды белә, онлар еһтијат едиб ҹаваб верирләр: «Өзүндән сорушун, јекә кишидир. Гој өзү десин» (Јәһја 9:19—21).
Фәрисиләр тәзәдән һәмин адамы чағырырлар. Бу сәфәр онлар Иса пејғәмбәри тәгсирли едән дәлилләр топладыгларыны билдирәрәк ону горхутмаг истәјирләр. Фәрисиләр тәләб едирләр: «Аллаһ ешгинә, бизә дүзүнү сөјлә. Биз билирик ки, о адам ҝүнаһ саһибидир». Һәмин киши бу иттиһамла разылашмајараг ҹаваб верир: «О адамын ҝүнаһ саһиби олуб-олмадығы барәсиндә һеч нә дејә билмәрәм. Бир шеји билирәм ки, мән кор идим, инди исә ҝөрүрәм» (Јәһја 9:24, 25).
Мәсәләнин бу јердә гуртармасыны истәмәјән фәрисиләр дејирләр: «О, сәнә нә етди? Ҝөзләрини неҹә ачды?» Ҝөзләри ачылан киши ҹәсарәтлә ҹаваб верир: «Мән сизә дедим, сизсә һеч гулаг асмадыныз. Нијә јенә сорушурсунуз? Бәлкә, сиз дә онун шаҝирди олмаг истәјирсиниз?» Фәрисиләр гәзәблә иттиһам едирләр: «Өзүнсән онун шаҝирди! Биз Мусанын шаҝирдијик. Биз билирик ки, Муса илә Аллаһ данышыб, бу адамы исә ким ҝөндәриб, билмирик» (Јәһја 9:26—29).
Диләнчи киши һејрәтини ҝизләдә билмәјиб дејир: «Елә тәәҹҹүблүсү дә одур ки, сиз онун ким тәрәфиндән ҝөндәрилдијини билмирсиниз, анҹаг о, мәним ҝөзләрими ачыб». Сонра киши мәнтигли дәлил ҝәтирәрәк Аллаһын кими ешитдијини вә кимдән разы галдығыны дејир: «Биз билирик ки, Аллаһ ҝүнаһлы адамлары динләмир, лакин Онун ирадәсини јеринә јетирән мөминләри динләјир. Та гәдимдән индијәдәк ешидилмәјиб ки, кимсә анаданҝәлмә корун ҝөзләрини ачсын». Демәли, «әҝәр бу адамы Аллаһ ҝөндәрмәсәјди, о, һеч нә едә билмәзди» (Јәһја 9:30—33).
Диләнчинин сөзләринин габағында демәјә сөз тапмајыб фәрисиләр ону тәһгир едирләр: «Сән ҝүнаһ ичиндә доғулмусан, инди бизә ағыл өјрәдәҹәксән?» Онлар ону бајыра атырлар (Јәһја 9:34).
Иса пејғәмбәр һадисәдән хәбәр тутур вә һәмин кишини тапыб дејир: «Инсан Оғлуна иман едирсән?» Ҝөзләри ачылан адам ҹаваб верир: «О кимдир, аға? Сөјлә, она иман едим». Һеч бир шүбһә јери гојмадан Иса пејғәмбәр дејир: «Сән ону ҝөрмүсән вә о, инди сәнинлә данышыр» (Јәһја 9:35—37).
Киши ҹаваб верир: «Аға, инанырам». О, иман вә һөрмәт ҝөстәрәрәк Иса пејғәмбәрә тәзим едир. Сонра пејғәмбәр дәрин мәналы сөзләр дејир: «Мән дүнјаја бу һөкм үчүн ҝәлмишәм: корлар ҝөрсүнләр, ҝөрәнләр исә кор олсунлар» (Јәһја 9:38, 39).
Орада олан фәрисиләр кор олмадыгларыны билирләр. Бәс онларын руһани рәһбәрлик етмәләри барәдә нә демәк олар? Онлар өзләрини мүдафиә едиб дејирләр: «Јәни биз коруг?» Иса пејғәмбәр дејир: «Сиз кор олсајдыныз, ҝүнаһыныз олмазды. Инди ки: “Биз ҝөрүрүк”, — дејирсиниз, ҝүнаһыныз бојнунузда галыр» (Јәһја 9:40, 41). Әҝәр онлар исраилли мүәллимләр олмасајдылар, онларын Исаны Мәсиһ кими гәбул етмәмәләрини баша дүшмәк оларды. Анҹаг нәзәрә алсаг ки, онлар Гануну билирләр, ону рәдд етмәләри ҹидди ҝүнаһдыр.