naan maantrīl nagaratthila irukkira ēlmaiyaana pagudhiyila valarndhēn. naan pirandha aaru maasatthilayē en appaa irandhuttaar. en ammaadhaan kudumbatthai paartthukkittaanga. enkūda pirandhavanga mottham 7 pēr, naandhaan kadaikutti.

chinna vayasilayē naan bōdhai marundhukku adimaiyaagittēn. sūdhaattam, adidhadi, sandai, idhellaandhaan en vaalkkaiyaa irundhuchu. kutravaaligalōdadhaan naan sagavaasam vaichukkittēn. enakku 10 vayasu irukkumpōdhu vibachaaram seiravangalukkum, kandhuvatti viduravangalukkum edupidi vēlai senjēn. poi solradhudhaan en tholilaa irundhuchu. janangalai ēmaatthuradhu enakku romba pidichirundhadhu, adhu enakku oru bōdhai marundhu maadhiri.

enakku 14 vayasu irukkumpōdhu ēmaatthuradhula killaadi aagittēn. thangam mulaam pūsina gadigaaram, brēslet, mōdhiram ellaam niraiya vaangi, adhula 14 kērat thangamnu porichuduvēn. idhai ellaam naan theruvilayum shaapping sentarla irukkira vandi nirutthura idatthilayum vitthuduvēn. kurukku valiyila panam kottaradha ninaichu romba sandhōshappattēn, enakku thalaigaal puriyala. oru naalukku 10,000 daalar varaikkumkūda sambaadhichirukkēn!

enakku 15 vayasu irukkumpōdhu sīrthiruttha palliyila irundhu veliyē anuppittaanga. thanguradhukku endha idamum illai. theru ōratthula thūnguvēn, paark-la thūnguvēn, therinjavanga yaaraavadhu kūppittaa avanga vīttila pōi thūnguvēn.

naan mōsadi senjadhunaala, adikkadi pōlīs ennai visaarippaanga. naan endha porulaiyum thirudi vitthadhillai; adhanaala jeyilukku pōnadhillai. aanaa, niraiya samayam mōsadi senjadhukkum, ēmaatthinadhukkum, anumadhi illaama porulai vitthadhukkum periya abaraadham kattiyirukkēn. naan yaarukkum bayappadamaattēn. adhanaala kandhuvatti viduravangalukku kaasu vasūl panni kodukka aarambichēn. adhu romba aabatthaana tholil, ēnnaa naan niraiya dhadavai thuppaakkiyōda sutthiyirukkēn. silasamayam oru gumbalaa sērndhu satta virōdhamaana seyalgalaikūda senjirukkōm.

enakku 17 vayasu irukkumpōdhudhaan baibilai patthi mudhal dhadavaiyaa kēlvippattēn. appō en kaadhaliyōda vaalndhuttu irundhēn. yegōvaavin saatchigal avalukku baibilai patthi solli kodutthaanga. thappaana vishayangalai seiyakkūdaadhunu baibil solradhaala, enakku baibilē pidikkaama pōyiduchu. adhanaala naan andha ponnai vittuttu, ērkenavē kaadhalichuttu irundha innoru ponnōda vaala aarambichēn.

ennōda rendaavadhu kaadhaliyum yegōvaavin saatchigalōda baibil padikka aarambichaa. adhudhaan en vaalkkaiyaiyē thiruppi pōttuduchu. ava baibilai padichadhukku appuram niraiya vishayangalai maatthikkittaa. romba porumaiyaa, amaidhiyaa aayittaa. adhai paarkkumpōdhu aachariyamaa irundhuchu. adhanaala orumurai yegōvaavin saatchigalōda kūttatthukku naan pōnēn. avanga ellaarum mariyaadhaiyaa, anbaa nadandhukkittaanga. enkūda irundhavangalukkum ivangalukkum evvalavu vitthiyaasam! en kudumbatthila irukkira yaarukkumē ennai pidikkala, avanga enmēla paasam kaattala. chinna vayasula irundhē naan paasatthukkaaga romba ēnginēn. andha paasatthai yegōvaavin saatchigal enmēla kaattinaanga. adhanaala, ‘engalōda baibil padikkirīngalaa’nu avanga kēttappō naan udanē otthukkittēn.

baibil padichadhunaaladhaan naan ippō uyirōda irukkēn. ēnnaa naan sūdhaadunadhaala 50,000 daalarukku mēla kadan irundhuchu. adhai eppadiyaavadhu adaikkanumnu solli, naan en kūttaaligalōda sērndhu thirudanumnu ninaichēn. kadaisi nēratthula naan varalainu odhungittēn. adhu romba nalladhaa pōchu. thirudappōna en kūttaaligalla orutthanai pōlīs kaidhu senjaanga. innorutthanai konnuttaanga.

baibilai padikka padikka, naan innum evvalavu maatthikkanumnu theriya vandhuchu. udhaaranatthukku, “thirudargal, pēraasaikkaarargal, kudikaarargal, sabitthu pēsugiravargal, kollaiyadikkiravargal aagiyōr kadavuludaiya arasaangatthirkul anumadhikkappada maattaargal”nu 1 korindhiyar 6:10 solludhu. indha vasanatthai padicha udanē en kanla irundhu thanni vara aarambichudhu. ēnnaa naan romba kōvakkaaranaa irundhēn, adidhadi, sandai, poi solradhu, pitthalaattam pandradhu idhudhaan en vaalkkaiyaa irundhuchu. aanaa, naan ellaatthaiyum vittuttu oru pudhu manushanaa vaala vēndiyirundhuchu.—rōmar 12:2.

aanaa baibilai thodarndhu padikkumpōdhu yegōvaa romba irakkam kaatturavar, mannikkiravarnu katthukkittēn. (ēsaayaa 1:18) en palaiya vaalkkaiyai vittu varuvadharku eppadiyaavadhu udhavi seiyunganu solli yegōvaakitta kenji kēttēn. yegōvaa udhavi senjadhaala konjam konjamaa naan en ketta vaalkkaiyai vida aarambichēn. naan senja oru mukkiyamaana vishayam, en thirumanatthai sattappūrvamaa padhivu senjadhudhaan.

enakku 24 vayasu irukkumpōdhu, kalyaanam aagi 3 kulandhaigal irundhaanga. naan nērmaiyaana oru vēlaiyai thēda vēndiyirundhuchu. aanaa, naan niraiya padikkalai, enakku sibaarisu seiradhukkum yaarumē illai. yegōvaakitta manasuvittu jebam pannēn, vēlai thēda aarambichēn. ‘en vaalkkaiyai maatthikkanumnu ninaikkirēn, nērmaiyaa ulaippēn, visuvaasamaa iruppēn’nu mudhalaaligalkitta sonnēn. ‘naan baibil padikkirēn, thirundhi nallavanaa vaalanumnu ninaikkirēn’nukūda silasamayam sonnēn. yaarumē ennai vēlaikku sērtthukkalai. manasai thalaravidaama innoru idatthukku vēlai thēdi pōnēn. intarviyu edukkiravarkitta, en kadhaiyai sonnēn, avar, “ennanē theriyalaippaa unakku vēlai kodukkanumnu thōnudhu”nu sonnaar. yegōvaa en jebatthukku badhil kodutthuttaar. adhukkappuram, naanum en manaiviyum nyaanasnaanam edutthōm, yegōvaavin saatchigalaa aanōm.

baibil solradhai seiyaama irundhirundhaa, oru nalla kristhavanaa vaalaama irundhirundhaa naan uyirōdavē irundhirukka maattēn. kadavul enakkunu oru kudumbatthai kodutthirukkaar. avar en paavatthai ellaam mannichittaarnu naan namburēn, adhanaala en manasaatchi romba sutthamaa irukku.

naan 14 varushamaa makkalukku baibilai patthiyum kadavulai patthiyum sollikkodukkiradhula maasaa maasam sumaar 70 maninēram selavu panrēn. kadaisiyaa, en manaiviyum indha maadhiri mulu nēramaa ūliyam seiradhula enkūda sērndhuttaanga. 30 varushamaa naan yegōvaavukku sēvai seirēn, enkūda vēlai paakkura 22 pēr yegōvaavai vananguradhukku udhavi senjirukkēn. ippavum naan shaapping sentarukku pōrēn... yaaraiyum ēmaatthuradhukkaaga illa. aanaa, ēmaatthuravangalē illaadha kaalatthai kadavul sīkkiramaa kondu varappōraar endra nalla seidhiyai avangalukku solradhukkaagatthaan pōrēn.—sangīdham 37:10, 11. ▪ (w15-E 05/01)